Klimaatontkenners in Vlaanderen: het netwerk ontrafeld

Vanuit de Verenigde Staten nestelde zich een klimaatsceptisch netwerk in het hart van de Europese Unie en Vlaanderen. Via think tanks, gesponsord met ‘vuil geld’, loopt de weg over LDD recht naar N-VA.

Klimaatopwarming dr mens: groep A zegt JA!, groep B zegt NEEN! Ik zeg: er is een debat. Groep A keelt: negationist! #ridicuul #vermoeiend.

Theo Francken kreeg drie jaar terug, toen hij bovenstaande tweet de wereld instuurde, flink de wind van voren. Wat bezielde het N-VA boegbeeld om zich op de lijn van de klimaatontkenners te zetten?

Onderzoek leert dat de tweet veel meer is dan een losse flodder van een overijverige staatssecretaris. Francken is lang niet de enige N-VA’er die de wetenschappelijke consensus hekelt.

En dat blijkt alles behalve toeval. Achter de schermen draait een goed georganiseerd ‘klimaatsceptisch netwerk’, betaald met ‘vuil geld’ uit de Verenigde Staten en vertakt tot in het hart van de Europese Unie.

Een aantal in Brussel gevestigde vzw’s die heel erg dicht aanleunen bij N-VA en LDD voeden het negationistische klimaatdiscours. Ze worden bevolkt door libertaire Vlaams-nationalisten die vaak al langer meedraaien in denktanks die pleiten voor zo min mogelijk overheidsinmenging.

Ze hebben hun weg gevonden naar de Europese fractie waar N-VA deel van uitmaakt: de Europese Conservatieven en Hervormers (ECH). Maar ook naar de bijhorende pan-Europese partij ACRE en de achterliggende stichting New Direction.

Mensen als Boudewijn Bouckaert, Matthias Storme, maar ook Jean-Marie Dedecker en vooral Derk Jan Eppink spelen een belangrijke rol bij het bundelen van de klimaatontkennende krachten in Vlaanderen en Europa.

Welk technieken daarbij worden gebruikt, leggen we uit in het tweede deel. Deel een draait om de totstandkoming van een netwerk dat tot doel heeft twijfel te zaaien over het menselijk aandeel in de opwarming van de aarde. Hoe kwam het tot stand en wie maakt er deel van uit?