Beste mijnheer De Wever,
Zondag zullen nogal wat mensen op u stemmen, en het ziet ernaar uit dat ook uw partij daarvan zal profiteren. Ik vind dat een goede zaak. Zelf zal ik helaas mijn steentje niet kunnen bijdragen aan de nakende overwinning, maar ik gun ze u van harte. Hoewel ik vorig weekend heel even overwogen heb – gedurende een uur of twee, het was nog vroeg op de dag – om ook op u stemmen, moet ik toch bekennen dat mijn Vlaanderen er anders uitziet dan het uwe. Ik ben nu eenmaal een ouderwetse Gentenaar die het bizar vindt dat ook mensen van buiten Oost- en West-Vlaanderen zich Vlaming mogen noemen. De beide Vlaanders liggen mij nog altijd nauwer aan het hart dan de drie overige provincies van de toekomstige republiek Vlaanderen. (Heimelijk supporter ik zelfs voor een wedergeboorte van het oude graafschap, met Gent als vanzelfsprekende hoofdstad.)
Daarnaast moet ik bekennen dat ik geen Vlaamse vlag in huis heb en dat ik 'De Vlaamse Leeuw' niet van buiten ken. Maar een Belgische vlag bezit ik evenmin, en van de 'Brabançonne' neurie ik alleen de versie waarin de koning last heeft met de stoelgang van zijn ezel. Mijn tweetaligheid beperkt zich tegenwoordig tot het Nederlands en het Engels omdat mijn Frans uitgedroogd is door het te weinig te gebruiken. Je, tu, il, passé composé, en dan moet ik al ferm beginnen te peinzen. Hoewel dat voor mij persoonlijk best schaamtelijk is, is het tegelijk een bijzonder goed teken: het wil zeggen dat ik als Vlaming in België geen Frans meer nodig heb om ergens te geraken in het leven, om te kunnen studeren en werk te vinden.
Opgezet boskonijn
Dat was ooit anders en het stoort mij dat vele linkse jongens en meisjes – die van Meervoud uitgezonderd – dat zo gemakkelijk vergeten. Zonder Vlaamse ontvoogding zongen zij hun 'Internationale' verdorie in het Frans en broebelde Willem Vermandere zijn liedjesteksten in een uitgestorven taal. Dat al wat socialistisch is (of erger) zich zo distantieert van elke Vlaamse reflex heeft er waarschijnlijk mee te maken dat sommige leden van de Vlaamse beweging fout waren tijdens de oorlog. So what? Er zijn genoeg socialisten op te sommen die wel fout waren in vredestijd, maar hoort ge daar nog iemand over klagen?
Enfin, ik zal maar al beginnen te zwijgen over de socialisten, want ge zit ermee in de Vlaamse regering.
Wie had dat gedacht, nauwelijks tien jaar geleden? De Volksunie stond op ontploffen, en ontploffen was wat de partij deed. Zodanig zelfs dat er nu in élke Vlaamse partij politici zitten met een verleden bij de VU. Toch bleven er nog genoeg koppigaards over om de N-VA op te richten. Noeste Vlamingen die zich niet zouden laten besmetten door de Belgische ziekte. Maar met eergevoel alleen haalt ge geen stemmen, zo ondervond uw voorganger, Geert Bourgeois. Allez, 't is te zeggen, gij zult er wél stemmen mee halen, maar gij zijt dan ook geen stijve hark met de uitstraling van een opgezet boskonijn.
Afschaffen
Neen, mijnheer De Wever, gij gaat dat werkelijk goed doen, zondag, en daar ben ik blij om. Gij geeft niet de indruk een verzuurde, mentaal geblokkeerde Vlaming te zijn. Gij zegt dat ge België niet graag ziet, en gij moogt dat zeggen, want ik geloof u als ge dat zegt. Maar Franstaligen die zeggen dat ze België wél graag zien, awel, die geloof ik dus niet. Ja, vaneigens zien ze België graag, maar dan enkel als constructie voor de interregionale solidariteit. Maar stelt u eens voor dat Vlaanderen een armlastig stuk grond was en dat de Walen poen zouden scheppen dat het niet mooi meer was. Zouden ze er dan problemen mee hebben dat ge u wilt afscheuren? Bijlange niet. Ge zoudt er Brussel nog bij krijgen ook.
