Met Quinten van De Helpdesk. Met wie heb ik de eer?
- Ik behoud mij het recht voor om mijn identiteit niet bekend te maken. Dit is toch een anonieme hulplijn?
Zeker. Maar een voornaam helpt altijd om het ijs te breken en bevordert de vertrouwensband.
- Nee, geen sprake van. Ik geef ook geen voornaam.
Initialen dan?
- Noem mij maar gewoon ‘Q’.
Q? Toch niet… de geniale gadgetuitvinder van James Bond? Wat een toeval! Je bent een van mijn grootste helden!
- Euh, ik…
De Lotus Esprit die kan duiken! De rolstoel die raketten afvuurt! Dat was toch jij? En de vlammenwerper vermomd als doedelzak, haha! Waar haal je het uit, zeg. Om nog te zwijgen van de Aston Martin met roterende nummerplaten en schietstoel, en die ook nog eens olie, water en dikke witte rook uit zijn uitlaten kan spuiten! Toegegeven: dat laatste doet mijn auto óók, zonder dat ik ervoor op een knopje moet duwen.
- Ik moet je teleurstellen: ik ben niet die geniale uitvinder. Wel een geniaal politicus, maar meer kan ik echt niet onthullen.
Aha, oké. Want die X-ray zonnebril waarmee je wel doorheen bovenkledij maar vreemd genoeg niet doorheen ondergoed kunt kijken, dat vond ik toch een minder geslaagde uitvinding van Q. Maar vertel op: uit welke penarie kan ik u een schietstoel bieden?
- Ik ben het slachtoffer van kwaadwillige insinuaties en valse beschuldigingen met als enige doel mijn politieke carrière te nekken.
Oei. En wie gunt u dat ere-staatsmanschap, dat riante pensioen en dat bronzen borstbeeld in het parlement niet?
- Ik heb zo mijn vermoedens, maar daar moet ik ook over zwijgen want er loopt een gerechtelijk onderzoek.
En de insinuaties in kwestie, kunt u daar iets over kwijt?
- Een totaal futiel incidentje, dat zich geheel in de privésfeer afspeelde, en waar geen haan naar zou kraaien ware het niet van die verrekte bewakingscamera’s overal op straat.
Als het op straat was, speelde het zich op de openbare weg af en dus niet in de privésfeer.
- Oké, betweter. Maar het ging nog altijd om een privéverjaardagsfeest waar verder niemand zaken mee heeft. En dan lees je daar vervolgens een verslag in geuren en kleuren over in de krant. En ook nog eens gelardeerd met gelekte foto’s waarop je er uitziet als een kierewiete goeroe die zijn sekte toespreekt.
Aha! Spreek ik met Vincent Van Quickenborne, Open Vld-minister van Justitie, burgemeester van Kortrijk en prominent heavymetalliefhebber?
- Verdomme! Ja dus, maar hou het stil.
(liegt) Mijn beroepsgeheim is heilig. Maar het incident waarvan sprake, dat is dus het tot driemaal toe met urine besprenkelen van een politiecombi door uw makkers. Een voertuig dat leeg en ongesloten voor uw deur stond teneinde drugsmaffiosi te ontraden u te ontvoeren, gijzelen, overgieten met benzine en wie weet ook op middeleeuwse wijze te folteren met een nijptang en een lasbrander?
- Dat klopt. Maar ik heb me daar al van gedistantieerd, en gezegd dat ik het degoutant vond van de daders. En dat ze zich naar de politie moesten reppen om zich aan te geven, zich op hun blote knieën te verontschuldigen, en te vragen of ze bij wijze van werkstraf geen weekje combi’s mochten wassen, stofzuigen, waxen en simoniseren tot ze blinken als de knikker van Charles Michel.
U distantieerde zich ook door te zeggen dat u niet wist wat uw vrienden hadden uitgespookt. Ook al stond u later op de avond zelf gierend van de pret plasachtige bewegingen te maken en met de deur van de combi te klooien.
- Zoals ik al aan VTM, Het Nieuwsblad en de commissie Justitie heb uitgelegd: ik maakte dus helemaal geen plasbewegingen maar stond gewoon luchtgitaar te spelen.
Iets waar u wel aan moest worden herinnerd door een vriend.
- Ik had, zoals gezegd, behoorlijk wat pintjes gedronken en daar is niks mis mee. Maar het kan wel je geheugen tijdelijk benevelen.
Nu moet ik zeggen: ik ben zelf een niet onverdienstelijk luchtgitarist – die jaren aan het conservatorium waren beslist geen weggesmeten geld van mijn ouders. En bij mij gaat dat imaginaire spelen van een streepje AC/DC, Iron Maiden of Brutal Sphincter meestal wel gepaard met meer beweging van mijn armen.
