Het obscure Macro Trends laat zich omschrijven als een beleggersblad. Aan het roer staat Brecht Arnaert, een zelfverklaarde libertaire burgerjournalist. Libertairen streven naar maximale individuele vrijheid en een zo klein mogelijke overheid.
In de Verenigde Staten worden ze ook wel eens rechtse anarchisten genoemd die, foeterend op overheidsbemoeienis, met een conservatieve inslag het heft in eigen handen nemen. Zelfbeheer is van belang, ook om op het ergste voorbereid te zijn. 'Preppen', zoals dat heet.
In 2017 lanceert Macro Trends een speciale editie over ‘preppen’, ter voorbereiding van een verwachte financiële crash. Gastauteur van dit themanummer was niemand minder dan Yannick Verdyck, de man die op 28 september werd doodgeschoten tijdens een vuurgevecht bij een huiszoeking in Merksem. Bij die huiszoeking trof de politie meer dan honderd vuurwapens, maar ook tactische vesten, nachtkijkers en warmtekijkers.
De politie deed nog op zes andere plekken huiszoekingen. Deze kaderden in een onderzoek naar "een groep personen die ervan verdacht worden een vorm van gewapend verzet te willen plegen tegen de overheid", zoals het federaal parket duidde. Voor dat verzet was "nog geen concreet doel of tijdstip bepaald".
Verwachte chaos
Verdyck bereidde zich niet enkel voor op de apocalyps, maar volgens het parket dus ook op gewapend verzet. "Beeldt u eens in dat lonen niet meer uitbetaald worden? Beeldt u eens in dat elektronisch betaalverkeer stilvalt?", schrijft Verdyck in het speciale nummer van Macro Trends.
"Eens het logistieke apparaat tot stilstand komt en de gespecialiseerde mensen die verantwoordelijk zijn voor de werking van dat systeem niet meer op hun werk komen opdagen… zal de economie plots tot stilstand komen." In dat scenario waarschuwt Verdyck voor een onvermijdelijke chaos: geen voedsel, geen elektriciteit, geen stromend water, geen benzine.
Op zoveel verwachte doem kan je dus maar beter voorbereid zijn. Verdyck deelt bijgevolg zijn tips voor het opbouwen van voedselreserves, gaat dieper in op (vuur)wapenbezit en tactisch goed gelegen locaties zoals forten, burchten en kloosters. Verdyck nam zijn tips zelf klaarblijkelijk ter harte, volgens de speurders waren in het huis in Merksem gigantische voorraden water, medicijnen en andere levensmiddelen aanwezig.
Het is dan ook geen toeval dat Verdyck een rondetafelgesprek over preppen en migratie zou georganiseerd hebben in het fort van Merksem. Gastspreker over migratie was Erik Geenen, bekend als de aandeelhoudersactivist met het groene petje, waarmee hij zich als pleitbezorger voor de kleine aandeelhouder liet opmerken tijdens het Fortisdebacle in 2008.
Geenen tweette over zijn vriend: "Yannick bereidde zich actief voor op de gevolgen van hetgeen zich momenteel afspeelt in Europa om zich te kunnen verdedigen in geval van nood. Niet vechten tegen de overheid maar tegen plunderaars en andere misdadigers. Waarom wordt deze man nu afgeschilderd als een terrorist?"
Angst als sleepboot
Als er al zo vroeg na de feiten een etiket op Verdyck kan geplakt worden, dan is het van iemand die zich te midden van een mozaïek bevond. Een mozaïekradicaal, als het ware. Geïsoleerd in een inlegwerk waarin een bovenmatig wantrouwen ten aanzien van de overheid en de elite welig tiert, is het einde van de maatschappij dra in zicht. 'Anti' wordt dan algauw een uitermate pessimistische levenshouding. Anti-overheid, anti-media, anti-banken, anti-wetenschap, anti-prik, anti-politiek.
De pandemie gaf deze extreme wantrouwers een mentale pandoering die paradoxaal samengaat met een buitensporige drang naar epiek. Door stof en rook zal de elite bestreden worden, zo zegt het verlangen. Goed voorbereid, redeneert de ratio. Preppen voor doomsday wordt zo haast verheven tot een levensmissie. Angst fungeert als een sleepboot met een kapitein, al dan niet van extreemrechts allooi, en met passagiers vanuit allerlei gezindten.
Dit (gevoed) wantrouwen in combinatie met paranoïde angst heeft heel wat roots in het Amerikaanse survivalism dat de kop opstak tijdens de Koude Oorlog maar weer ging liggen tot de angst voor de beruchte millenniumbug weer voor een opflakkering zorgde.
'Prepping' raakte in 2008 nog meer in zwang bij white supremacy groupuscules als reactie op het verkiezingssucces van de Amerikaanse president Barack Obama. Uit extreemrechtse hoek werd geacht zich te moeten verdedigen. Een nagalm weerklonk ook in Europa, onder de slagzin Defend Europe die toegepast wordt door een fusie van pan-Europese identitaire bewegingen.
De redenering hierachter? Europa wordt bedreigd in zijn diepste wezen, ofwel door een vijand van buitenaf (migranten en vluchtelingen), ofwel door de vijand binnenin (het overheidsapparaat en het establishment). Of door beiden, zo geloven sommigen stellig. Dit onstuitbare bedreigingsgevoel maakt verdediging en overleving tot een must.
Survivaltips à gogo
Ook in Vlaamse extreemrechtse kringen worden bijzonder vaak tips en tools om te overleven in geval van algehele ineenstorting gedeeld. In de extreemrechtse gesloten Facebookgroep Vlaamse Strijders deelde iemand bijvoorbeeld deze ultieme tip:
Anderen deelden nuttige tips om een shelter te bouwen, alsook foto’s van survivalkits. Wapenverheerlijking is niet vreemd in deze kringen. Er is immers geen vertrouwen in de ‘lakse’ systeempartijen. In Justitie en banken evenmin, waardoor de overtuiging heerst dat het heft in eigen handen moet worden genomen. Overleven en zich verdedigen is voor velen in extreemrechtse groepen, die vaak contacten hebben ver over de landsgrenzen, geen rimboespel. Het is menens.
Die drang naar zelfbeheer is ook te vinden bij delen van de zogenaamde Tegenbeweging die zich vooral kant tegen coronamaatregelen en het vaccinatiebeleid. De drang naar zelfbeheer stuurt aan op een parallelle samenlevingsarchitectuur met alternatieve of eigen media en een eigen monetair systeem.
Ter voorbereiding van een financiële crash wordt niet zelden aangeraden het kapitaal vermogen van de bank te halen en goud aan te kopen. De goldrush als het ware. Verdycks werk en hobby wijzen ook naar die invloedsferen. De man was zaakvoerder van de Antwerpse Goud & Zilver Compagnie en een wapenliefhebber.
Het mozaïekradicalisme vandaag is een roekeloze mengvorm van extreemrechts, vaccinscepsis en libertarisme. Vele kleine mozaïekstenen die een vuist proberen te vormen tegen het globalisme dat inbreuk maakt op hun manier van leven en denken.
