Er gaat geen dag voorbij zonder bericht in de media over de voortgang van het onderzoek van speciaal aanklager Mueller naar de Russische inmenging in de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Ook bij ons is er een onderzoek dat van hetzelfde allooi is.
Vorige week was er het bericht dat Robert Mueller zich nu ook richt op de pogingen van Jared Kushner, de schoonzoon van VS-president Trump, om buitenlandse financiering te verwerven voor zijn vastgoedbedrijf gedurende de presidentiële transitieperiode. Volgens CNN is dit de eerste aanwijzing dat het onderzoek verder reikt dan Kushners vermoedelijke Russische contacten. Dat je het onderzoek omzeggens ‘on line’ kan volgen heeft een duidelijke reden: wat is er van groter openbaar belang dan een mogelijke externe beïnvloeding van de presidentsverkiezingen?
Ook bij ons is er een onderzoek dat van hetzelfde allooi is: het bendeonderzoek en de nu gevolgde piste van de ‘destabilisatie van de Staat’ is voor iedere Belg van groter belang dan de mogelijke beïnvloeding van een buitenlandse presidentsverkiezing. Daarom ook is er, telkenmale er over het onderzoek wat naar buiten komt, grote mediabelangstelling voor. Dat was onlangs het geval met de revelaties over de mogelijke betrokkenheid van Christiaan Bonkoffsky die genoemd werd als de vermoedelijke reus van de bende van Nijvel.
Nieuws
Strafpleiter Jef Vermassen verklaarde dat hij een gouden tip had gekregen die de zaak kan ophelderen. De toenmalige advocaat van slachtoffer David Van de Steen had het in een studiogesprek met ‘VTM Nieuws’ over ‘een verklaring van zeer doorslaggevende aard’ die werd afgelegd. Volgens de nieuwe advocaat, Walter Van Steenbrugge, leeft er de jongste maanden iets in verband met het dossier van de Bende van Nijvel. “Ik heb de jongste weken enorm veel bruikbare informatie gekregen. Er beginnen veel mensen te praten. Ook mensen die tot de rechterlijke orde behoren”, zei hij in het Canvas-programma ‘De afspraak’.
De Valkeneer
Procureur-generaal Christian De Valkeneer, belast met het onderzoek naar de Bende van Nijvel, gaf zelfs toe dat meerdere oud-rijkswachters melding maakten van “merkwaardige bevelen”, gegeven binnen de Aalsterse rijkswacht op de avond van de overval op de Aalsterse Delhaize in 1985. Daar vertrokken een half uur voor sluiting plots de twee rijkswachters die moesten instaan voor de bewaking. Enkele minuten later verscheen de GTI van de Bende van Nijvel op de parking en brak het geweld los. (De Morgen, 3 november, 2017).
Ook de minister van Justitie Koen Geens (CD&V) gaf in de Kamercommissie Justitie meer uitleg: er kwamen 800 tips binnen waarvan 470 bruikbaar zijn voor verder onderzoek en 120 tips werden al geëvalueerd. Er komt ook een nieuw onderzoeksplan en het speurdersteam wordt uitgebreid van 11 naar 30 onderzoekers.
De justitieminister wees ook op andere maatregelen: onderzoeksrechter Martine Michel blijft het onderzoek behouden, maar procureur-generaal De Valkeneer wordt er van ontlast. De cel die zich bezighoudt met het onderzoek wordt aangevuld met vijf extra speurders van de gerechtelijke federale politie, alsook vier speurders van het Comité P. Voorts zal er worden samengewerkt met het federaal parket, dat onder meer zal worden ingeschakeld als centraal aanspreekpunt voor de slachtoffers.
Vragen
Zo luidruchtig als het bendeonderzoek plots werd, zo stil is het nu opnieuw geworden: wat gebeurt er met de gouden tips? Wat hebben die intussen opgeleverd? Maar ook: Wie gaf opdracht om procureur-generaal de Valkeneer te vervangen door het Federaal parket? En waarom gebeurde dat? Wie kan de heer De Valkeneer, die zich persoonlijk had ingezet voor het bijna onleesbaar geworden dossier, dienstiger vervangen?
Voor de onderzoeksrechter Martine Michel gebeurde dat niet, want daarvoor is een beslissing van de raadkamer nodig en daarbij moet de reden van vervanging worden aangegeven. Een verhuis naar het federaal parket betekent ook een groter impact van de minister op het dossier: hij heeft immers een versterkt gezag over dat parket.
