Kinderen in gevaar

Het verhaal van Amelie* en het verhaal van broer en zus Bram* en Charlotte* vertonen opvallende parallellen: schokkende verklaringen van de kinderen en alarmerende meldingen van artsen leidden niet tot een grondig gerechtelijk onderzoek. In beide zaken werden niet alle vermoedelijke daders en/of kroongetuigen verhoord. Er was geen sporenonderzoek, geen opvraging van het medisch dossier, geen huiszoeking en er werd tot voor kort geen materiaal in beslag genomen. 

In beide zaken stapten de vaders, kort na de eerste aanklacht van seksueel misbruik, naar de familierechtbank om een omgangsregeling vast te leggen. Die aanpak bleef niet zonder gevolgen voor het gelijklopende strafdossier. De relatiebreuk plaatste de aanklachten over misbruik in het kader van een vechtscheiding. De getuigenissen van de kinderen kwamen prompt onder de verdenking te staan van inprenting door de moeders, die uit rancune de vaders buiten spel zouden willen zetten.

“Bij zogenaamde vechtscheidingen zien we bij het gerecht een handelingsverlegenheid waardoor men bij aanklachten van kindermisbruik te vaak de kat uit de boom lijkt te kijken", zegt professor seksueel strafrecht Liesbet Stevens (KU Leuven).

Corinne Dettmeijer, voormalig Nederlands Nationaal Rapporteur Mensenhandel en Seksueel Geweld tegen Kinderen, plaatst vraagtekens bij de gang van zaken in beide dossiers. "Alle verklaringen van artsen, kinderen en andere deskundigen moesten bij de rechtbank wijken voor het stereotiep van de overbezorgde moeder."

De casussen in dit dossier werden tot op het bot gefileerd. Apache bestudeerde nauwkeurig alle elementen in de misbruikzaken. De situatie van de kinderen is bijzonder verontrustend. Door zo correct en ongefilterd mogelijk de rechtsgang te beschrijven, hopen we de aandacht te vestigen op een probleem dat vandaag te vaak onder de journalistieke radar blijft.

* De namen van de kinderen en hun ouders zijn door de redactie veranderd.