Er "kleeft bloed aan de handen" van veel Belgische politici, die een verpletterende morele verantwoordelijkheid dragen. Antwerps gemeenteraadslid en voormalig schepen André Gantman (N-VA) hield zich allesbehalve in tijdens het Shalom Festival afgelopen zondag (15/10) op de Antwerpse Groenplaats.
Ook zijn partijgenoot en Antwerps schepen Annick De Ridder schuwde de grote woorden niet. In navolging van de Israëlische defensieminister Yoav Galant omschreef De Ridder de wrede terreuraanslag van Hamas van 7 oktober en de ontvoering van meer dan honderd Israëli's als "bestiaal".
Gantman verwees ook instemmend naar burgemeester en N-VA-partijvoorzitter Bart De Wever die tijdens een herdenking van de terreuraanval op het Antwerpse Steenplein op 10 oktober opriep om "de rangen te sluiten en de ogen te openen tegen de krachten van tirannie en duisternis". Alle sprekers spraken zich tijdens het 'vredesfestival' kritiekloos uit voor solidariteit met Israël.
Dergelijk grof retorisch geschut komt niet meer als verrassing. Tijdens deze bestuursperiode nemen de Vlaams-nationalisten resoluut pro-Israëlische standpunten in. Terwijl Kamerlid Kathleen Depoorter ongegronde beschuldigingen van terrorisme uitte aan het adres van door België gesteunde Palestijnse ngo's, zwegen parlementairen wanneer Israël zijn boekje te buiten ging en de mensenrechten van de Palestijnen schond.
Freilichs parallelle diplomatie
Met die eenzijdige houding vindt de partij aansluiting bij de populistisch-rechtse en extreemrechtse partijen waarmee N-VA in het Europees Parlement de fractie van de Europese Conservatieven en Hervormers (ECH) vormt. Heel wat fractieleden staan bekend om hun uitgesproken pro-Israëlische en anti-Palestijnse standpunten, met Bert-Jan Ruissen (SGP), de Nederlandse vicevoorzitter van de Europarlementsdelegatie voor de betrekkingen met Israël, als ultiem voorbeeld.
Uit een ontwerpresolutie die Ruissen samen met N-VA-Europarlementslid Assita Kanko in december 2022 indiende, blijkt dat de ECH-fractie een groot voorstander is van de Abraham-akkoorden. Die akkoorden voor vrede en samenwerking tussen Israël enerzijds en Bahrein en de Verenigde Arabische Emiraten anderzijds werden ondertekend op 15 september 2020 in het Witte Huis. Nog in hetzelfde jaar traden Soedan en Marokko toe tot de akkoorden.
De akkoorden maakten deel uit van de 'deal van de eeuw' van toenmalig Amerikaans president Donald Trump, waarvoor hij ook de Amerikaanse ambassade van Tel Aviv naar Jeruzalem verhuisde. De akkoorden werden vernoemd naar de profeet Abraham, aartsvader in jodendom, christendom en islam.
Volgens de ontwerpresolutie van de ECH bevorderen de akkoorden de regionale veiligheid, welvaart en vrede in de regio, en bieden zij "een unieke gelegenheid om in het Midden-Oosten verdraagzaamheid en de bestrijding van extremisme te versterken".
Antwerps Kamerlid en zelfverklaarde spreekbuis van de Joodse gemeenschap Michael Freilich maakt er op socialemediakanalen en op zijn eigen website geen geheim van dat hij op diezelfde lijn zit. In dat kader onderhield hij intense diplomatieke contacten met de ambassadeurs in België van Israël, Marokko, Bahrein, de Verenigde Arabische Emiraten, de Verenigde Staten en het pro-Israëlische Hongarije.
Op 14 september organiseerde Freilich op de Hongaarse ambassade samen met de ambassadeurs van bovengenoemde landen een viering van de ondertekening van de akkoorden. Op foto's is te zien dat het Kamerlid tijdens de feestelijkheden plaatsnam achter een Belgisch vlaggetje, waardoor onterecht de indruk kan ontstaan dat Freilich in naam van België participeert.
Een jaar eerder had Freilich samen met senator Karl Vanlouwe (N-VA) al een gelijkaardig evenement op het getouw gezet in het federaal parlement om twee jaar ondertekening te vieren.
'Normalisering' zonder Palestijnen
Palestijnse politici en organisaties onthaalden de Abraham-akkoorden allesbehalve positief. De akkoorden gaan immers voorbij aan een met de Palestijnen onderhandelde oplossing voor het aanslepende conflict in Israël-Palestina.