De echte Belgicisten zijn reeds lang uitgestorven. Het Belgischgezinde volk dat nu nog rondloopt, doet dat vaak vanuit een anti-Vlaamse reflex. Als ge zulke mensen vraagt wat de meerwaarde is van België, vergeten ze maar al te graag dat Vlaanderen nog deel is van het koninkrijk. Andere 'goede' Belgen verkeren al sinds 2004 in totale paniek. Alsof het einde van het land meteen het einde van de wereld is. Alsof er door BHV te splitsen een gapende kloof zal ontstaan die de Franstaligen voor eeuwig en altijd opsluit in Brussel en de Ardennen. Die mensen beseffen niet goed dat splitsen iets anders is dan afschaffen. Ze geloven dat de sociale zekerheid carrément zal verdwijnen als ge ze splitst. Verstaat gij dat? Ik niet.
Vlammende discussies
Eigenlijk zijn bijna alle zelfverklaarde Belgicisten gewoon luie pragmatici. Ge hebt er die nu al klagen dat België zo'n klein landje is, wat zal het dan niet zijn met Vlaanderen? Ja, wat met Vlaanderen? Ik zie het probleem niet. Singapore is toch ook klein, maar het staat wel mooi te blinken op de wereldkaart. O, en weet ge wie de ergste zijn? De pragmatici die luidop verklaren dat ze elk nationalisme verafschuwen. Dat ze zich in de eerste plaats wereldburger voelen, dan Europeaan en misschien een heel klein beetje Belg. Dat zijn pipo's die nationalisme vereenzelvigen met conservatisme, en conservatisme met al wat slecht is. Ze zien het niet zitten om wakker te worden in een rechts Vlaanderen.
Wat zou er dan mis zijn met een rechts Vlaanderen? Ik durf zelfs te zeggen dat economisch gezien geen enkele politieke partij écht rechts is. Staat er ergens in één partijprogramma dat de sociale zekerheid afgeschaft moet worden? Ja, er is een partij die min of meer voor een selectieve afschaffing is, met name voor de migranten. Maar het Vlaams Belang zal de gewone Vlaamse burger zijn pensioen en werkeloosheidsuitkering en ziekteverzekering en de hele reutemeteut niet ontzeggen. Welaan, Bart, wéét ge waarom de zogezegde linkse partijen in Vlaanderen zo klein zijn? Neen, niet omdat Vlaanderen overwegend rechts is. Omdat elke partij links is. (Ze noemen dat tegenwoordig sociaal. Of opkomen voor de kleine man.) Uw eigen partij loopt zelfs te stoefen met de slogan Sociaal Vlaanderen. Ik zeg niet dat er daar iets mis mee is, hé, ik stel alleen vast dat geen enkele politicus zich de vraag stelt of burgers wel recht hebben op een wettelijk geregeld sociaal vangnet. Dát zou waarlijk nog eens vlammende discussies kunnen opleveren in De zevende dag.
Bonken en stampen
Wat ik maar wil zeggen, is dat al die antinationalisten niet bang moeten zijn voor een rechts Vlaanderen. Kijkt naar uw eigen. Gij zijt een conservatieve politicus, zo probeert men ons wijs te maken. Maar eerlijk gezegd ken ik weinig conservatieve politici die geen problemen hebben met het homohuwelijk. Plus daarbij – en ik vind dit een beetje onkies, want het gaat over uw privéleven – hebt gij voor een gelovig mens wel láng in zonde geleefd, nietwaar. Zie ik dat goed dat ge op uw eigen kerkelijk huwelijk van vorig jaar een kroost van vier kinders mee hadt? En toen waart ge nog maar anderhalf jaar voor de wet getrouwd, gij links-liberale sloeber.
Op den duur zoudt ge gaan peinzen dat gij evengoed een pragmaticus zijt gelijk al de rest. Ik veroordeel u daar niet mee, zulle. Het grootste deel van de kiezers die zondag op u zullen stemmen, zijn eveneens pragmatici. Die mensen kan het uiteindelijk weinig schelen of ze in België dan wel Vlaanderen leven. Die willen in de eerste plaats een werkende overheid die er staat als ze nodig is en die zich verder niet te veel moeit. Alleen, wat zien ze nu? Dat die overheid bezig is met een ontstellend pijnlijke sukkeldraf en ons daarbij nog serieus voor de voeten loopt ook. Het systeem is lang geleden vierkant beginnen te draaien, en terwijl sommige delen van de machine bonken en stampen, roesten andere delen ter plekke vast. Kortom: er moet zwaar aan gesleuteld en gevijld worden. Want er zijn kosten aan.
