
Naar de overzichtspagina met de biografieën van de Vlaamse hoofdredacteurs.
Jurist De Smaele was de zoon van een industrieel uit Aalst en was getrouwd met Godelieve Sap, een dochter van Gustaaf Sap. Hij was ook de schoonbroer van André Vlerick en Jan Piers, die beiden getrouwd waren met een andere dochter van Sap.
Bij het overlijden van Sap in 1940 gingen zijn aandelen van De Standaard NV over naar zijn weduwe Antoinette Gylsen. Na het binnenvallen van de Duitse troepen in 1940 staakte De Standaardgroep haar publicaties, maar niet voor lang. De krant verscheen opnieuw vanaf 25 mei 1940 onder de titel Het Algemeen Nieuws, en bijna de voltallige redactie ging opnieuw aan de slag. Vanaf maart 1944 stond de krant onder leiding van een Duitse Verwalter.
Na de oorlog werd de groep onder sekwester geplaatst en kreeg de onderneming een publicatieverbod. Gesteund door weduwe Gylsen (zijn toekomstige schoonmoeder) kon De Smaele op 1 mei 1947 De Standaard succesvol herlanceren. Van 1947 tot 1960 nam hij ook de functie van hoofdredacteur voor zijn rekening.
Onder zijn bewind kende de groep in de jaren zestig een sterke groei. De Smaele wist ook een aantal gezichtsbepalende journalisten aan te trekken of te behouden, zoals onder meer Max Wildiers, Lode Bostoen, Manu Ruys, Louis De Lentdecker, Gaston Durnez, Maria Rosseels, Hugo De Ridder en Frans Verleyen.
Als ondernemer voerde De Smaele een agressieve expansiepolitiek met veel overnames van mediatitels en drukkerijen, maar ook participaties in firma's in heel andere sectoren. Die megalomane bedrijfsstijl resulteerde in 1976 in het ophefmakende faillissement van De Standaard. Als gevolg daarvan moest De Smaele de leiding over de De Standaardgroep afstaan. Met de steun van de Antwerpse reder André Leysen werd de Vlaamse Uitgeversmaatschappij (VUM, inmiddels omgedoopt tot Corelio) opgericht, die sindsdien De Standaard uitgeeft.
De Smaele trok zich terug uit het zakenleven. In 1980 werd hij door de correctionele rechtbank van Brussel eenvoudig bankroet verklaard en veroordeeld voor het niet nakomen van de btw-reglementering met het oog op het verkrijgen van krediet.
'De Smaele heeft door zijn persoonlijk optreden een moeilijk te schatten invloed uitgeoefend op de naoorlogse Vlaamse emancipatiestrijd', stelt de Nieuwe Encyclopedie van de Vlaamse Beweging. 'Via zijn krant heeft hij vooreerst de anti-Vlaamse en andere onrechtvaardige aspecten van de repressie bestreden. Later steunde hij sterk het streven naar culturele autonomie, waarbij hij onder meer een ingrijpende rol speelde bij kwesties als de splitsing van het departement van onderwijs en van de universiteit in Leuven. Als dagbladuitgever was hij de mening toegedaan, dat een sterke onderneming de beste garantie is voor de persvrijheid, waarbij hij zich afzette tegen overheidsinmenging.'