Huurders zijn bij voorbaat verdacht. Ze kunnen vertrekken met de noorderzon en hebben geen eigendom dat je kan claimen. Dan is er ook nog een wetgeving die het moeilijk maakt om te allen tijde toegang te hebben tot je eigendom terwijl ze het bewonen, en ze kunnen je aardig op kosten jagen met reparaties. Eens ze over vocht beginnen te zeuren ben je eraan. Als ze na wanbetaling de hielen lichten, heb je niets dan een claim op die waarborg.
Wel, vermits er nog niemand in geslaagd is om zijn bezittingen mee naar het hiernamaals te verhuizen en een modale nalatenschap van een huis en wat geld op drie generaties sowieso naar de staatskas terugvloeien, begrijp ik niet dat bezit nog zo hoog in ons vaandel kan staan. Bezit is een illusie. Waarom voelen mensen zich eigenaar terwijl ze nog 25 jaar er elke maand aan herinnerd worden dat ze in een pand van de bank wonen? En wanneer het dan afbetaald is, verhuis je naar een home waar de kosten zo hoog zijn dat je stenen spaarpot zo gesloopt is. Heb je geen huis, dan eet je dezelfde onsmakelijke boterham in dat tehuis en hebben je kinderen minder ruzie over de verdeling achteraf. Lijkt me iets om over te zeuren in dat home.
Woontorens
Ik wil niet zo ver gaan als Bert Anciaux met zijn talent om van die dooddoeners te lanceren, en onderschrijf niet dat erfenissen uit den boze zijn. Nee, ik vind het alleen in tijden dat 'geven en delen' zo'n opgang kennen, op zijn minst bizar dat die tweespalt tussen eigenaars en huurders zo in stand blijft. Alsof huurders alleen maar schorem zijn. Terwijl onze verhoogde mobiliteit, ook inzake behuizing het nogal evident maakt dat je niet in elke fase van je leven de plek waar je resideert moet bezitten. Wat als je er gewoon voor kiest om je niet vast te pinnen of uit de greep van de banken wil blijven, of gewoonweg geen dag wil tobben over renovaties en lasten?
Wat als je er gewoon voor kiest om je niet vast te pinnen of uit de greep van de banken wil blijven, of gewoonweg geen dag wil tobben over renovaties en lasten?
Nu spaargeld niets opbrengt, bulkt het van de advertenties die u aanzetten om te investeren in vastgoed, van studentenkoten tot hotelkamers en bejaardenflats. De opbrengsten zijn niet te evenaren en de perspectieven lijken nog het meest op gouden bergen. De woontorens met uitzicht op andere woontorens rijzen als paddenstoelen uit de grond. In het winstmodel is niet zozeer de te realiseren meerwaarde bij verkoop maar wel de onbelaste huurinkomsten de sleutel tot kapitalisatie. Iedereen weet dat zulke bouwsels straks niets meer waard zijn tenzij je nog eens zoveel in de renovatie investeert. Het is de huur die de rente die je vroeger op spaargeld kreeg, zal vervangen. Maar aan welke huurders had zo'n projectontwikkelaar dan gedacht? Huiseigenaren die liever in jouw appartement wonen terwijl ze hun villa als buitenverblijf gebruiken? Of tweeverdieners met certificaat die verdacht veel op de ouderwetse yuppies van de jaren '80 lijken? Of zijn het goedverdienende alleenstaande zelfstandigen die bij een bank worden uitgelachen als ze een lening vragen? Misschien mensen die onder de druk van hun afbetaling moeten verkopen, op de zwarte lijst terechtkomen en op de huurmarkt meer in wonen moeten steken dan hun oorspronkelijke afbetaling? Nee, die laatste wil je niet als investeerder in vastgoed.
Dommigheid
Geef toe, er klopt toch iets niet. Of de projectontwikkelaars hebben een take the money & run plan voor ogen en de Vlaming zijn spaargeld blijft straks versteend en spookachtig leeg achter. Of de stigmatisering van huurders en niet-eigenaars moet stoppen en we moeten evolueren naar een realistische woonmarkt met diverse mogelijkheden, waaronder naast puur huren ook lifetime contracten, pacht, leasing... wat je maar kan bedenken zonder dat gerust wonen staat voor lijfeigenschap bij een bank. Huurinkomsten moeten ook belast worden, en meer dan arbeid. De sociale woonmarkt moet durven risico's dragen en niet mikken op mensen die op de private huurmarkt net zo goed terechtkunnen. Bovendien moet de kwaliteit van de aangeboden huurwoningen gegarandeerd worden. Huurders zijn geen dieren of, erger nog, losers. Nee, huurders bezorgen eigenaars netto winst in ruil voor onderdak, terwijl het alternatief leegstand is die wel belast wordt.
Misschien moeten we allemaal nog harder werken, liefst in van die nutteloze jobs. En allemaal in vastgoed investeren naar eigen vermogen
Waarom geeft niemand die Afghaanse familie een huurcontract, terwijl we het equivalent van de waarde van zo'n huurpand vlotjes aan een bank toevertrouwen met het risico dat er zich een Fortis-scenario voordoet? Ik weet welk risico ik het best beheersbaar vind.
Moeilijk. Misschien moeten we allemaal nog harder werken, liefst in van die nutteloze jobs. En allemaal in vastgoed investeren naar eigen vermogen, al kocht je een hondenhok om te verhuren.
Maar misschien moeten we eens luidop durven lachen met de idiote, megalomane bouwprojecten nog voor de eerste steen wordt gelegd. Schaterlachen, uitlachen om zoveel nefaste dommigheid en daarna, de laatste snik voorbij eens heel constructief nadenken over leven, wonen, hebben en samenleven.