Wie gaf opdracht om procureur-generaal de Valkeneer te vervangen door het Federaal parket?
Maar ook de advocaten van verschillende burgerlijke partijen zijn plots minder mededeelzaam geworden: ook zij zwijgen nu in alle talen. Was er geen akkoord van de justitieminister om een extern expert te financieren?
Het kabinet van minister Justitie Koen Geens is formeel: “Op vraag van de twee procureurs-generaal (Luik en Bergen) werd het dossier gefederaliseerd”. De woordvoerster verwijst verder naar het verslag van de kamercommissie Justitie van 6 februari. Maar daarin wordt geen extra info gegeven, aangezien de federalisering pas die bewuste namiddag werd beslist.
‘Op vraag van de twee procureurs-generaal (Luik en Bergen) werd het dossier gefederaliseerd’
Het parket-generaal kan ook niet verhelderen. “Het enige dat ik u kan zeggen is dat het dossier werd gefederaliseerd”, zegt woordvoerder Eric Van der Sijpt. “De andere vragen zal u aan de heer De Valkeneer zelf moeten stellen.” En mijnheer De Valkeneer: die reageert niet op telefoon en mail.
Een Kamerlid dat niet wil geciteerd worden antwoordde: “Kan zijn dat ze de eer aan zichzelf houden, de bevraging in de commissie leerde ons dat het vierkant draait in Charleroi en ook dat de manier waarop tips werden behandeld, niet de juiste manier was.”
Wat ook tussen de plooien viel na de bewuste Kamercommissie van 6 februari is het feit dat Geens aankondigde dat er ook nog ‘perifere zaken’ moeten onderzocht worden. Maar op vraag wat hij daarmee bedoelde, schaart de minister zich achter geheim van onderzoek.
Catch 22
Advocaat Joris Van Cauter vindt de federalisering een vreemde beslissing die hij niet goed begrijpt. “Een magistraat die tot op vandaag niet in de zaak zat, moet zich nu gans dat dossier eigen maken. Ofwel zullen er bij het federaal parket enkele mensen met de zaak bezig zijn, ofwel is dat de begrafenis van Marianne Capelle voor een paar jaar. Het komt erop neer dat je een magistraat uitschakelt met een hopeloos dossier.”
Ofwel zullen er bij het federaal parket enkele mensen met de zaak bezig zijn, ofwel is dat de begrafenis van Marianne Capelle voor een paar jaar
Van Cauter wijst erop dat het federaal parket ook nog eens de handen vol heeft met terreurzaken. Toch kan hij er begrip voor opbrengen dat er een nieuwe invalshoek voor het onderzoek moet komen. “We kunnen niet zeggen dat er de afgelopen jaren mooie successen geweest zijn. Maar het blijft een ‘catch 22’.
Extern
Het lijkt het lot van het bendeonderzoek te zijn dat telkenmale er wat over uitlekt dat onmiddellijk wordt opgevolgd door maatregelen die tot absolute stilte leiden. Dat is niet wat de commissie Franchimont die, ingevolge de vaststellingen van het eerste parlementair bendeonderzoek, de knelpunten in de strafprocedure trachte weg te nemen voor ogen had. Ingevolge het voorstel van deze commissie werd aan zowel de procureur als aan de advocaat van de verdediging het recht gegeven om mededelingen over een lopend onderzoek te doen als het openbaar belang dat vereist.
Blijkbaar wordt deze opdracht enkel nagekomen wanneer er lekken zijn en wordt er enkel gebruik van gemaakt om de gemoederen te bedaren.
Het lijkt het lot van het bendeonderzoek te zijn dat telkenmale er wat over uitlekt dat onmiddellijk wordt opgevolgd door maatregelen die tot absolute stilte leiden
Anderzijds werd er reeds meermaal op gewezen wat de gevolgen zijn van de verlenging van de verjaring waarvoor een specifieke wet werd gemaakt. Zolang het gerechtelijk vooronderzoek loopt geldt ook het principe van de geheimhouding: een gerechtelijk onderzoek kan daarom ook de beste maatregel zijn om de waarheid geheim te houden.
Daartegenover staat dat je gezien de vele verlopen jaren er nog moeilijk van een “eerlijk proces” kan gesproken worden: voor zover de daders nog in leven zijn is de gerechtelijke behandeling ten gronde over dit onhandelbaar dossier zo goed als onmogelijk geworden.
