"De stemming is verplicht voor de Belgen die ingeschreven zijn in de bevolkingsregisters gehouden op de diplomatieke en consulaire beroepsposten, op voorwaarde dat men aan de kiesvoorwaarden beantwoordt." Omdat de Nederlandse taal zo schoon en vriendelijk in gebruik is, heeft mijn posthoofd – zo staat het in de brief die ik deze week ontving van de Belgische overheid, "uw posthoofd" – deze zinsconstructie ontwikkeld om mij duidelijk te maken wat er te gebeuren staat.
Kiesvoorwaarden
Eigenlijk weet ik niet of ik op basis van deze beschrijving moet stemmen. Ik heb geen flauw idee of ik in de betreffende registers ben ingeschreven maar aangezien ik de brief krijg toegestuurd, veronderstel ik van wel. Nog minder weet ik of ik aan de kiesvoorwaarden beantwoord. Bij de laatste federale verkiezingen - ik resideerde nog in Leuven - heb ik namelijk verkozen geen stem uit te brengen. Dat is een onwettige daad en misschien is een gepaste straf dat ik ook deze keer moet binnenblijven tijdens de speeltijd van de democratie.
Het slaat nergens op, dat krampachtig vasthouden aan nationaliteit-bij-geboorte om het stemrecht te bepalen
Bovenal is het vreemd, moeten stemmen in België. Ik ben er hooguit een week per jaar. Ik heb er geen bezittingen, geen geld, geen werk. Belastingen betaal ik er niet. Ik koop er in die ene week wat boeken en loop eens een frituur binnen, c'est tout. Maar ik mag wel mee beslissen wie er het beleid zal bepalen, een beleid waar ik niet mee geconfronteerd word en dat mij verder geen hol meer interesseert.
Basisprincipe
In Frankrijk, waar ik woon, werk en leef, waar ik fiets en koffie drink, waar ik belastingen betaal, mag ik niet stemmen. Tenzij voor de gemeente, maar dat is in mijn boerengat zoals presidiumverkiezingen aan de unief. Een serieuze ploeg en eventueel een paar lolkandidaten voor de sport en op het einde drinkt iedereen armagnac op kosten van de herkozen burgemeester, zoon van de vorige burgemeester. Het beleid van Hollande kan ik goed- noch afkeuren. Cahuzac kan ik niet afstraffen. Le Pen kan ik geen tegenwicht bieden.
Het slaat nergens op, dat krampachtig vasthouden aan nationaliteit-bij-geboorte om het stemrecht te bepalen. Het werkt ook integratie tegen. Welk belang heeft de migrant om politiek een rol te spelen wanneer hij niet mag stemmen? Wie engageert zich in een vereniging wanneer hem de absolute basisinspraak niet gegund is? Juist ja. Nu valt er heus wat te bikkelen over duurtijd van de migratie en andere modaliteiten, maar over het basisprincipe kan geen twijfel bestaan: iedere mens heeft recht op een stem in het politieke beleid van het land waar hij woont.
