Dit artikel verscheen eerst op de antifascistische blog Antifascista Siempre.
Tom Naegels: “De oproer over het Nederlandse Forum voor Democratie is verrassend en niet. Natuurlijk is het niet verrassend dat een rechts-radicale partij, waarvan de leider grossiert in doembeelden over de ondergang van het blanke Europa, nazisympathisanten aantrekt.
Net zoals het weinig verrassend is dat een jonge ‘belofte’ van Vlaams Belang (Carrera Neefs, AS) bloemen neerlegt op het graf van een SS’er, of dat die partij een jongerenbeweging (Schild & Vrienden, AS) omarmt die grapjes maakt over de Holocaust.”
Tom Naegels vindt het anderzijds opmerkelijk, “allereerst omdat die sympathisanten, aan beide kanten van de Moerdijk, zo jong zijn." Karel Dillen en andere stichters van het Vlaams Blok hebben nog de bezetting en de bestraffing van de collaboratie meegemaakt, wat hen moreel gevormd heeft. Dat is niet het geval bij de nieuwe generatie politici.
“De tweede reden is dat zulke partijen ons aldoor komen vertellen dat de blanke Europeanen een geschiedenis delen. (…) Als er nu één historisch ijkpunt is dat Europeanen blijven herdenken, precies omdat we er een identiteit uit afleiden, dan is het wel de overwinning op de nazi’s.
"Europa definieert zichzelf in oppositie tot Hitler en zijn gedachtegoed (…). Is het dan niet bizar, als kampioen van die identiteit, dat je net over die cruciale overwinning, de Guldensporenslag van de Europese cultuur, beslist om een relativerende toon aan te slaan?”
“Eveneens opmerkelijk is dat het zo weinig uitmaakt. Tom Van Grieken heeft zonder twijfel gelijk als hij denkt dat zijn kiezers de partij niet zullen afstraffen wanneer hij Carrera Neefs een vrijgeleide geeft. Dries Van Langenhove werd ook binnengehaald nadat hij al in opspraak was gekomen voor het banaliseren van de Shoah, en die werd meteen verkozen. Al die Holocaustherdenkingen zijn maar waard wat ze waard zijn.”
Hoe je dit kan keren, daar gaat Tom Naegels niet op in. Maar het is niet, zoals men ons wel eens voorhoudt, omdat “er heus geen nieuwe concentratiekampen zouden komen” dat alles wel zal meevallen. “Die (= nieuwe concentratiekampen, AS) staan er inderdaad niet in Hongarije, Polen, Brazilië of de VS, maar ‘meevallen’ doet het daar ook niet.”
Tot slot wijst Tom Naegels erop dat het probleem zich niet beperkt tot, bij ons, het Vlaams Belang. “We hebben gezien hoe de N-VA in de regering aan het schuiven ging. En we hebben gezien hoe snel een klassiek-conservatieve partij als de Amerikaanse Republikeinen van aard veranderd is. Bart De Wever mag zich dan vandaag, in de oppositie, herinneren dat een bloemenhulde aan het graf van een SS’er in tegenspraak is met alles waar zijn partij voor staat. Maar als de keuze zich echt aandient, tot welke cultuur zal die partij zich dan bekennen?”
We kunnen waar de N-VA voor staat, illustreren met een andere bloemenhulde die amper elf dagen later plaatsvond nadat Carrera Neefs, samen met haar vader Pieter Neefs, op 11 november bloemen ging neerleggen aan het graf van de eerste Nederlandse vrijwilliger voor de Waffen-SS. Bart De Wevers eigen partijjongeren én N-VA-schepen Filip Kegels, op 26 mei 2019 ook kandidaat voor een zitje in het Vlaams Parlement, gingen op de geboortedag van Gérard De Paep, 22 november, dit jaar nog bloemen neerleggen aan diens graf in Beveren.
