Godverloren op een terras zit ik hier. Een gehucht van amper 1.500 inwoners in de vlaktes van Navarra is mijn gastheer. Het is maandagavond en de dag van de lege portemonnees in Gent. Het kan verkeren.
Ondanks het godverlorene van dit gehucht moeten hier ooit treinen gepasseerd zijn. Dat wordt gestaafd door het terras waarop ik zit en dat in vroegere tijden het perron van een oonooglijk klein stationnetje was. De met verdroogd gras begroeide treinsporen liggen hier aan mijn voeten en lopen links en rechts door tot aan de einder. Er staat zelfs een televisietoestel op een stoel naast de deur zijn dagelijkse drama te spuien: Het nieuws.
Beelden van een hoop technoten die vertrappeld zijn. De geruchten doen de ronde dat de organisatie een rekenmachine had waarvan de batterijen op een haar na leeg waren en dat diezelfde rekenmachine kuren vertoonde. Gevolg: misrekening. De aandachtige lezer zal opgemerkt hebben dat ik het woord 'geruchten' gebruikte.
Om terug te komen op het kijkkastje dat hier op een stoel gedeponeerd werd om het publiek te verblijden: alhoewel ik de enige ben die geïnteresseerd is en er weinig verblijdenis valt te beleven, valt mij toch ets op. De zogenaamde mogelijkheid om te stemmen en mijn mening te spuien over het onderwerp van de dag. De Spaanse televisie brengt een uitgebreid verslag over het technofestival in Duisburg en de gevolgen daarvan. Drie keer heeft de nieuwslezer tussen zijn verslag door laten weten dat u kunt stemmen op de website van Antena3, de Spaanse versie van vtm, of u, als kijker, al dan niet vindt dat de organisatie heeft gefaald.
Bon, even recapituleren. Ik zit hier dus op een slordige tweeduizend kilometer van Duisburg, in een door God en zijn discipelen verlaten oord en er wordt mij gevraagd om te oordelen over iets waar ik niet bij was en waar mijn mening gevormd wordt door wat ik voorgeschoteld krijg op het kijkkastje. Hoe kan ik in godsnaam oordelen? Heeft de organisatie gefaald? Heeft de Polizei niet tijdig de hekkens opengezet om te voortkomen dat individuen werden geplet?
Weet u wat mij verontrust? Dat vandaag de dag na een vier minuten durende reportage meteen een mening geeïst wordt. Hebt u die niet, dan bent u een snul.
Waarom zouden er nog betrouwbare bronnen gebruikt worden? Waarom zou er nog gedegen onderzoeksjournalistiek bedreven worden? Laten we gewoon een aantal dramatische beelden op het netvlies projecteren, diezelfde beelden net voldoende becommentariëren met een aantal suggestieve regels en hopla, falderie, faldera, faldering, dit is mijn mening. Op naar het volgende dagelijkse drama van morgen.
Tom Lievens
