Het nieuws zat de voorbije dagen op websites over de hele wereld en dan kunnen kranten in België niet achterblijven. 'Eén prik en je weet hoelang je nog te leven hebt' (Het Nieuwsblad), 'Bloedtest voorspelt hoe lang je nog leeft' (Het Laatste Nieuws) en 'DNA-test voorspelt hoe oud je wordt' (De Morgen).
Wie wil zo’n stuk niet lezen? Binnenin volgt de uitleg: de lengte van de telomeren (stukjes DNA) vertelt ons iets over de levensverwachting. De firma Life Lenght brengt een ‘doodstest’, gebaseerd op een eenvoudig onderzoek naar de lengte van die telomeren op de markt voor slechts 500 euro.
Vanzelfsprekend moet daar promotie voor gemaakt worden. Advertentieruimte kopen in kranten is duur. Bovendien is het minder tijdsintensief om gewoon een persberichtje te maken. Eentje waar je niet kan naast kijken. Want dood gaan en de vraag wanneer, daar worstelt iedereen mee.
Het goede nieuws dan: de journalisten hebben hun werk gedaan en gevraagd aan mensen die het kunnen weten of zo’n test steek houdt of niet. Dat blijkt niet het geval te zijn.
In Het Nieuwsblad zegt professor-emeritus Jean-Jacques Cassiman (KU Leuven) “De gegevens die je zo krijgt, zijn onvoldoende om je te wagen aan sterftevoorspellingen”
In Het Laatste Nieuws zegt een professor van Harvard dat de test overbodig is: "Ik denk dat je met het meten van de lengte van telomeren enkel kan ontdekken hoe oud iemand nu is, maar niet hoe oud hij zal worden.”
En in De Morgen serveert Julie De Backer, klinisch geneticus aan de UGent de hele zaak af. "De test is zo betrouwbaar als een levenslijn op je hand.”
Als het toch allemaal geen steek blijkt te houden, blijft de vraag waarom de stukjes toch werden gepubliceerd. Life Lenght zal het alleszins een zorg zijn. Iedereen weet nu dat de doodstest bestaat en wie enkel de titeltjes heeft gelezen denkt dat de test nog werkt ook. Meer moet dat niet zijn.
