CD&V-voorzitter Wouter Beke vindt het tijd voor een fundamentele oplossing voor de vele Syrische ontheemden: een militair ingrijpen in Syrië, liefst met een internationale coalitie, geleid door de Verenigde Naties. Crombez pleit voor een speciaal systeem met een statuut met een vergunning van bepaalde duur, waarbij vluchtelingen uit oorlogsgebied de lange asielprocedure niet moeten doorlopen. Open VLD-voorzitster Gwendolyn Rutten zegt dat "als we eerlijk zijn, (we) moeten erkennen dat vluchtelingen hier heel lang, misschien wel voor altijd blijven." Maar mensen gelijk volle toegang tot de samenleving geven gaat haar te ver. Er zijn volgens haar rechten en plichten waaraan voldaan moet worden. De Turkse premier Ahmet Davutoglu geeft kritiek op het "belachelijk kleine deel" vluchtelingen dat de Europese Unie wil opvangen. Volgens hem is Europa "een christelijk fort".
De oorzaken
Volgens James Paul, die voorheen directeur was van het Global Policy Forum in New York, worden de militaire conflicten en de politieke instabiliteit die vandaag honderdduizenden vluchtelingen naar Europa drijven, grotendeels veroorzaakt door de Amerikaanse en westerse militaire interventies om regimes te vervangen. Regimewissel in Afghanistan en Irak was het doel van de Verenigde Staten met hun invallen in 2001 en 2003, met de hulp van Duitsland, Engeland, Frankrijk, Italië en Spanje. Regimewissel was ook het doel van Frankrijk en Engeland toen ze in 2011 de no-flyzone boven Libië tegen Kadhaffi invoerden. En in Syrië steunen de westerse landen groepen die tegen president Assad strijden. Het vluchtelingenprobleem heeft een grote verwantschap met de klimaatopwarming en het terrorisme: het is onze eigen schuld.
Eigen schuld
Tijdens een TV toespraak in maart 2003 verklaarde president G.W. Bush :
U verdient beter dan tirannie, corruptie en martelkamers, u verdient het om in vrijheid te leven. Ik verzeker iedere burger van Irak: uw land zal binnenkort vrij zijn.
Hij en de Britse premier steunden hun “coalition of the willing” op de bewering dat Sadam Hoesein massavernietigingswapens maakte. Tegenover het Britse parlement verklaarde Blair :
Zijn programma voor massavernietigingswapens is actief, gedetailleerd en groeiende […] Hij heeft plannen klaar voor het gebruik van chemische en biologische wapens die binnen 45 minuten geactiveerd kunnen worden.
De Amerikaanse buitenland minister Colin Powell maakte er in zijn rede voor de Veiligheidsraad een kwartier van. Omdat de inspecteurs die wapens niet vonden en ook een CIA rapport het bestaan niet kon bewijzen moest the coalition het alleen doen. En als er nadien door de Amerikaanse militairen chemische wapens werden gevonden dan ging het om oude en verwaarloosde door Amerika geleverde 155 millimeter artilleriegranaten en 122 millimeter raketten, overblijfselen van een wapenprogramma dat Irak zeer snel had gestart in de jaren 1980, tijdens de oorlog met Iran.
In Groot Brittannië werd hierover een parlementair onderzoek gehouden, gekend als de Chilcot Inquiry. In 2012 verzette de regering zich echter tegen de vrijgave van documenten van de kabinetsvergaderingen en de telefonische gesprekken tussen Blair en Bush omdat er een “significant danger to the British-American relations” zou uit voortkomen. Buiten het groot defensiecontract voor BAE – miljarden dollars voor de verkoop van Britse gevechtsjagers aan de Saudische luchtmacht – heeft Blair mogelijks overwogen dat hij de economische opbrengsten en de banen die met de BAE- Saudische samenwerking gepaard gingen, niet wilde kwijtspelen.
Ludo De Brabander, woordvoerder van Vrede vzw, noemde deze dubbelzinnigheid terecht “Bloederige hypocrisie”. De cijfers van de bloederige hypocrisie? Tussen 2008 en 2012 hebben de EU-landen voor 17,3 miljard (België: 1,17 miljard) euro aan wapens vergund voor export naar Saudi-Arabië. België is de belangrijkste Europese leverancier van munitie en de tweede belangrijkste leverancier van lichte wapens aan het land. Canada heeft vorig jaar een grote wapendeal van 10,7 miljard euro gesloten. Drie maanden geleden kondigde de VS aan dat er een wapenakkoord is gesloten ter waarde van 1,5 miljard dollar voor de levering van raketten.
Logisch
Sunami's confronteren de mensheid met het eigen falen. Het terrorisme en de daardoor veroorzaakte vluchtelingenstroom moeten ons eveneens dwingen om fout te bekennen en vooral om de nodige maatregelen te nemen. Wat en hoe dat moet, hebben wij in navolging van vorige dreigingen die de wereld konden vernietigen bedacht en georganiseerd: doorvoor werden de Verenigde Naties opgericht, kan deze organisatie Vredesoperaties ondernemen, en kunnen die enkel zijn gesteund op de door deze organisatie verklaarde basisfilosofie: de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens.
Voor de inhoud van de vredesmissie is het idee van Arend Jan Boekestijn (Elsevier nummer 18, 2 mei 2015 ) te overwegen:
De Verenigde Staten en Australië kennen een heel ander vluchtelingenbeleid. Veel vluchtelingen die op boten stappen in Cuba, Indonesië of Maleisië worden opgespoord door Amerikaanse of Australische patrouilleschepen. Daarna worden zij naar opvangkampen gebracht in Guantánamo op Cuba of Nauru, een eiland in Oceanië, en Manus Island (Papoea-Nieuw-Guinea) waar Australië asielzoekerscentra beheert. Vervolgens begint daar de asielprocedure. Die opvangkampen zijn geen paradijs. Australië en Amerika slagen er wel in om het aantal bootvluchtelingen dat verdrinkt te beperken. Het Europese systeem, waardoor de asielprocedure alleen in Europa zelf kan gebeuren, is daartoe niet in staat.
Intussen kunnen wij er zelf ook wat aan doen: stop met wapenleveringen aan regimes die het terrorisme steunen. En ja, als je rechten krijgt, moet je er ook de verplichtingen bij nemen. Voor onze solidariteit die er gelukkig bij de burger duidelijk is, mogen wij een tegenprestatie vragen: de voorrang van de rechten van de mens op die van God.