Vlaamse macht
Betekent dat dat al uw zondagse kiezers geloven dat het einde van België de enige oplossing is? Ik denk van niet. Nuchtere mensen hebben het zelfs al een paar keer proberen uit te leggen dat België splitsen feitelijk onmogelijk is. Voor die mensen moet gij u hoeden, Bart (of mijnheer De Wever, wat ge zelf het liefste hoort), want ik vrees dat ze wel een beetje gelijk hebben. Zij kunnen u pijn doen.
Het grootste probleem blijft – naast de staatsschuld – Brussel. Als Vlaamsgezinde partijvoorzitter zijt gij verplicht om te zeggen dat Brussel een Vlaamse stad is waarvan de bevolking nu eenmaal schier toevallig de Franse taal hanteert. In die optiek is het logisch dat ge pleit voor de afschaffing van het Brussels Gewest. Ik moet eerlijk zeggen dat ik u daarin niet volg. Wij hebben natuurlijk makkelijk spreken, gij in Antwerpen en ik in Gent. Bij ons is de verfransing gestopt kunnen worden – en gelukkig maar.
Enkele jaren geleden heb ik u in Gent zien rondlopen met uw vrouw (toen nog uw vriendin) en uw kinders (toen waren er nog maar drie). Ge kwaamt langs het Gravenkasteel gewandeld. Er blonk bewondering in uw ogen. 't Zal wel zijn. Gent is een stad die nog gedomineerd wordt door de gebouwen van toen, toen het echte Vlaanderen nog bestond. Ons Belfort, ons Gravensteen, onze kathedraal, onze Graslei: ze herinneren aan het hoogtepunt van de Vlaamse macht. In die zin kunt ge zeggen dat Gent de meest Vlaamse aller Vlaamse steden is. Nergens komt de rijkdom van het oude graafschap Vlaanderen beter tot uiting. Ook de Brusselse Grote Markt is magnifiek, ik ontken dat niet, maar die stamt uit het begin van de achttiende eeuw, toen Brabant de rol van Vlaanderen reeds lang had overgenomen.
Pokerface
Maar kom, laat ons heel even pretenderen dat Brabanders ook Vlamingen zijn. Dan kunt ge nog zeggen dat het centrum van Brussel – de buurt rond de Grote Markt bedoel ik – er Vlaams uitziet. Maar stap vijfhonderd meter in om het even welke richting, en ge zit in een grootstad die niets meer van doen heeft met Vlaanderen, noch met Wallonië trouwens. Face it, Bart, we zijn Brussel kwijt. In Brussel hebben ze bovenop de verfransing ook nog eens een onstuitbare, ahum, multiculturele vermenigvuldiging in hun nek gekregen. Laurette Onkelinx (PS) mag nu nog gaan beweren dat de Franstalige partijen een vervlaamsing van de hoofdstad moeten tegengaan, en Joëlle Milquet mag nog eens haar corridor uit haar sacoche halen, 't scheelt dat de Brusselaars daar wakker van liggen. Die gasten zitten vooral te wachten op beter onderwijs en meer werk.
De Brusselse bevolking is werkelijk niet geholpen met de huidige staatsstructuur. Als ge de federale regering even buiten beschouwing laat (die werkt toch niet), hebben drie regeringen het voor het zeggen in Brussel. Drie! En dan bestaat dat hoofdstedelijk gewest ook nog eens uit negentien aparte gemeentes. Zo kunt ge toch geen beleid voeren? Ik vind dat niet normaal. Daarom – en ook om eindelijk van een hele hoop loos gezever af te zijn – vraag ik u dat ge de grens tussen Brussel en Vlaanderen verstevigt en van Brussel een volwaardig gewest maakt dat zijn eigen boontjes moet (en mag) doppen. Vraag desnoods met uw pokerface een ontzettend hoge prijs voor de uitbreiding van Brussel met enkele faciliteitengemeenten die we, onder ons gezegd en gezwegen, toch liever kwijt dan rijk zijn. Een confederale staat met drie is evengoed een confederale staat. Ik zou zelfs zeggen: meer nog dan een confederale staat met 2,5.
Enfin, succes ermee. Ik hoop dat ge een oplossing vindt. In ieder geval: ik ben benieuwd wat ge de volgende vier jaar zoal gaat uitspoken.
Met vriendelijke groet,
Tim F. Van der Mensbrugghe