Dat de akkoorden nieuwe economische en militaire relaties mogelijk maakten, was voor de ondertekenaars de grootste drijfveer. De 'normalisering' van de relaties met Arabische staten primeerde op het zoeken naar een oplossing voor het aanslepende conflict in Israël-Palestina. Bovendien wezen - opnieuw onder impuls van de Amerikanen - in de weken voor de Hamas-aanval verschillende tekenen op een verregaande toenadering tussen Israël en Saoedi-Arabië.
De Abraham-akkoorden maken deel uit van van de doctrine van Israëlisch premier Benjamin Netanyahu: vrede sluiten met de Arabische wereld, maar intussen de Palestijnen volledig negeren. Die doctrine was echter tot mislukken gedoemd. "De Hamas-aanval heeft de Israëli's en de wereld eraan herinnerd, in voor- en tegenspoed, dat de Palestijnen er nog steeds zijn en dat zij betrokken zijn in het aanslepende conflict, niet de Emiraten of de Saudi's", klinkt het daarover in een stuk op de onafhankelijke nieuwssite +972 Magazine, dat Apache in vertaling publiceerde.
Dat Palestijnen zich meer dan ooit in de steek gelaten voelen, gaf volgens analisten mee een impuls aan Hamas om de bloedige terreuraanval op Israël uit te voeren. Freilich noemt die analyse in een gesprek met Apache pure speculatie, maar zegt tegelijk dat hij zich in zijn parlementair werk niet inlaat met buitenlandthema's. "Daarover heb ik afspraken gemaakt met fractieleider Peter De Roover."
Wel noemt hij de Abraham-akkoorden in België en in Antwerpen een middel om het vreedzame samenleven van verschillende geloofsculturen te bevorderen. Toch wil Freilich kwijt dat de Abraham-akkoorden ook gunstig waren voor de Palestijnen omdat ze de geplande annexatie door Israël van de bezette Westoever verhinderden.
Willem Staes, beleidsmedewerker van 11.11.11 zegt dat de feiten dat tegenspreken. Cijfers van de Verenigde Naties en van Palestijnse, Israëlische en internationale mensenrechtenorganisaties tonen volgens hem hoe de Israëlische bezettings- en annexatiepolitiek sinds 2020 enkel intenser werd.
"Alleen al tijdens de eerste negen maanden van 2023 kondigde de Israëlische regering de bouw aan van duizenden nieuwe nederzettingen", zegt Staes. "Het Israëlische leger vernietigde in diezelfde periode meer dan 700 Palestijnse huizen op de Westelijke Jordaanoever, de Verenigde Naties registreerden meer dan 800 gevallen van gewelddadige aanvallen van kolonisten op Palestijnse burgers, en het Israëlische leger doodde al meer dan 213 Palestijnen. De VN-Onderzoekscommissie voor Palestina en Israël bevestigde eind 2022 bovendien dat er effectief sprake is van 'annexatie'."
Onterechte beschuldigingen
In de ontwerpresolutie waarin de ECH-fractie in het Europees Parlement de Abraham-akkoorden toejuicht, is ook sprake van onderwijsprogramma’s van de Palestijnse Autoriteit die "nog steeds haatzaaiende uitlatingen, geweld en antisemitisme" zouden bevatten.
In dat dossier profileerde Freilich zich recentelijk in de Kamercommissie Buitenlandse Betrekkingen met een nog niet beantwoorde schriftelijke vraag aan minister van Buitenlandse Zaken Hadja Lahbib (MR) en minister van Ontwikkelingszaken Caroline Gennez (Vooruit).
Freilich beweert in zijn vraag dat het Europees Parlement resoluties aannam die de Palestijnse Autoriteit veroordelen voor het aanzetten tot geweld, antisemitisme en haat via schoolboeken. Omdat die schoolboeken deels worden gefinancierd met EU-steunfondsen, beweert Freilich ook dat België op die manier mee het terrorisme en aanslagen in het Midden-Oosten financiert. Hij vraagt naar het standpunt van de ministers.
Maar de beweringen die Freilich herhaalt, en die al van eind 2021 dateren, blijken ongegrond. "De Verenigde Naties, Europese donorlanden en zelfs de Amerikaanse CIA weerlegden de afgelopen twee jaren uitvoerig de aantijgingen", zegt Willem Staes. Volgens hem passen de beschuldigingen die Freilich herhaalt in een langdurige Israëlische lastercampagne om Palestijnse mensenrechtenorganisaties in diskrediet te brengen.
