Vanwaar het filmpje op de VRT-website kwam, vernam de geïnteresseerde lezer niet. Geen bronvermelding, geen duiding.
Diezelfde ochtend om 9u03 stuurde Tanguy Veys, vlijtig partijmedewerker van het Vlaams Belang, een mailtje naar alle redacties met een link naar een filmpje dat hij kort daarvoor op YouTube postte.
Inderdaad, hetzelfde filmpje dat kort daarna ook op de nieuwssite van de openbare zender zou verschijnen. Zonder bronvermelding, zonder duiding.
Op de YouTube-pagina van Tanguy Veys staat de bezoekerteller van het bewuste filmpje intussen op 45.500. Dat zijn er 45.300 meer dan de gemiddeld tweehonderd bezoekers die zijn andere filmpjes lokken.
Kan de openbare zender het zich permitteren om een filmpje van het Vlaams Belang te plaatsen als bronmateriaal? Materiaal waarvan niet eens gezegd wordt wie de bron is?
Johan Sauwens
Het doet denken aan de heisa die ontstond na de aanwezigheid van toenmalig minister Johan Sauwens op een bijeenkomst van de oud-Oostfrontstrijders van het Sint Maartensfonds. De Morgen berichtte er de dag nadien over op de voorpagina. Het item werd nergens opgepikt en leek een stille dood te sterven.
Tot een dag later het Vlaams Belang, toen nog het Vlaams Blok, kwam aandraven met een eigen filmpje waarop te zien was hoe Johan Sauwens rechtstond en meezong met liedjes die neonazistische harten doorgaans een tik sneller doen slaan. Het filmpje betekende meteen het einde van Sauwens’ ministerschap.
Net zoals toen wordt filmmateriaal, gedraaid door het Vlaams Belang ook deze keer gezien als een bron die zelfs niet geduid hoeft te worden, zolang ze maar tot hard nieuws leidt. Dat Tanguy Veys en zijn partij daar een graantje bij meepikken en hand in hand met moslimextremisten en Benno Barnard het moslimdebat rustig verder verzieken?
Worst zal het wezen, zolang de bezoekersaantallen maar pieken.
