Nieuw is het niet. Bij nogal wat journalisten en op nogal wat nieuwsdesks leeft de hardnekkige gedachte dat het vermelden van een concurrerende bron zowat het laatste is wat je doet. Niet vanuit een diepgewortelde overtuiging dat een verwijzing naar De Morgen in De Standaard of vice versa meteen het krantenlandschap door elkaar zou gooien, wel omdat het nu eenmaal zo is gegroeid. De ene verwijt de andere ermee te zijn begonnen. “Zij doen het niet, wij dus ook niet.” Het gevolg is dat de woorden ‘De Standaard’ alleen als het echt niet anders kan in De Morgen opduiken en vice versa.
Welles nietes
Dat is een beetje kinderachtig, maar niet meteen problematisch. Erger voor de lezer die op zoek is naar correcte informatie, wordt het wanneer er een spelletje welles nietes gespeeld wordt. De afgelopen week werd er zo een robbertje uitgevochten tussen De Standaard en De Morgen over het nakend afscheid van Caroline Gennez als voorzitter van sp.a.
Woensdag prijkte bovenaan op pagina 1 van De Morgen wat in het jargon een ‘promobox’ heet:
Binnenin, op pagina 3 werd dat:
Caroline Gennez zet in najaar een stap opzij. De Sp.a-voorzitter is geen kandidaat om zichzelf op te volgen.
Een dag later ging De Morgen verder op hetzelfde pad. Op pagina 1 stond Hugo Camps in zijn column stil bij het nakend einde van Gennez’ voorzitterschap. Binnenin volgde dan een soort analyse:
Veel goede wil, weinig resultaat. Rapport van het hobbelig parcours van (afscheidnemend) sp.a-voorzitter Caroline Gennez.
Vrijdag bleef het rustig, maar zaterdag volgde dan een nieuwe opening van de krant die verder borduurde op hetzelfde thema:
Als Gennez gaat, dan ook onze ministers. Sp.a-boegbeeld Freddy Willockx pleit voor tabula rasa.
Binnenin pagina 3 volgde een interview met de sp.a’er.
En De Standaard?
Op woensdag en donderdag verscheen er in De Standaard niets. Dat is begrijpelijk. Uiteindelijk ging het om een niet bevestigd bericht van een andere krant. De bronnen zijn anoniem dus die kan je moeilijk bellen. En toch, het nakend afscheid van Caroline Gennez aan de top van sp.a is wel degelijk nieuws. Een beetje vertrouwen op de concurrentie kan misschien geen kwaad. Zeker niet als je erbij verwijst naar De Morgen. Maar zoiets ligt, zoals boven gemeld, nu net gevoelig.
Op vrijdag komt De Standaard dan toch met het verhaal. Geen gewoon artikel, wel een soort analyse waarin de berichtgeving van De Morgen met de grond gelijk gemaakt wordt. De titel is nog terughoudend:
Ik vraag respect voor mijn engagement. Voorzitterschap sp.a is zaak voor najaar.
Maar binnenin vallen harde woorden die maar een doel lijken te hebben: De Morgen afkraken.
Gebaseerd op een veronderstelling die al een jaar meegaat, aangevuld met wat anonieme citaten en zonder een verzoek om wederwoord leek deze week het proces van de Sp.a-voorzitter snel gemaakt.
En verder:
Ondertussen ergert Gennez zich te pletter aan de ‘vereenvoudiging van de berichtgeving’ en de manier waarop ‘de perceptie zowel naar vorm als inhoud de werkelijkheid bepaalt’
Negertjes
Vreemd genoeg maken De Morgen en De Standaard verder een min of meer gelijklopende analyse van het reilen en zeilen binnen sp.a. Alleen gunt De Standaard concurrent De Morgen het zonlicht in de ogen niet. Dat daarvoor feiten ontkend moeten worden is, in dit geval vooral slecht nieuws voor de lezers.
Gelukkig konden die lezers van De Standaard zaterdag terecht in een column van Paul Goossens voor wat wellicht de juiste inschatting van de feiten is:
Gennez was not amused met het bericht en verduidelijkte dat het probleem niet aan de orde is. Een ontkenning klinkt anders, zodat het vrijwel zeker is dat Gennez aan haar laatste maanden als partijvoorzitter bezig is.
Ook niet gelukkig, maar dan voor de lezers van De Morgen is de klaarblijkelijke balorigheid die intussen, als gevolg van de berichtgeving in De Standaard en de quotes daarin van Caroline Gennez, over de nog steeds dienstdoende voorzitster ontstaan is. Die zit blijkbaar zodanig hoog dat maandag het standpunt in De Morgen niet zonder een, in het kader van de vorige week, opmerkelijke uithaal naar Caroline Gennez kon:
Interessante bruggetjes … werden overstemd door dwaasheden. Voorop Gennez’ ranzige suggestie dat de N-VA straks scholen zal belonen die negertjes buiten smijten.
De echte uitspraak van Caroline Gennez, zoals binnenin De Morgen trouwens wel correct geciteerd is:
Wat is het volgende? Een school belonen als ze een zwart kindje weigert?
Mocht u het niet hebben gemerkt: een ‘zwart kindje’ is iets anders dan ‘negertjes’ en ‘buiten smijten’ is iets anders dan ‘kindjes weigeren’. Om maar te zeggen dat hoog oplopende discussies tussen kranten, journalisten en politici de lezer niet altijd ten goede komen.
