Vrouwenbesnijdenis is een onmenselijke en vernederende behandeling, zowel volgens het Belgisch als het internationaal recht. Meisjes die in het land van herkomst verminking riskeren, hebben recht op bescherming. In België krijgen ze de vluchtelingenstatus.
Onlangs veranderde evenwel de praktijk van de asielinstanties. Het gevolg is minder bescherming voor de slachtoffers, meer rechtsonzekerheid, en misschien zelfs nieuwe verminkingen, die vermeden hadden kunnen worden.
In de meeste gevallen komt een ouder met een kindje naar België, om het meisje voor verminking te beschermen. Voor 2019 kregen zowel het kind, dat vaak erg jong is, als de ouder(s) de asielstatus. Met één procedure werd het gezin beschermd.
In 2019 veranderde het Commissariaat-generaal voor de Vluchtelingen en Staatlozen (CGVS) van idee, en werd slechts het meisje beschermd en niet de mama. De Raad voor Vreemdelingenbetwistingen zag hierin juridisch geen probleem. Op dit moment buigt de Raad van State zich over de zaak.
Op deze internationale dag tegen vrouwelijke genitale mutilatie, vragen wij dat de vroegere praktijk en het gezond verstand terugkeren: leden van hetzelfde gezin moeten dezelfde status krijgen op hetzelfde moment.
Het resultaat is een kafkaiaans kluwen, waarbij een baby of kindje wel het recht krijgt om in België te blijven, maar de mama (of papa in sommige gevallen) een bevel krijgt om het grondgebied te verlaten. De ouder moet andere procedures voeren: een beroep tegen het bevel om het grondgebied te verlaten (eens het bevel definitief is, kan de persoon gedwongen verwijderd worden) en een humanitaire regularisatieprocedure. Hiervoor moet zij of hij een nationaal paspoort hebben, wat voor veel vluchtelingen moeilijk te krijgen is en ook duur is. Er moet 363 euro ‘administratieve kost’ betaald worden aan de Dienst Vreemdelingenzaken. Tijdens deze procedure mag de ouder niet werken, en heeft zij of hij geen recht op opvang, sociale steun, mutualiteit of andere voorzieningen. Tenslotte is de procedure afhankelijk van de arbitraire bevoegdheid van de Dienst Vreemdelingenzaken, die kan kiezen of het dossier positief of negatief wordt, en binnen welke termijn.
Wij klagen deze absurde en gevaarlijke praktijk van het CGVS aan. Uiteindelijk is iedereen het erover eens dat de mama of papa van een meisje dat als vluchteling wordt erkend, in elk geval een verblijfsvergunning moet krijgen.
Het grootste gevaar van de nodeloze complicatie is dat de moeder of vader die zich houdt aan het bevel om het grondgebied te verlaten, die de wet gehoorzaamt, naar huis terugkeert met een klein meisje, weliswaar erkend als vluchteling, wettelijk beschermd door de Belgische staat, maar in de steek gelaten en in de praktijk overgelaten aan de praktijk van genitale verminking.
Op deze internationale dag tegen vrouwelijke genitale mutilatie, vragen wij dat de vroegere praktijk en het gezond verstand terugkeren: leden van hetzelfde gezin moeten dezelfde status krijgen op hetzelfde moment. Je kunt een kind dat bij zijn ouders woont niet beschermen zonder zijn ouders te beschermen.
Ondertekenaars:
Progress Lawyers Network
Vrouwenraad
Fem&Law (International FEMinist Legal Association for Women's rights)
Groupe pour l’Abolition des Mutilations Sexuelles (GAMS België)
Intact VZW
Amnesty International België
Sororidad Sin Fronteras
RainBowHouse
Feministische Denktank en Actiegroep Furia
Dokters van de Wereld
Ella VZW
Marianne, vrouwenbeweging van PVDA
ABVV-ACOD Cultuur
Femma Wereldvrouwen
CNE (Action Femmes)
JUMP, Solution for Equality at Work
Dorothée Klein, Présidente des femmes cdH
Dokters van de Wereld
Conseil des Femmes Francophones de Belgique
Vie féminine
Déborah Kupperberg, militant féministe
Femmes Prévoyantes Socialistes
Femmes et Santé
FCPF-FPS (Fédération des Centres de Planning Familial des Femmes Prévoyantes Socialistes)
Selena Carbonero Fernandez, Présidente du Bureau des Femmes de la FGTB Wallonne
Dominique Fervaille, Présidente du Bureau Bruxellois des Femmes de la FGTB
Comité International Peruano ASBL
…