De beschuldigingen van Freilich sluiten aan bij eerdere tussenkomsten van zijn partijgenoot Kathleen Depoorter waarin zij Palestijnse mensenrechtenorganisaties die Belgische steun krijgen in diskrediet brengt. Europese diplomaten noemden de Israëlische beschuldigingen dat zes Palestijnse ngo's terroristische banden zouden onderhouden niet overtuigend. In de dagen na de Hamas-terreuraanval klopte Depoorter zich niettemin op de borst dat ze eerder al pleitte voor een grondige audit van "geldstromen naar Palestijnse ngo's".
Toen de Hongaarse EU-commissaris Oliver Varhelyi na de Hamas-aanval bekendmaakte dat hij ontwikkelingssteun aan Palestijnse organisaties wil bevriezen, reageerde Depoorter prompt op X met de vraag of de regering-De Croo die subsidiestop zou volgen. Depoorter stelde tijdens deze bestuursperiode meerdere vragen aan Gennez' voorganger op Ontwikkelingssamenwerking Meryame Kitir (Vooruit).
Een ruime meerderheid van EU-lidstaten kantte zich vorige week trouwens tegen het bevriezen van de middelen voor Palestijnse ngo's. In een opiniestuk in The Guardian noemt Martin Konecny, directeur van het European Middle East Project, het verbijsterend dat zelfs maar overwogen wordt om Europese hulp stop te zetten. "Als het doel is om Hamas te straffen, is dat zinloos. De EU en haar lidstaten financieren Hamas niet."
De hulp bevriezen zou feitelijk neerkomen op het bestraffen van de door de EU gesteunde Palestijnse Autoriteit, die de civiele macht uitoefent in delen van de bezette Westelijke Jordaanoever. De Palestijnse Autoriteit is de belangrijkste interne rivaal van Hamas. "Maar het zou vooral de gewone Palestijnen treffen", schrijft Konecny.
Haatzaaier Dagan inspireert Metsu
Ook N-VA-Kamerlid Koen Metsu laat zich als voorzitter van de Interparlementaire Unie sectie België-Israël in met Israël en de Israëlische politiek, al zetelt hij net als Freilich evenmin in de Kamercommissie Buitenlandse Betrekkingen.
Apache schreef vorig jaar al dat Metsu's reis door de bezette Westoever begeleid werd door de extremistische kolonistenleider Yossi Dagan, hoofd van de Regionale Raad van Samaria (Samaria is de naam die de Israëli's aan een deel van de Westelijke Jordaanoever geven, red.). Metsu nodigde Dagan ook uit in de Senaat. Dagan wakkert op regelmatige basis doelbewust geweld aan. Ook de afgelopen week.
Zo riep hij Israëlische kolonisten op om Palestijnse ambulances de doorgang te versperren. De ziekenwagens probeerden vier dode lichamen van slachtoffers van kolonistengeweld op de Westoever naar een nabijgelegen dorp te vervoeren om ze te begraven. Tientallen kolonisten gaven gehoor aan de oproep van Dagan. Toen ze wild in het rond schoten, vielen nog eens twee dodelijke slachtoffers.
Israëlische kolonisten gaan sinds de Gaza-tragedie nog driester tekeer dan voorheen. Landroof en etnische zuiveringen gaan gepaard met vernielingen en geweld tegen de Palestijnen.
Apache vroeg eerder dit jaar aan N-VA-fractieleider De Roover of de banden van Metsu met Dagan verenigbaar zijn met de visie van de N-VA en haar Kamerfractie op het conflict. De Roover verwees naar de zeer complexe situatie in Israël waardoor hij het Koen Metsu niet kwalijk neemt "dat hij zich ter plekke begeeft om meer inzicht te verkrijgen".
Kleur bekennen
Retorisch opbod mogen we in ieder geval blijven verwachten van Kamerlid Theo Francken. Veertig jaar massamigratie heeft volgens hem de publieke opinie in de West-Europese "pan-Arabische" grootsteden "volledig in het voordeel van Palestina" doen kantelen. En net zoals Gantman wijst Francken politici met de vinger. Met hun "extreme anti-Israël houding" noemt hij "communisten, socialisten en ecologisten" medeplichtig.
Van het vroegere volksnationalisme met aandacht voor het zelfbeschikkingsrecht van volkeren lijkt niet veel over te blijven. Nu de verkiezingen voor het Vlaams, federaal en Europees Parlement naderen, zullen ook andere NV-A'ers kleur moeten bekennen.
Volgen op de eerdere veroordeling door N-VA'ers van de oorlogsmisdaden van Hamas even scherpe veroordelingen van de oorlogsmisdaden die het Israëlische leger pleegt door onschuldige burgers in Gaza te gijzelen en te bestoken met luchtaanvallen? En welke reacties volgen als het Israëlische leger overgaat tot een grondoffensief?
