Eén zwaluw maakt de lente niet, maar als wat De Standaard dinsdag op pagina één deed een voorafspiegeling is van wat de crossmediale samenwerking tussen VT4 en andere titels uit dezelfde stal in de praktijk kan betekenen, dan breken er voor de Vlaamse meerwaardezoeker barre tijden aan.
De boog kan natuurlijk niet altijd gespannen staan, ook niet op pagina 1. Daarom zette De Standaard dinsdag een flinke promobox vooraan met daarin: ‘Komen eten’ het nieuwe gezelschapsspel. Ook op de website prijkte de hele dag prominent bovenaan een verwijzing naar de nieuwe Vlaamse volkstraditie.
Binnenin de krant volgde dan een lijvig stuk waarin de krant drie mensen opvoert die - echt waar - wel eens vrienden over de vloer krijgen om te ‘komen eten’. Sommigen van hen geven bij die gelegenheid zelfs punten. Helemaal hetzelfde dus als in ‘komen eten’. De drie bouwstenen van de nieuwe Vlaamse volkstraditie zijn Gerda Crols (leeftijdsgroep 45-55, zo staat het in de krant) uit Hasselt, Raquel Molero, werkzaam bij Q8 die het met de collega’s doet en de Gentse studente ‘Pauline’. Een wonderlijk trio. Elk met een eigen verhaal en samengenomen een mooie klankkast voor Vlaanderen. Maatschappelijke onderstromen detecteren, het is en het blijft een belangrijke pijler van journalistiek.
Onderaan lezen we nog dat Julie Van Beek, eindredacteur van het programma, niet verrast is over de nieuwe trend: “De Vlaming kookt graag en nodigt graag vrienden uit. En er is niet veel voor nodig om 'Komen eten' na te doen.”
Een trend dus. Of beter nog een ‘volkstraditie’, ook al is niet geheel duidelijk wat De Standaard met dat woord in deze context precies bedoelt. De woordkeuze lijkt er bijna op te wijzen dat de krant zelf best wel weet dat ook vroeger, nog voor ‘komen eten’ de wereld door elkaar gooide, mensen wel eens bij elkaar gingen eten. Dat die gewoonte om vrienden thuis te ontvangen met een beetje goede wil zelfs een Vlaamse volkstraditie kan worden genoemd.
Misschien kan VT4 volgende keer gewoon adverteren bij De Standaard. Dat heeft het voordeel van de duidelijkheid. Het vreet niet aan de journalistieke geloofwaardigheid van een kwaliteitskrant en wellicht kan het zelfs voor een vriendenprijsje.