Een gerechtelijk onderzoek kan daarom ook de beste maatregel zijn om de waarheid geheim te houden
Archieven
Historicus Emmanuel Gerard (KULeuven), mede-auteur van de opheldering van de moord op communistenleider Julien Lahaut, wil de archieven van de rijkswacht uitspitten om de Bende van Nijvel te ontmaskeren. “Als we honderd jaar wachten, wordt het een fait divers. Laten we dat vandaag opkuisen.”
“Historici zouden zich misschien met de zaak moeten bezighouden, in plaats van het gerecht. Het gerechtelijk onderzoek sleept al meer dan dertig jaar aan. Het gaat hier niet om een passionele moord waarbij het lijk verdwenen is, maar over tientallen misdaden, veel doden, getuigen, aanwijzingen, wapens en wagens, die allemaal tot niks hebben geleid.”
“Sommigen zeggen dat de tijd onze bondgenoot zal zijn, dat er misschien wel iemand zal bekennen op zijn sterfbed. Maar het is niet het werk van het gerecht om te zitten wachten op iemand die iets zegt.”
Zoals de professor het terecht opmerkt is het nu tijd voor de historici om net als in het Lahaut dossier een doorbraak te forceren.
“Het is bovendien niet zo dat we iemand die spreekt op zijn sterfbed zomaar moeten geloven. Er is veel klinkklare onzin verklaard in dit dossier. Wie bekent zonder bewijs, is dat maar een verklaring. Dan is het een hypothese waarmee het gerecht niet verder kan. Naar aanleiding van de moord op Lumumba hebben talloze psychopathische figuren beweerd dat ze geschoten hebben. Daar was niks van aan.” (De Standaard, 28 oktober 2017).
Zoals de professor het terecht opmerkt is het nu tijd voor de historici om net als in het Lahautdossier een doorbraak te forceren. Dat is in ieder geval heel wat dienstiger dan een nationale begrafenis door het federaal parket waarover niemand wil communiceren!
Christian De Valkeneer en de historicus (in het Frans) :
https://www.youtube.com/watch?v=I5VBngb-3Oc&t=6s
Goede samenvatting (in het Nederlands) :
https://npofocus.nl/artikel/7725/pure-criminelen-of-politieke-terroristen-de-bende-van-nijvel
Hoewel het Bende-dossier aan een eindstation is aangekomen, is een begrafenis ervan nog niet aan de orde, mits er enkele voorwaarden worden ingevuld:
1. De aanstelling van federaal magistraat Marianne CAPPELLE is prijzenswaardig omwille van haar competentie en doorgedrevenheid in zulke gecompliceerde dossiers. MAAR: het ambt van een federaal magistraat is een mandaatfunctie en heeft dus een beperkte duur. Het is dus aan te raden dat een andere federaal magistraat, met minder mandaatjaren, wordt aangeduid om het dossier ook op te volgen, zodat het bestendig kan worden voortgezet en het de laatste keer is geweest dat het dossier van vooraf aan dient te worden hernomen, met nog wat meer tijdverlies tot gevolg;
2. Het aantal rechercheurs, die momenteel met het onderzoek worden gelast, is van ondergeschikt belang, eerder van welke politiedienst zij afkomstig zijn en hun profiel inzake ervaring, bewezen bekwaamheid en vastberadenheid in gelijkaardige dossiers. Verder dient te worden overwogen of hen geen diepgaande les in de geschiedenis van de betrokken periode moet worden onderricht, en dan niet alleen over het sociaal en economisch klimaat, maar in het bijzonder over alles wat het toenmalige politiebestel betrof. Gezien de reeds verstreken tijd speelt immers ook inlevingsvermogen ter zake een voorname rol.
Verder nog deze bedenkingen:
1. Dient de verjaringstermijn van dit, en bij uitbreiding van een zulk toekomstig, dossier nu al niet te worden aangepast in: eeuwigdurend? Zo dit dossier wordt opgelost én de daders ervan worden aangetroffen, is het weinig waarschijnlijk dat deze zullen worden berecht voor het einde van de nu geldende verjaringstermijn, die al twee maal werd verlengd.
2. Historici nù inschakelen zou een meerwaarde kunnen hebben, op voorwaarde dat tevoren wetgevend werk wordt geleverd om dit mogelijk te maken, zodat het nadien geen argument wordt om als één of andere procedurefout aan te wenden.
