Welgeteld 0 personen vonden het artikel leuk. Het artikel van Knack.be hoofdredacteur Eddy Eerdekens over de uitspraak van Geert Bourgeois “Het is niet uitgemaakt dat Homans minister-president voor N-VA wordt“, werd door de lezers, met 319 'likes' veel leuker bevonden. De aandacht van zowel de hoofdredacteur als van de lezers toont hoe weinig belangstelling er is, zelfs wanneer het om beslissingen over leven en dood en fundamentele rechten als de persvrijheid gaat en hoe die in Amerika zoveel groter is. Want in dat land veroorzaakt de zaak Anwar Al-Awlaki wel heel wat heisa en uitgebreide verslaggeving.
Anwar Al-Awlaki werd ervan verdacht een belangrijke recruteur te zijn voor Al Qaida en meegewerkt te hebben aan een poging tot het opblazen van een passagiersvlucht van Amsterdam naar Detroit op de eerste kerstdag van 2009. Hij werd eind september 2011 in Jemen gedood door een raket afgevuurd door een drone, een onbemand vliegtuigje. Het dossier gaat over twee problemen. Er is vooreerst het vijfde amendement dat voorhoudt dat de Amerikaanse overheid niemands eigendom kan wegnemen, niemand kan opsluiten of executeren zonder een “due process”, een eerlijk proces, waarin alle rechten worden geëerbiedigd.
Het tweede punt gaat over wie daarop toezicht kan uitoefenen, het politiek toezicht op de uitvoerende macht door het Parlement en het gerechtelijk toezicht door de rechter. In zijn “ Speech on National Security” van 23 mei laatstleden ging president Obama uitvoerig in op beide vragen:
For the record, I do not believe it would be constitutional for the government to target and kill any U.S. citizen -- with a drone or with a shotgun -- without due process. Nor should any president deploy armed drones over U.S. soil. But when a U.S. citizen goes abroad to wage war against America and is actively plotting to kill U.S. citizens, and when neither the United States nor our partners are in a position to capture him before he carries out a plot, his citizenship should no more serve as a shield than a sniper shooting down on an innocent crowd should be protected from a swat team. That’s who Anwar Awlaki was. He was continuously trying to kill people. He helped oversee the 2010 plot to detonate explosive devices on two U.S.-bound cargo planes. He was involved in planning to blow up an airliner in 2009. When Farouk Abdulmutallab, the Christmas Day bomber, went to Yemen in 2009, Awlaki hosted him, approved his suicide operation, helped him tape a martyrdom video to be shown after the attack, and his last instructions were to blow up the airplane when it was over American soil.I would have detained and prosecuted Awlaki if we captured him before he carried out a plot. But we couldn’t. And as president, I would have been derelict in my duty had I not authorized the strike that took him out...That means that even after Boston, we do not deport someone or throw somebody in prison in the absence of evidence. That means putting careful constraints on the tools the government uses to protect sensitive information, such as the state secrets doctrine. And that means finally having a strong privacy and civil liberties board to review those issues where our counterterrorism efforts and our values may come into tension.So, America, we have faced down dangers far greater than al- Qaida. By staying true to the values of our founding, and by using our constitutional compass, we have overcome slavery and Civil War, and fascism, and communism. In just these last few years as president, I have watched the American people bounce back from painful recession, mass shootings, natural disasters like the recent tornados that devastated Oklahoma. These events were heartbreaking; they shook our communities to the core. But because of the resilience of the American people, these events could not come close to breaking us.And now we need a strategy and a politics that reflects this resilient spirit. Our victory against terrorism won’t be measured in a surrender ceremony at a battleship or a statue being pulled to the ground. Victory will be measured in parents taking their kids to school, immigrants coming to our shores, fans taking in a ballgame, a veteran starting a business, a bustling city street, a citizen shouting her concerns at a president. The quiet determination, that strength of character and bond of fellowship, that refutation of fear -- that is both our sword and our shield.And long after the current messengers of hate have faded from the world’s memory, alongside the brutal despots and deranged madmen and ruthless demagogues who litter history, the flag of the United States will still wave from small-town cemeteries, to national monuments, to distant outposts abroad. And that flag will still stand for freedom.
Wat is het verschil tussen Bush's “coalition of the willing”, ook wel “the coalitiion of the billing” genoemd, en het beleid van president Obama? Het verschil zit niet alleen in de heel wat grotere openheid over de gevoerde acties en de door de president gegeven antwoorden. Wat echt belangrijk is, is dat Amerika openlijk het debat aangaat over het “Due process” en het toezicht er op, ook in deze materie : “And now we need a strategy and a politics that reflects this resilient spirit”.
De uitspraak van het Amerikaanse Hof van Beroep is een stap verder in dit debat. Daardoor worden twee vragen beantwoord: de president kan gedwongen worden om een geheime memo over een executie door middel van een drone vrij te geven en het is de rechter die daarover beslist.
Vraag is hoe wij in ons land met deze materie omgaan. Wat indien mocht blijken dat ook hier een “ license to kill” zou gegeven zijn? Wie neemt daarvoor dan de verantwoordelijkheid? Op welke gronden wordt daarover beslist,en wie heeft daarop toezicht? Apache publiceerde op 31 oktober 2012 een lijvig dossier over de zaak-Belliraj, de Belgisch-Marokkaanse informant van de Staatsveiligheid die tegelijk een gevaarlijke terrorist bleek te zijn. Het dossier is gebaseerd op een eerder gepubliceerd boek over de zaak, aangevuld met meer dan 150 pagina’s uit meestal vertrouwelijke en geheime documenten:
Vier jaar na de arrestatie van de beruchte Belgisch-Marokkaanse agent provocateur is er nog steeds geen officieel antwoord op deze vragen. Belliraj zelf werd inmiddels in Marokko definitief veroordeeld tot levenslang voor zijn terroristische activiteiten, onder meer ook voor de zes moorden in ons land. Onderzoek door het federaal parket en het Comité I, dat de inlichtingendiensten controleert, heeft niets opgeleverd. De raadsels blijven bestaan.
Onder druk van de Bush administratie hebben ook wij de bescherming van onze grondrechten teruggeschroefd, nam de verheimelijking van het overheidsoptreden gevoelig toe,en werd het debat hierover door de ontwijking van de rechter onmogelijk gemaakt. Is het dan geen tijd om, zoals onze grote bondgenoot dat nu doet, te erkennen dat wij op de verkeerde weg zaten en het debat over deze materie terug op te nemen in het licht van wat onze “funding fathers” hieromtrent gezegd en geschreven hebben? Can we?
