Hoe Saudi-Arabië invloed en macht koopt in de VS
De Saudische invloed in de economie van de Verenigde Staten is enorm. De Amerikaanse Senaat onderzocht de rol van het Public Investment Fund, het Saudische sovereign wealth fund, in de zoveelste poging tot sportswashing, maar The Intercept haalt uit het rapport nog heel wat andere krenten. Het Saudische fonds – goed voor 700 miljard dollar – heeft een vinger in de pap te brokken bij Facebook-moederbedrijf Meta, Microsoft, Google-moeder Alphabet, en ga zo maar door. De Saudi's treuren bovendien niet als die investeringen weinig of niets opleveren op financieel vlak, want "ze hebben geen geld nodig, ze hebben invloed en macht nodig", zoals een expert het verwoordt.
CEO Unilever lobbyt voor pesticide-industrie
Doet de naam Paul Polman een belletje rinkelen? In Brussel wel. De Nederlander stond tien jaar lang aan het hoofd van Unilever, een van de grootste bedrijven ter wereld. Vandaag trekt hij in Brussel samen op met lobbyisten van bedrijven die aan strengere Europese regels rond pesticidengebruik willen ontkomen, schrijft Follow the Money. Ze proberen dat middels een innovatief landbouwmodel.
Duurzamere overheidsinvesteringen
"Het is hoog tijd dat de financiële arm van de overheid de mouwen opstroopt en werk maakt van een sociaal rechtvaardige klimaattransitie." Dat bepleit Karel Pype van Reset.Vlaanderen in een bijdrage op Sampol. Pype benadrukt dat sterke publieke investeerders onmisbaar zijn voor de nodige klimaatinvesteringen. Zo ook de Federale Participatie- en Investeringsmaatschappij (FPIM). Maar het duurzaamheidsbeleid van de zeer ontransparante FPIM is te vrijblijvend en niet contractueel verankerd, hekelt Pype.
Over destructieve diepzeemijnbouw
Als het aan bedrijven als DEME of Metals Company ligt, dan wordt binnenkort ook het laatste, quasi-onaangeroerde ecosysteem ontgonnen: de diepzeebodem. Tot 28 juli buigt de bevoegde International Seabed Authority (ISA) zich over de diepzeemijnbouw: mag het en onder welke voorwaarden? Een eerste belangrijke deadline heeft de ISA gemist, waardoor bedrijven vergunningen kunnen aanvragen ondanks het gebrek aan wetgevend kader. Bij Mother Jones waarschuwt ecoloog Lisa Levin voor de verregaande gevolgen. Diepzeemijnbouw noemt ze "een ontzettend destructief proces", waardoor 'duurzaamheid' en 'diepzeemijnbouw' niet met elkaar te verzoenen vallen. De diepzee is "zeer kwetsbaar voor fysieke verstoring" en ook over de soortenrijkdom van diepzee weten we slechts heel weinig.
Opmerkelijke zet in Israëlisch-Marokkaanse relaties
Israël erkende deze week dat de Westelijke Sahara tot Marokko behoort. Die voormalige Spaanse kolonie werd in 1976 door Marokko geannexeerd na de dood van de Spaanse dictator Franco. Dat leidde tot een opstand van het Polisario Front en een bloedige oorlog. Mediapart noemt de erkenning een opmerkelijke diplomatieke zet, die als win-win wordt gezien in beide landen. Dit alles kadert in de Abrahamakkoorden, waarmee voormalig Amerikaans president Donald Trump een normalisering van de relaties bedong tussen Israël en verschillende Arabische landen, waaronder Marokko, met een historisch pro-Palestijnse bevolking.
