Enkele vragen over beeldvorming, vakbonden en geweld

Tom Cochez
Naamloos
De kranten van vrijdag 7 november, een dag na de nationale betoging
De kranten van vrijdag 7 november, een dag na de nationale betoging

In het openingsstuk dat De Morgen op zijn voorpagina brengt, wordt meteen in de eerste paragraaf de vaststelling  gemaakt dat de nationale  betoging tot één uur gisteren namiddag een onbetwiste politieke overwinning  voor de vakbonden zou gaan opleveren. Het artikel vervolgt: "Toen deed een kleine groep gewelddadige manifestanten de afloop van de betoging escaleren en de beeldvorming kantelen."

Dat laatste wordt gepresenteerd als een vaststelling, een onwrikbaar feit: een kleine groep gewelddadige manifestanten deed na afloop van de betoging de beeldvorming kantelen. Is dat ook zo? Wie deed de beeldvorming kantelen? Zijn het de zestig mensen die keet schopten? Zijn het de kranten die een dag later allemaal beelden van de rellen vooraan zetten? Zijn het de politici die er hun voordeel mee trachtten te doen?

We pretenderen niet een sluitend antwoord op bovenstaande vragen te hebben. Wel vinden we dat het antwoord dat De Morgen geeft - en in essentie door de andere krantentitels wordt gedeeld- op zijn minst in vraag mag gesteld worden. Welke rol speelt de pers bij die beeldvorming? Maken ze het nieuws of volgen ze het nieuws? Is het feit dat 120.000 mensen afzakken naar Brussel om hun ongenoegen te uiten over het beleid van de regering Michel I minder nieuwswaardig dan zestig amokmakers? Maken kranten bij die afweging ideologische en maatschappelijke keuzes? Bewust of onbewust? Welke mechanismes en afwegingen spelen daarbij? En wat zijn de maatschappelijke implicaties ervan?

We stellen enkel de vragen in de hoop het debat op gang te krijgen. Het argument dat journalisten gewoon hun job doen en het nieuws verslaan, lijkt ons alvast wat te mager en te gemakkelijk. Net zoals de dooddoener dat het allemaal de schuld van de media is overigens. Ter inspiratie en omdat beelden soms meer zeggen dan woorden zetten we hieronder een sprekende cartoon. Eentje die al enkele jaren oud is maar blijkbaar nog steeds bijzonder actueel.

298121_10150421344041062_691146061_10273777_1642139177_n
LEES OOK
Jos Borré / 10-02-2024

Walter van den Broeck, schrijver met een hart voor journalistiek

'Het was hem erom te doen de gang van zaken in de maatschappij aan te wijzen', schrijft biograaf Jos Borré.
Zwart-wit portret van Walter van den Broeck, die zijn linkerhand onder zijn kin houdt.
Tom Cochez / 27-09-2022

Waar eindigt de normalisering van extreemrechts?

Giorgia Meloni, gepokt en gemazeld in het neofascisme, wordt premier van Italië. Media wassen hun handen in onschuld.
Meloni
Nora Timmermans / 22-01-2021

Komt een vrouw terug van skireis

Een rechtvaardig coronabeleid is en blijft een collectieve, politieke verantwoordelijkheid. Het is problematisch om de klemtoon zo duidelijk te leggen bij de morele…
nicolai-berntsen-VXiG4N229uY-unsplash