- Eh, ik speelde waarschijnlijk een ballad. Nothing Else Matters of zo.
Zeker? Ik heb eens ingezoomd op de beelden van uw bewakingscamera’s die u met de pers deelde, en uw vingerbewegingen aandachtig bestudeerd. Afgaand op de akkoordenschema’s zou ik zweren dat u daar een medley brengt van Breaking The Law van Judas Priest, Cop Killer van Body Count, F*** Tha Police van N.W.A. en Bij de Rijkswacht van The Strangers.
- Ik, eh, herinner me daar niets van. Maar zoals gezegd had ik dus nogal wat pintjes gedr…
Ik heb er ook even een specialiste liplezen bij gehaald en volgens haar spreekt u op 3 minuten en 54 seconden duidelijk de woorden Die, die, die, pig, die! uit (“Sterf, sterf, sterf, flik, sterf”), de beroemde tekstregel uit Cop Killer die in Amerika voor veel controverse zorgde. U lijkt daarbij met uw hand zowaar ook een pistoolachtige schietbeweging te maken.
- Dat kun je niet bewijzen! Eh, ik bedoel: dat slaat helemaal nergens op! In mijn bewegingen kun je alles lezen wat je wil. Misschien bestel ik een pintje terwijl ik op een skateboard sta! Of toon ik een splinter onder mijn vingernagel aan iemand met een ondraaglijke lookadem! Misschien imiteer ik Alexander De Croo die een dickpic maakt!
Konden die daders trouwens binnen niet naar de wc gaan, zoals beschaafde mensen?
- Beschaafd? Je moest eens weten waar ze aan de andere kant van de haag allemaal tegen hebben staan pissen! Je denkt toch niet dat ik zulke varkens mijn persoonlijke privésanitair laat gebruiken? Zeker na wat die vent van Lydia Peeters heeft aangericht de laatste keer dat ik een barbecue voor de partij hield. We hebben de badkamer mogen desinfecteren én opnieuw betegelen! Ik had beter voor hem verzwegen dat we een jacuzzi hebben.
Het zullen je vrienden maar wezen.
- Je zou de camerabeelden eens moeten zien van wat er zich binnenshuis afspeelde terwijl ik buiten, eh, een luchtje stond te scheppen. De Gucht junior die de lingerielade van mijn vrouw opentrekt, een voor een haar slipjes eruit neemt en diep inhalerend aan het kruis snuffelt! Lachaert die, met een beha van Anouk op zijn hoofd, manisch giechelend op en neer springt op ons bed! Tommelein die in de keuken, zijn kop half in de frigo, vier rauwe braadworsten in zijn keelgat leegknijpt! Gatz die in mijn wijnkelder de ene na de andere dure fles opentrekt, een slok neemt, er de kurk weer in duwt en ze teruglegt. Keulen die op mijn laptop naar porno met paarden zit te googelen! Somers die in mijn Thermomix kotst! O ja, en Ongena in mijn bibliotheek, verdiept in een boek over leiderschap. Help me onthouden dat ik die saaie lul nooit meer inviteer.
Tiens, hoor ik daar nu de intro van Shroud of Urine van Exodus op de achtergrond?
- Hola, da’s de beltoon van mijn gsm. Moment, even opnemen. Hallo? Ha die Mark! Welk nieuws, ouwe geitenneuker? Wat zeg je? Verhaal veranderen? Alwéér? Oké, oké, ik vertrouw op je buikgevoel. Hoe bedoel je, Theo-parodie? Ah, juist. Ja, da’s niet slecht. Nee, goeie. Heel geloofwaardig. Dat krijg ik wel verkocht, ja. Top. Je bent een kanjer! Doei! Sorry. Dat was een maat die ook aanwezig was op mijn verjaardag. Hij had niet te veel gedronken en herinnert het zich nog héél helder: blijkt dat ik daar toch geen luchtgitaar stond te spelen, maar gewoon Theo Francken imiteerde die met zijn zatte kloten in een openbare plantenbak staat te pissen. Niks te maken met combiplassen dus. Ziezo, mysterie opgelost! Nu goed?
Aha! Het was dus tóch een plasbeweging.
- Shit. Je hebt me. Heb jij al eens een job overwogen bij de politie? We zoeken er nog een paar. Of die lamzakbonden stoppen nooit met zagen over hun overuren.
Met camera’s en lege combi’s kom je ook al een heel eind qua law enforcement. Graag gedaan!