Als N-VA na de verkiezingen onderhandelt over een mogelijke toetreding tot een nieuwe federale regering komt de Belgische positie tegenover Israël wellicht op tafel. Tot vandaag behoort België tot het kransje van EU-landen die zich eerder kritisch verhouden tegenover Israël.
Maar wat in deze aangelegenheid een wel heel verrassende politieke keuze moet genoemd worden, is die van de "eindbaas" van N-VA.
Niet langer dan 11 jaar geleden was De Wever een heel uitgesproken antisemiet. Geheel in lijn met de politieke keuze voor collaboratie van zijn eigen vader en zijn grootvader.
Een van de opvallendste feiten uit die tijd was zijn felle uitval naar Patrick Janssens. Die had in 2007 als burgemeester namens het stadsbestuur excuses geformuleerd vanwege de actieve deelname van de Antwerpse politie aan razzia’s en deportatie van de joodse bevolking in het Antwerpen onder de nazi-bezetting. De Wever, (op dat moment nog leider van een coalitiepartij in het college!) , vond die excuses overbodig en gratuit. Dat bracht hem toen in een felle woordenstrijd met Freilich.
Het is pas vanaf het moment dat De Wever besloten had zich kandidaat te stellen voor het ambt van burgemeester, dat hij toenadering is gaan zoeken tot de joodse organisaties.
Zijn “draai” is dan wel heel uitgesproken. Van antisemiet vervelt hij tot een fanatiek pro-zionistisch standpunt.
Een bondgenootschap met de uiterste rechterzijde die met Benjamin Netanyahu de regeringsmacht in Israël naar zich heeft toegetrokken is natuurlijk van groot strategisch belang voor de lange termijn keuzes die N-VA nu maakt. De neo-conservatieven zien in het huidige Israël een belangrijke vooruitgeschoven post in hun geopolitieke strijd. Met een heel expliciete toepassing van alle ambities inzake etnische zuivering, een expliciet voorrangsbeleid voor “eigen volk”, en dat alles verzekerd met heel verregaande hoogtechnologische surveillance en meedogenloos leger- en politieoptreden, een afbraak van de rechterlijke onafhankelijkheid… kortom alles waar ook De Wever naar streeft.
Het enige dat ze moeten doen , en daar is De Wever een meester in, is bepaalde sleutelwoorden uit de nazistische retoriek vermijden… maar dat arsenaal op het wereldtoneel stap voor stap in te voeren. Fascisme op kousevoeten, om dan, terwijl we hem al die tijd op zijn braaf woord hebben geloofd, plots te bemerken dat hij z’n combat boots heeft aangetrokken.
Maar het blijft toch opvallend dat we hierover geen enkele kritische stem in onze pers horen. Niemand waagt het om hem te confronteren met zijn vroeger antisemitisme.
De Wever flip flopt eigenlijk voortdurend als het op tactische bondgenootschappen aankomt.
Dat schept natuurlijk veel verwarring.
En dat is ook de bedoeling. Want zelf is hij alles behalve verward.
- 'Vrede vzw en DeWereldMorgen krijgen inspectie' vlaams parlementslid marius meremans
(https://www.n-va.be/nieuws/vrede-vzw-en-dewereldmorgen-krijgen-inspectie?utm_source=email&utm_medium=email&utm_campaign=nieuwsbrief)
- 'Johan Van Overtveldt vraagt strikte controle op Europees geld aan Palestijnse gebieden'
(https://www.n-va.be/nieuws/johan-van-overtveldt-vraagt-strikte-controle-op-europees-geld-aan-palestijnse-gebieden?utm_source=email&utm_medium=email&utm_campaign=nieuwsbrief)
- "We kunnen ons verdere stilstand niet veroorloven" kamerlid koen metsu
(https://www.n-va.be/nieuws/we-kunnen-ons-verdere-stilstand-niet-veroorloven)
Maar wel honderd procent overrompeld door de complexiteit van de maatschappij. N-VA en BDW zijn reeds lang de pedalen kwijt. De werkelijkheid is voor hun absolute en rigide waarheden te complex. In veel situaties kunnen ze zich uitsluitend laten mee drijven met de machtigen, in het geval van de situatie Israël / Palestina is dat de staat Israël.
Op 10 oktober riep BDW op om 'de rangen te sluiten en de ogen te openen tegen de krachten van tirannie en duisternis.'
Tirannie door de Palestijnen? BDW vervalt in de ene leugen na de andere.