De no go zone van Bart De Wever

Tom Cochez
Advocaat Omar Souidi arriveert aan 't Fornuis voor het feestje van vastgoedlobbyist Erik Van der Paal (Foto: SA)
Advocaat Omar Souidi arriveert aan 't Fornuis voor het feestje van vastgoedlobbyist Erik Van der Paal (Foto: SA)

U leest dat goed: Erik Van der Paal, zeer goed bevriend met de burgemeester, betaalde via zijn vennootschap de advocatenkosten van De Wevers kabinetschef.

Daarmee wordt duidelijk wat we al langer aanvoelden, maar nooit hard konden maken: de gigantische schadeclaim die in het najaar van 2016 tegen Apache werd ingediend, past in een georchestreerde, politiek gestuurde aanval op een onderzoekssite die het had aangedurfd de kroon te ontbloten.

Daar moest en zou paal en perk aan worden gesteld. Alle middelen bleken daarbij goed. Een schadeclaim van 350.000 euro was de eerste, maar niet de laatste stap om Apache het zwijgen op te leggen.

Advocaat Omar Souidi arriveert aan 't Fornuis voor het feestje van vastgoedlobbyist Erik Van der Paal (Foto: SA)
Advocaat Omar Souidi arriveert aan 't Fornuis voor het feestje van vastgoedlobbyist Erik Van der Paal (Foto: SA)

Kassa kassa

Een bouwpromotor die de rekeningen betaalt van de kabinetschef van de burgemeester is problematisch op zichzelf. Zeker wanneer het gaat om een projectontwikkelaar die door omstreden politieke beslissingen stevig langs de Antwerpse kassa mocht passeren. Bovendien was de kabinetschef tot net voor zijn aantreden bij Bart De Wever, aan de slag bij de projectontwikkelaar.

Neen, op het moment van de dagvaarding was Joeri Dillen geen kabinetschef meer, maar dat verandert niets aan de ernst van de feiten: de rechtszaak draaide om wat zich afspeelde in de periode dat Dillen wel degelijk de kabinetschef van Bart De Wever in Antwerpen was.

Even pro memorie: we hadden een burgemeester en we hadden zijn kabinetschef die tot net voor zijn aantreden aan de slag was voor de favoriete bouwpromotor van die burgemeester. Vervolgens hadden we een omstreden hoogbouwvergunning - op de Tunnelplaats - waarmee die favoriete bouwpromotor ettelijke miljoenen verdiende. Die miljoenen dankte de bouwpromotor aan een beslissing waarmee het college regelrecht inging tegen het negatief advies van de eigen stedenbouwkundig ambtenaar. Die lastige ambtenaar - toeval bestaat - werd kort daarna op een zijspoor gezet.

Vervelende waarheden

En nu we het toch over toeval hebben: uitgerekend aan de vooravond van de omstreden collegebeslissing om een hoogbouwvergunning te verlenen, vertrok Joeri Dillen, in alle stilte, als kabinetschef van De Wever. Blijkbaar moet op 't Schoon Verdiep toen al iemand beseft hebben dat het niet zo fraai zou ogen: het beeld van een kabinetschef die tot net ervoor gewerkt had voor de projectontwikkelaar die van het college een omstreden hoogbouwvergunning kreeg.

Een bouwpromotor die de rekeningen betaalt van de kabinetschef van de burgemeester is problematisch op zichzelf

Ook niet onbelangrijk: de omstreden hoogbouwvergunning kwam er na de wel heel bizarre dubbelverkoop, op één en dezelfde dag van het terrein aan de Tunnelplaats. De tussenpersoon - de ook al niet onbesproken Maurice De Velder - incasseerde daarbij meer dan drie miljoen euro winst.

Voeg daarbij de wetenschap dat de favoriete bouwpromotor van de N-VA-voorzitter draaide op kredieten van een Luiks pensioenfonds, onderdeel van Publifin - dat u kent van de Publifin mandatenaffaire - en gelieerd aan het meest aangebrande deel van de Luikse PS.

Die vervelende waarheden neerschrijven leverde Apache niet enkel de banbliksems van de Antwerpse burgemeester op en het verwijt een 'lasterlijk medium' te zijn. Er volgde ook een dubbele schadeclaim van 350.000 euro.

Het was het begin van een aanslepende rechtszaak die nooit bedoeld leek om te winnen. De dagvaarding was overduidelijk haastwerk. Er werd niet eens een gemeende poging ondernomen om aan te tonen waar Apache fouten zou hebben gemaakt. Het enige wat er toe deed was het bedrag van de schadevergoeding. Dat moest de kleine redactie die we zijn voldoende afschrikken om vooral niet verder in het potje te roeren.

