Sommigen zien hier vooral de coöperatieve facetten, maar anderen maken zich zorgen over de klaarblijkelijke onaflatende verschuiving van sociale waarden naar marktwaarden. We doen niet langer iets om anderen een dienst te bewijzen, en zien overal mogelijkheden voor het sluiten van een economische, winstgevende transactie. Branko Milanović, een econoom en expert op het vlak van globale ongelijkheid, zit eerder in het tweede kamp. In een uitstekende blogpost beschrijft hij hoe het uitbesteden van huishoudelijke taken als koken en schoonmaken, samen met de gig economy, waarin conventionele tewerkstelling wordt vervangen door nulurencontracten en door tijdelijke freelancers, onze maatschappij aan het veranderen zijn. We glijden af naar wat hij “de droomwereld van de neoklassieke economie” noemt, met ontmenselijkte relaties tussen ‘agenten’ in plaats van personen.
Dit riskeert een van de belangrijkste pijlers van een succesvolle economie af te breken: vertrouwen. Wanneer we allemaal flexibele werkkrachten worden, dan hebben we als verkoper én als koper te maken met een opeenvolging van eenmalige transacties met vreemden, en aan beide kanten is het dan verspilde moeite om vriendelijk te zijn. Het heeft geen nut tijd te besteden aan het opbouwen en onderhouden van vertrouwen, want je ziet je klant of leverancier toch niet meer terug.
