Ze laten me toch niet helemaal in de steek, mijn intuïties. Het woord créole verwijst dus in dezen niet enkel naar een idee van uitheemsheid die we uit puur gemak altijd maar weer situeren in een afgezaagd Caraïbisch referentiekader- alles is nochtans in wezen uitheems-, deze referentie is godzijdank subtieler.
Neen, de dag dat ik de precieze samenstelling van jus créole zal kennen, gaat een onthechting plaats vinden van iets wat ik ben gaan koesteren, zonder reden. Dat zijn de ergste verdwijningen: vind maar eens een ersatz voor iets wat je niet kan definiëren, zelfs niet met je eigen woorden. Vind maar eens een ersatz voor wat enkel maar krioelt, als pulp in een pretentieus glas fruitsap. Na een werkdag die lang heeft geleken, maar minder langdradig schijnt sinds de zonsondergang is gaan dralen, gooi ik met geld over de toonbank omdat ik geen levensadem meer vind om mijn geld te tellen.
'Is het genoeg?', vraag ik dan in de hoop dat ik de verhouding tussen de massa munten die ik zojuist op de toonbank heb gekacheld en het bedrag van mijn drankje correct heb ingeschat.
Pétanque met kleingeld voor de lichtjes uitgeteerden.
Laatst voelde ik de nood om mij te excuseren voor mijn lamlendigheid, niet om zo mijn lamme leden in vraag te stellen, maar op zoek naar bekrachtiging om ze in die lamme toestand te mogen houden. Ik verontschuldigde me bij de barjongen dat ik me niet had opgeraapt en prevelde dat ik niet goed was in wiskunde. De barjongen antwoordde daarop dat ik geen wiskunde nodig had.
Niemand had me voorheen ooit gezegd dat ik geen wiskunde nodig had. Ik bloosde. Op slag vergat ik ook dat ik net gehengeld had naar een toestemming om lamlendig te zijn, niet naar een ongevraagd compliment.
Vervolgens koos ik ervoor om de woorden van de barjongen nog enger te interpreteren en te verstaan dat ik, uitverkoren boven alle vrouwen, uitgeteerd door arbeid, de koude fond de l'air van april en allerlei zeer concrete ontberingen, helemaal geen wiskunde nodig had. Dat ik, zo'n futiele kennis niet kon bezigen en er wel zou komen met de benzine die ik reeds in mijn tank had. Een panne sèche is nooit veraf met de petieterige hoeveelheid benzine die ik in mijn tank heb, maar mijn benzinetank is tenminste een tank.
Plotsklaps ontluikte in mij ook de wens om iedereen die ik graag zie te melden dat ze geen wiskunde nodig hadden. De mooiste liefdesverklaring mogelijk. Er was ook net een reden binnen komen walsen om mijn liefde überhaupt te verklaren. Zonder een snedige catchphrase heeft zo'n liefdesverklaring niet onmiddellijk veel bestaansrecht, me dunkt. Doch, bedacht ik even later, een mens heeft nog een pak dingen niet echt nodig: -Frans-stofzuigermechanica-vorming stressbestendigheid-HACCP-training-organisatiekunde-workshop chocolade-inleiding tot de Japanse cultuur (tot 1600). Dit hield niet veel steek. Dit was nonsens. Zoals de meeste liefdesverklaringen, maar een goede liefdesverklaring ontkracht je niet zomaar in 1-2-3.
Deze liefdesverklaring was helemaal geen liefdesverklaring. De idee dat iemand geen wiskunde nodig had was bovendien banaal, huichelachtig, en a posteriori kan ik er niet omheen: een regelrechte belediging. De liefde maakt je acht mijl hoog en door de liefde wil je zonnestralen, geitenlammetjes en de verzamelde werken van Euclides knuffelen. Wiskunde studeren, uiteindelijk: de meest elegante orde waarin de wereld is geordend begrijpen en vatten. De liefde is een megalomaan. Geen slacker; zoals ik. Ik moet geen sloffende liefdesidealen die godbetert in alle opzichten op mij lijken: lamlendig zijn en gemakzuchtig.
Zo kwam het dat ik mijn andere routine doorbrak met een nieuwere routine door mezelf niet langer voor te liegen. Ik keek de teleurstelling recht in de ogen. Ging naar de wc. Vergat op het nippertje net niet mijn jurk uit mijn onderbroek te wurmen. Draaide me toen om in de vaste overtuiging dat ik iets had laten liggen. De onwetendheid stuwde mijn gedecideerde tred met nog meer gejaagdheid vooruit op zoek naar een nieuwe, mooiste liefdesverklaring mogelijk, het recept van jus créole en de gemeenschappelijk etymologie van créole en krioelen. Op zoek, om het nooit te weten te komen, die onwetendheid houdt me immers op de been.
Na een werkdag die lang heeft geleken, moet ik namelijk nog terug naar huis lopen. In het café had ik een meisje gezien met knalgele pumps en een zwart en roodgeruite vintage bommajurk uit een synthetisch weefsel dat gaat broeien wanneer het zomert. Het meisje nipte pinot. Ze wist maar al te goed waar ze mee bezig was. Een weerzinwekkend tafereel; dat te weten. Haar tanden hadden een zwarte schijn.