Bommeleeër
http://www.tageblatt.lu/meinung/kommentar/keine-ausnahme/comment-page-1/
(…) Wenn etwas so lange nicht aufgeklärt ist, ist indes die Wahrscheinlichkeit groß, dass der Staat selbst impliziert ist. Es geht aber das Gerücht um, dass eine der sechs Personen, die sich im Visier der Justiz befinden, mittlerweile ausgepackt hat. Omertà hin, Omertà her. Es gibt immer ein schwaches Glied in der Kette. (…)
Vertaling (Google) :
(…) If something is not clear for a long time, the probability is that the state itself is implied. But it is the rumor that one of the six people who are in the position of justice has now unpacked. Omertà, Omertà her. There is always a weak link in the chain. (…)
Christiaan Bonkoffsky leidt ons tot René Mayerus (… Jean Bougerol, Douglas MacArthur II), Martial Lekeu (… Edmont Bajart, Léon Degrelle) en Beijer-Bouhouche.
Jean Bougerol (Peitou academy, PIO,…), zijn vriend Bernard Mercier et Madani Bouhouche zijn belangrijk. Wat Joël Lhost gezegd heeft over de “Defense Intelligence Agency” (DIA) is ook zeer belangrijk.
In tegenstelling tot de CIA en de FBI werd de DIA niet overweldigd door de herhaalde schandalen die in de jaren zeventig het imago van de geheime diensten onder druk zetten. Als u bladeren door de pagina’s met betrekking tot de verschillende onderzoeken naar Italiaanse mysteries – krantenartikelen, gerechtelijke documenten, rapporten en informatie – we zijn ons bewust van een mogelijke, constante en voortdurende aanwezigheid van de Amerikaanse militaire geheime dienst. Om maar te zwijgen over en zonder in details te treden, verschijnen de DIA of in ieder geval de Amerikaanse militaire inlichtingendiensten in daden en getuigenissen die verband houden met het bloedbad op Piazza Fontana en de Romeinse aanslagen van 12 december 1969 op de moord op commissaris Calabresi. , onderzoeken met betrekking tot wapenhandel in Italië, Rosa dei Venti, de Noto Servizio, de lodge Propaganda 2 en last but not least – erover nadenken – de achtergrond van de Moro-affaire.
Toen de Amerikanen begonnen met het reorganiseren en verenigen van de Italiaanse vrijmetselarij om solide anticommunistische loyaliteit te garanderen, steunden ze de Amerikaanse “militaire vrijmetselarij” evenals de diplomatieke kantoren. Zo werd de Colosseum-loge (op de Amerikaanse ambassade in Rome), de American Lodge in Verona (op de FTASE, de operationele leiding van de Zuid-Europese NAVO-strijdkrachten in Verona), de George Washington-lodge in Vicenza (thuisbasis van de Amerikaanse basis V) geboren. Ataf, bedrijfsarm van de FTASE), de Aviano-loge in Friuli (grenzend aan de Amerikaanse basis), de Benjamin Franklin-loge in Livorno (een andere belangrijke Amerikaanse militaire basis), de Truman-loge op bevel van Bagnoli (Napels), de McClellan logeren in San Vito dei Normanni (Brindisi). Het reorganisatiewerk werd toevertrouwd aan de misschien wel belangrijkste man in de “cirkel van de maffia”, de agent van de OSS en vervolgens van de CIA Frank Gigliotti, gekoppeld aan de vrijmetselarij en de maffia en de man die waarschijnlijk aan de oorsprong lag van de fortuinen van Licio Gelli. Het kan gemakkelijk worden afgeleid, gezien de locatie van de Amerikaanse loges, dat de DIA zelf een fundamentele rol speelde in de vrijmetselaarsreorganisatie. De overleden president van de “gladiator” -republiek Cossiga beweerde dat dezelfde P2-lodge een Amerikaanse oorsprong had en dat deze was ontstaan op de militaire basis van de NAVO in Napels, om een gemengde groep Italiaanse militairen en ambtenaren te vormen die zeer terughoudend en compact waren. Het is bekend dat Gelli samenwerkte met de CIC van het Amerikaanse V-leger – voorlopers van de DIA – waardoor het ‘drievoudige spel’ werd gemaakt tussen de communistische partizanen en de Salò-republiek.
