De Morgen, De Standaard en het Open Vld media-offensief

Tom Cochez
Karel De Gucht en Mathias De Clercq zetten Open Vld-voorzitter Alexander De Croo een pad in de korf. Met dank aan De Standaard en De Morgen (Foto Eric Herchaft - Reporters)
Karel De Gucht en Mathias De Clercq zetten Open Vld-voorzitter Alexander De Croo een pad in de korf. Met dank aan De Standaard en De Morgen (Foto Eric Herchaft - Reporters)
Karel De Gucht en Mathias De Clercq zetten Open Vld-voorzitter Alexander De Croo een pad in de korf. Met dank aan De Standaard en De Morgen (Foto Eric Herchaft - Reporters)
Karel De Gucht en Mathias De Clercq zetten Open Vld-voorzitter Alexander De Croo een pad in de korf. Met dank aan De Standaard en De Morgen (Foto Eric Herchaft - Reporters)

Waarom stond de Open VLD afgelopen weekend prominent op de eerste pagina’s van zowel De Morgen als De Standaard? Omdat Karel De Gucht net nu een interessante bijdrage over het nationalisme van Bart De Wever bij elkaar had gepend? Omdat Mathias De Clercq net nu beviel van de gedachte dat ‘de verrotting te lang duurt’? Het kan, maar er zijn nogal wat redenen om aan te nemen dat de opvallende aanwezigheid van (een deel van) Open Vld in de weekendkranten op meer dan toeval berust.

Essay

Beginnen we met het essay van De Gucht. De Europees commissaris onderhoudt al vele jaren uitstekende relaties met zowat de voltallige Wetstraatpers. Karel De Gucht is een rationeel denkend man en dat beleven veel Wetstraatjournalisten, niet geheel onbegrijpbaar, als een verademing. Of dat rationele imago van De Gucht op realiteit dan wel op perceptie stoelt, doet in wezen niet ter zake. Feit is dat de situatie maakt dat, wanneer De Gucht een essay schrijft, dat essay moeiteloos zijn weg vindt naar een kwaliteitskrant.

Dat gebeurde ook afgelopen weekend. Stapt De Standaard zo bewust mee in een mediastrategie opgezet door (een fractie binnen) Open Vld die niet alleen Bart De Wever maar indirect ook de eigen voorzitter Alexander De Croo tackelt? Misschien wel. Misschien niet. Feit is dat diegenen die op de krant de beslissing nemen om het essay van De Gucht te plaatsen, zeer goed de impact ervan kennen. Betekent dat ook dat de krant het niet kan plaatsen? Als het een goed stuk is, geschreven door iemand met naam, dan plaatst een krant zoiets. Mediastrategie of niet. Of het een goed stuk is, dat moet de krant zelf beoordelen.

Gebuisd

De opening van De Morgen doet nog net iets meer fronsen. Om twee redenen. Waarom krijgt Mathias De Clercq plots een groot interviews in de zaterdagbijlage Zeno? De Clercq mag dan al steevast geportretteerd worden als het nieuwe talent binnen Open VLD, in de parlementaire praktijk heeft de kleinzoon van Willy De Clercq en de ‘politieke zoon’ van Guy Verhofstadt nog niet bijster veel laten zien.

Voor zover het een idee geeft: in het rapport van de parlementsleden van De Standaard kreeg De  Clercq drie op tien. In dat van De Morgen anderhalve ster. Een ster betekende bij De Morgen ’niet voor herhaling vatbaar’. Twee sterren: deliberatiegeval. Mathias De Clercq was dat dus niet. Hij werd gebuisd. Zowel door De Standaard als De Morgen. In het parlementsrapport van De Morgen lezen we  verder dat de ‘Gentse schepen hard zal moeten oppassen dat hij geen eeuwig wonderkind blijft’.

Het is niets minder dan Verhofstadt die, net zoals Karel De Gucht in De Standaard, indirect Alexander De Croo de les spelt en in de verdediging duwt.

Waarom brengt De Morgen dan toch een eigenhandig gebuisd parlementslid in Zeno en op de openingspagina van de belangrijkste krant van de week? Omwille van de inhoud waar de titel naar verwijst, kan het moeilijk zijn. Met zijn uitspraak over de verrottingstrategie van N-VA doet De Clercq niet veel meer dan een deur intrappen die intussen al een half jaar wagenwijd openstaat. Bovendien stonden er afgelopen weekend veel interessantere en nieuwswaardigere stukken in de krant.

Guy Verhofstadt

De verklaring moet dus wel ergens anders liggen. Wellicht speelt het feit dat Mathias De Clercq veel meer is dan alleen maar dat  ‘gebuisd parlementslid’ een rol. Mathias De Clercq geldt ook als spreekbuis van Guy Verhofstadt, de ex-premier die nog steeds zijn schaduw werpt over het Belgisch politiek bestel en over zijn eigen partij. De kritiek van Mathias De Clercq op de te Vlaamse koers van zijn eigen partij is bijgevolg politiek veel relevanter. Het is niets minder dan Verhofstadt die, net zoals Karel De Gucht in De Standaard, indirect Alexander De Croo de les spelt en in de verdediging duwt. Dat weet De Morgen vanzelfsprekend ook.

Stapt De Morgen zo bewust mee in een mediastrategie opgezet door (een fractie binnen) Open Vld? Misschien. Wellicht een beetje meer dan De Standaard met het opiniestuk van De Gucht doet. Is dat laakbaar? Worden beide kranten zonder dat ze het van elkaar weten subtiel gestuurd door spindokters van (een fractie binnen) Open Vld? Kan De Morgen terecht claimen dat ze, nu de oorlog definitief lijkt uitgebroken,  'het nieuws heeft  gebracht'? Het is alleszins een verklaring voor de prominente media-aanwezigheid van Open Vld afgelopen weekend.

LEES OOK
Tom Cochez, Georges Timmerman / 31-10-2011

Hoofdredacteuren in de schietstoel

Het voorbije jaar zijn de hoofdredacties van bijna alle kranten, weekbladen en televisienieuwsdiensten in ons land grondig door elkaar geschud. Overal staat er vandaag iemand…
Knack-hoofdredacteur Karl Van den Broeck werd bedankt voor bewezen diensten. Het einde van zijn hoofdredacteurschap mag gelezen worden als een soort ‘collateral damage’ bij de ultieme aanval die Knack-directeur Rik Van Cauwelaert (foto) als belangrijkste target had. (Foto: Vredeseilanden)
Georges Timmerman / 31-10-2011

Verduyn Ludwig

Ludwig Verduyn, geboren in 1960 in Waregem, is momenteel hoofdredacteur en eigenaar van Actua TV. Hij begon zijn carrière bij het maandblad Metro. Later werd hij journalist bij De…
apache
Georges Timmerman / 31-10-2011

Van Doorne Bart

Bart Van Doorne begon als researcher voor Paul Jambers. Het grootste deel van zijn loopbaan werkte hij voor VTM, als correspondent in New York, hoofdredacteur van Telefacts en…
apache