Cinema

De cinema die daarbij werd opgevoerd door de advocaat van Joeri Dillen getuigde geregeld van de achterliggende arrogantie van de macht. In een debat in De Afspraak liet advocaat Souidi weten dat Apache zowaar 'een gouden zaakje' had gedaan omdat zijn cliënt toch zo'n bescheiden schadeclaim had ingediend.

In de conclusies en in zijn pleidooi voor de rechtbank schilderde Souidi de betrokken journalisten af als gewetenloze schurken. We zouden hoogstpersoonlijk zijn cliënt in de armoede hebben gestort omdat hij duizenden euro's op tafel zou moeten leggen om voor de rechtbank zijn naam te zuiveren.

Nu blijkt het geld voor Souidi helemaal niet door Dillen zelf te zijn betaald, maar door de vennootschap waar Erik Van der Paal tot voor kort de plak zwaaide.

Erik Van der Paal is de zoon van wijlen Rudi Van der Paal, wellicht de belangrijkste mecenas van (extreem)rechtse Vlaams nationalistische partijen en bewegingen én zeer goed bevriend met de burgemeester. De man ook aan wiens sterfbed, Bart De Wever beloofde goed te zullen zorgen voor zijn zoon Erik, die kampt met een zeer forse cocaïneverslaving.

Met evenveel cinema en leugens als advocaat Omar Souidi trachtte ook Bart De Wever zich te verdedigen

Intussen diende Erik Van der Paal ook nog eens een strafklacht tegen Apache in omwille van de beelden waarop te zien is hoe hij het bijna voltallige Antwerps schepencollege, samen met een aantal andere politici en vastgoedbonzen ontvangt in 't Fornuis.

Met evenveel cinema en leugens als advocaat Omar Souidi trachtte ook Bart De Wever zich te verdedigen. Er zijn de beelden van de fameuze persconferentie, na Fornuisgate, waarop de burgemeester met rode oogjes aangeeft dat 'het blijft kleven'.

Er zijn de staalharde leugens die de burgemeester blijft verspreiden als zou Apache sp.a-kopman Tom Meeuws hebben verwittigd om toch maar niet naar het etentje in 't Fornuis te gaan. Er is de doorlopende beschuldiging als zou Apache 'Amerikaanse toestanden' in de Vlaamse pers hebben geïntroduceerd. Die plaat draaide de Antwerpse burgemeester keer op keer af.

Deuren wagenwijd open

De voorbije weken veranderde Bart De Wever plots het geweer van schouder. Het gespartel en de cinema maakte plaats voor een nieuwe boodschap die om de haverklap wordt herhaald: vanaf dag één, zo zegt de burgemeester aan wie het horen wil, heeft hij de deur van 't Schoon Verdiep wagenwijd opengezet voor bouwpromotoren.

Blijkbaar moeten we die uitspraak zeer breed interpreteren, nu blijkt dat Erik Van der Paal de advocatenrekeningen van zijn kabinetschef heeft betaald met slechts één doel: zorgen dat er niet meer geschreven wordt over de veel te innige relatie tussen De Wever en zijn favoriete bouwpromotor.

Apache kapot krijgen is niet gelukt. Daar zijn we vanzelfsprekend blij om, maar minstens zo belangrijk is het om verder te graven naar de dieperliggende reden waarom Apache zo nodig kapot moet.

Wat nu boven water komt, sterkt ons enkel in de overtuiging om dat te blijven doen.

LEES OOK
Karl van den Broeck / 14-12-2021

De rokende revolver in de hand van Bart De Wever

Het advies van de Raad van State over de Slachthuissite raakt het hart van de Antwerpse politiek.
de wever transparantie
Tom Cochez / 05-05-2021

Het cynisme van De Wever en de warmte van Let's Go Urban

De manier waarop het Antwerpse stadsbestuur, gedreven door politiek lijfbehoud, de medewerkers en jongeren van Let’s Go Urban dumpt, getuigt van een zelden gezien cynisme.
47688301_2313735098660198_5563608022858596352_n
Karl van den Broeck / 01-03-2021

‘BDW’ toont kleine kantjes van Bart De Wever, maar blijft kritiekloos

De VRT balanceert met het onkritische humaninterestprogramma over Bart De Wever op de grens van de eigen deontologie.
BDW S1 A2