Een bittere conclusie …
Het kan de geduldige lezer niet ontgaan die, hoe mysterieus ook, boeiend en duivels, rijk en sluw, bekende misdadigers zoals de heer Ronald Stark, niets anders zijn dan beheerders van geld van obscure oorsprong. In feite vertegenwoordigen ze niet “de top van de piramide”, ervan uitgaande dat een dergelijke piramide bestaat … Daarnaast de geheime diensten – Amerikanen zoals de DIA, de CIA, de FBI, enz …; Engels zoals MI5 en MI6; Italianen zoals SID, SISMI, SISDE, enz. … zijn eerder instrumentale lichamen en niet de echte motoren van clandestiene operaties. Naar mijn mening moeten we zelfs om het probleem van de criminele avonturen van een persoon als Stark te regelen, naar dat fenomeen kijken dat we zouden kunnen bestempelen als ‘privatisering van de internationale politiek’. Niet naar de Verenigde Staten moet gekeken worden, maar naar de ‘private’, naar de hoge financiën, naar de grote industrie, naar de grote magnaten, enz … De datum is aanwezig in deze discussie … Denk aan de rol van de CFR (Council on Foreign Affairs), Bilderberg, Trilateral, enz … zoveel opruimhokjes ten dienste van particuliere belangen van winst en persoonlijke verrijking met de bevordering van neoliberalisme en globalisering van de markt. Opgeschort tussen ‘publiek’ en ‘privé’, zoals we hebben gezien, is de Rockefeller-familie constant aanwezig, maar we kunnen wel de Bush en anderen noemen, dynastieën van magnaten, financiers, oliemannen, enz. … hebben altijd de collectieve welvaart willen buigen naar de persoonlijke. In dit verband hebben de CIA en de andere Amerikaanse inlichtingendiensten niet voor het algemeen nut geëxploiteerd – zij het vanuit een strategisch oogpunt – en worden zij geconfronteerd met een reëel en volgend “rood” en Sovjet gevaar, maar om de vraatzucht van machtige groepen te bevredigen industrieel en van belang. In 1953 werd president Mossadeq in Iran omver geworpen omdat hij de oliebronnen van het land had genationaliseerd door Amerikaanse en Britse bedrijven te mishagen. Het jaar daarop raakte hij de president van Gautemala Arbenz aan, een voorstander van een agrarische hervorming die botste met de belangen van de machtige United Fruit Company. De laatste probeerde ook tevergeefs de CIA, de Italiaans-Amerikaanse maffia en de Castro-Cubanen te mobiliseren om Castro en zijn regime dodelijk aan te vallen. Een soortgelijk argument kan worden gemaakt voor de socialistische president Allende en de nationalisatie van de kopermijnen in Chili, enzovoort … Het was niet de Sovjet-Unie als zodanig om te vrezen, met zijn totalitaire structuur en zware bureaucratie, maar elke poging om de vraatzucht van criminelen van het hoogste niveau. Nog steeds hebben de Amerikaanse historicus Webster Griffin Tarpley en de voormalige journalist van de NSA-agent (de inlichtingendienst voor het Echelon-netwerk) het nog steeds over de verwoesting en het gewelddadige geweld van Black Blocs en vergelijkbare groepen die lijken op de G8 in Genua (juli 2001). wereldwijde onderschepping) hebben een beroep gedaan op de fundamenten van Ford, Gates, Rockefeller, enz … de bedrijven van Wall Street of die van Silicon Valley. In het verdomde systeem van bedrijven en multinationals is er iets verdomd rot … Niets is echt toegestaan om zich te verzetten tegen de globalisering van de markt, gelegitimeerd door de neoliberale ideologie en ook gesteund door acties die duidelijk criminelen zijn.
Laten we teruggaan naar de vraag van honderd miljoen dollar …
Wie voedde meneer Stark, de internationale drugshandelaar?
De CIA, de DIA, de maffia … Allemaal heel eerlijk … Allemaal heel waar …
Maar wie kan in de longen van een reeds onderling verbonden en geïnternationaliseerd systeem zoveel liquiditeit injecteren? Vandaag als gisteren …
Dit is de reden waarom Ronald Stark geen plicht kan betalen en niet kan worden beoordeeld op de gewone gerechtigheid van stervelingen … We konden het zelfs niet veroorloven om het als zondebok te gebruiken, anders …
Dit is de reden waarom de geldschieters van Mr. Ronald Stark nooit de rekening zullen betalen en, met hen – vanuit een bepaald standpunt terecht – niet zichzelf niet kan en niet moet betalen …
Als een gordijn moet vallen, zal het tafereel moeten veranderen, voor de rest van de historici de zware en toekomstige zin …
Oit al opgemerkt dat er voor de bende bijna geen bewakingsfirma’s waren?
Wie zit of zat er achter die firma’s?
Als men nu het internet stiekem controleert waarom dan niet een stiekeme controle of zelfs machtsopbouw via bewakingsdiensten?
Velen uit leger, geheime diensten, flikken dromen van zo’n toestanden als bij of hoofdverdienste…