Weet je nog toen Natalia met behulp van wat te ijverig gekochte virtuele kanonnen er op één nacht voor zorgde dat haar videoclip een miljoen views oogstte? Heb je de sms-pakketten al eens bekeken die de gemiddelde tiener er doorjaagt op een week? Dan worden die 48 berichten plots niet zo ambitieus. Maar goed, het clubje dat zich bijna aandoenlijk JihadTegenExtremisme noemt, maakt tenminste een statement en legt in al hun naïef dilletantisme wel de vinger op de zere plek.
Zoals bij alle totalitaire regimes is voor IS en hun puppeteers het voeren van propaganda minstens het halve werk. Dat weet eigenlijk iedereen, maar toch stelt niemand in vraag waarom Google bijvoorbeeld de haatbommen van IS niet bant. Dat is eigenlijk niet eens zo moeilijk. Vermits het een commerciële organisatie is, moet je je afvragen wat de baten precies zijn om dat niet te doen. Waarom krijgen de wansmakelijke IS-video’s vol dreiging en gruwel telkens weer net genoeg tijd om zich online op ons netvlies te branden? En waarom zijn we zo dom of sensatiegeil om ze zelf ook nog eens te gaan (ver)delen?
Release weer eens geslaagd zou ik zeggen, terwijl wanneer het bereik teruggeschroefd wordt, het effect rechtevenredig afneemt. Waarom krijgt het glossy IS-magazine zoveel gratis reclame? Het heeft de allure van het teloorgegane Exclusief. Alleen de deurstickers ontbreken nog. Verschil: om de cover te halen, moet je je niet uitkleden, maar opblazen.
Tegenoffensief
De acht van Antwerpen gaan op hun manier voor een tegenoffensief. Wie zweert bij het gitaarspel van Bart Peeters en algauw wangen tekort komt om aan de boosdoeners te bieden, zal het voeren van jihad in de naam van je project meteen afkeuren. Het was ook mijn reactie, maar dan eerder omdat ik al dat jihad-gedoe nu al zo beu ben. Toch is het goed die krachtterm te hanteren. Hoe ga je anders zwakke jongeren op zoek naar ruggengraat en leiderschap voor je winnen? Het alternatief voor het kalifaat moet – als een muis die brult – minstens even daadkrachtig lijken. Jihad-zoekers hebben nu wat meer keuze, ook al blijft het afwachten of jihad light aanslaat.
Ook de strategie van JihadTegenExtremisme is niet dom. De virtuele wereld is nu eenmaal een fluïdum van meningen dat zoet of zuur wordt naargelang wat het meest geïnjecteerd wordt. De tactiek van de ter hulp snellende ridders om zielen uit online brandhaarden te redden, is exact wat ook als eerste hulp bij pesten zou helpen: tegengas geven/evenwicht herstellen. Een pagina vol haat kan omslaan als er plots uit onverwachte, niet naar hulpverlening ruikende hoek respect zou komen voor het slachtoffer. Dit geheel volgens de wetten van de groepsdynamica, het is psychologie voor dummies, maar toch lijkt niemand er oren naar te hebben.
Waarom bieden zich niet meteen grote bureaus aan met bijhorende middelen? Omdat wie commercieel denkt, nooit kan mag kiezen?
Heel eenvoudig: spring in het vat vitriool, zaai door je niet mee heulende (sterke) mening twijfel. Een virtuele versie van verdeel en heers. Dat willen deze moslims van goede wil dus ook doen. Mooi, maar ze hebben wel extra manschappen nodig, veel zelfs, en budget gelijk aan dat van de marketingafdeling van een multinational. Want visibiliteit en impact verwerf je niet langer als een Robin Hood op sociale media, je koopt het. Nog nooit gemerkt hoe het aantal vrienden dat op Facebook effectief je bericht te zien krijgt krimpt en hoe vaak je de aanbieding krijgt om tegen betaling dat bereik te vergroten?
JihadTegenExtremisme zegt dringend straffe ontwerpers nodig te hebben, die de professionals van het reclamebureau van IS kunnen overtreffen. Een oproep naar werkloze creatieve kiddo’s op hun kamer. Waarom bieden zich niet meteen grote bureaus aan met bijhorende middelen? Omdat wie commercieel denkt, nooit kant mag kiezen? Omdat ze dan sommige budgetten zouden kunnen verliezen? Omdat je te goed bent om tussen ruziënde pubers te hangen? Kom, jullie leerden ze wel dat het bezit van een iPhone van levensbelang was!
De stomste fout op het prille parcours van JTE (voor de vrienden) maakte echter Gazet van Antwerpen door er een artikeltje over te schrijven dat meteen het onschuldige boysband-gehalte van dit initiatief blootlegt. Begin dan minstens met: "Steeds meer moslimjongeren voeren een andere jihad dan die voor het kalifaat." Is het dommigheid van de media of houdt terreurdreiging de boel lekker draaiende? Say no more.
