Reuters publiceerde vrijdag 22 december een onderzoek waaruit bleek dat verschillende van Semlex' contracten tot stand kwamen door 'juiste politieke connecties, soms zonder open aanbestedingen, en soms door smeergeld te betalen'.
In Brussel kon Albert Karaziwan, de baas van Semlex, en zijn tussenpersoon (de ex-vrouw van de president van Tsjaad) rekenen op de steun van de liberale senator Alain Destexhe. En omgekeerd, zo onthult journalist Philippe Engels, die aan het Reuters onderzoek meewerkte, in Médor.
In een mail van 15 april 2009 vraagt een kaderlid van Semlex aan Destexhe om een verblijfsvergunning aan te vragen voor de echtgenote van de president van Tsjaad, Idriss Zina Wazouna. Het is dan volle verkiezingstijd, Destexhe ambieert een zitje in het Brussels Parlement en de senaat. In de mail staat: “Het bestelbusje dat aan Albert werd gevraagd zal voor uw verkiezingscampagne beschikbaar zijn aan de Brugmannlaan 384, vanaf 17 april tussen 9 en 16 uur.”
Enkele dagen later stuurt Destexhe een brief aan voormalig Waals minister en burgemeester van Waterloo Serge Kubla, met het verzoek Madame Idriss advies te geven over haar verblijfsvergunning. Die (ondertussen) ex-vrouw van de gelijknamige president van Tsjaad, blijkt een sleutelfiguur te zijn in contacten met Afrikaanse leiders. Voor haar bemiddelingswerk in Gabon ontving ze bijvoorbeeld betalingen van omgerekend 1,6 miljoen euro, zo haalde Reuters uit een gelekt excellbestand.
Het onderzoek toont verder onder meer ook aan dat Destexhe in 2011 met Congolese ministers sprak in een periode dat een contract gedeblokkeerd moest worden. Datzelfde jaar had hij ook contacten met een Rwandese minister.
Niets verkeerd
“Ik heb niets verkeerd gedaan”, reageert senator Destexhe aan Médor. “Ik ken Albert Karaziwan al meer dan vijftien jaar. Hij werd een vriend. Hij maakte me het mogelijk om in Brussel verschillende Afrikaanse politici te ontmoeten (…).”
Karaziwan zette voet op Afrikaanse grond op de Comoren, waar hij in 2007 een eerste contract won voor de productie van paspoorten en zelf over een diplomatiek paspoort beschikte. Hij vergezelde onder meer de president van de Comoren bij twee algemene vergaderingen van de VN.
Dure paspoorten
Het zijn vooral de Afrikaanse burgers die het gelag betalen. In april meldde Reuters bijvoorbeeld dat Congolezen 185 dollar betalen voor een paspoort, voorheen 100 dollar, waarvan 60 dollar naar een bedrijfje gaat in eigendom van een familielid van president Kabila. Het federaal parket liet toen weten dat het een onderzoek voert naar het contract.
Karaziwan of Semlex reageerden niet, een advocaat sprak tegen Reuters over 'een lastercampagne aangestuurd door derden’.
Azerbeidzjan
Een internationale groep journalisten bracht in september aan het licht dat het regime in Azerbeidzjan zeven jaar lang de positieve conclusies van een vzw, opgericht door onder meer Alain Destexhe, gebruikt om verkiezingen te legitimeren. Die vzw kreeg middelen via een Duitse lobbygroep. De Raad van Europa nam daarop Destexhe in het vizier in een anticorruptieonderzoek.