“Een voorvechter van Vlaanderen en de Vlaamse zaak”, zo roemt Jong N-VA Beveren Gérard De Paep op Facebook. Wikipedia leert ons: “Tijdens de Duitse bezetting in de Tweede Wereldoorlog bleef De Paep lid van het VNV, dat collaboreerde met de Duitsers, en werd tevens ‘celleider’ van DeVlag. Eind 1941 werd hij de voorzitter van de Oost-Vlaamse provinciale cultuurdienst die diende om het culturele leven te ‘ordenen’. In de escalatie tussen collaboratie en verzet vanaf einde 1942 verklikte hij verzetslieden bij de bezetter. Na de bevrijding werd De Paep in 1944 als provincieraadslid en gedeputeerde geschorst en wegens collaboratie veroordeeld tot drie jaar cel (…). In februari 1949 werd hij door de Krijgsraad veroordeeld tot een gevangenisstraf van 5 jaar en moest hij een schadeloosstelling betalen aan weduwen van enkele mannen die door zijn toedoen in een concentratiekamp waren omgekomen."
Gérard De Paep heeft daarnaast verstandiger zaken gedaan. Zo heeft hij in 1927 de inmiddels afgebroken Sint-Annakliniek in Beveren opgericht, in 1932 een verpleegsterschool en een kraamkliniek, en in 1933 een kindertehuis. Dat is anders dan de voorgeschiedenis van de man bij wie Carrera en Pieter Neefs bloemen gingen neerleggen. Maar over zijn oorlogsverleden veegt de N-VA de spons.
Dat was ook zo toen Gérard De Paep, op initiatief van de plaatselijke N-VA-afdeling, een naar hem vernoemde straat kreeg. In het huis-aan-huisblad van N-VA Beveren van juli 2015 werd De Paeps oorlogsgeschiedenis afgedaan met: “Tijdens de repressie werd hij veroordeeld maar in 1950 hernam hij zijn praktijk." Alleen “de repressie” (sic) wordt vermeld, niets over De Paeps politieke lidmaatschappen, zijn collaboratie tot en met het verklikken van verzetsmensen. Ook over zijn twee veroordelingen rept N-VA Beveren niet, laat staan dat het zelf de collaboratie veroordeelt.
Volgens schepen Filip Kegels is Gérard De Paep “een man die volledige (sic) werd vrijgesproken over de volledige lijn”. Zoals vermeld op Wikipedia werd De Paepe in 1962 “in ere hersteld”. Dat is een procedure die men moet aanvragen en bekostigen waarmee de ontzetting uit bepaalde rechten ongedaan wordt gemaakt en de veroordeling verdwijnt uit het strafregister, maar betekent niet dat iemand vrijgesproken is.
Eén van de voorwaarden om herstel in eer en rechten te krijgen, is zelfs dat men “de uitgesproken vrijheidsstraf (in principe) ondergaan (moet) hebben en/of de opgelegde geldboete betaald hebben en voldaan hebben aan de in het vonnis bepaalde verplichting tot teruggave, schadevergoeding en betaling van kosten”. Het ‘eerherstel’ maakte het voor Gérard De Paep mogelijk om van 1965 tot 1974 voor de Volksunie te zetelen als senator.
Bart De Wever vindt dat Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken een man is met wie te praten valt. Maar wat De Wever, verwijzend naar het bloemen neerleggen van Carrera en Pieter Neefs, “heel erg teleurstelt, is dat er geen opkuis volgt van al die extremistische elementen”. Mocht Bart De Wever niet zo’n allergie hebben voor De Standaard en Apache, hij had er kunnen lezen waarom Vlaams Belang geen ‘interne kuis’ zal houden. Vlaams Belang blijft, tot de recente aanwervingspolitiek toe, innig vergroeid met het zwarte Vlaamse verleden.
Carrera Neefs is uiteindelijk uit Vlaams Belang gezet, niet omdat ze bloemen ging neerleggen aan het graf van een vrijwilliger voor de Waffen-SS en dit met “#IchHattEinenKameraden” op Facebook becommentarieerde, maar omdat ze een partijcharter niet wilde tekenen.
Het gaat om een document dat, dixit Tom Van Grieken, alle mandatarissen moeten ondertekenen waarin staat dat ze handelen volgens de partijlijn, ook op sociale media. Een document dat, dixit Carrera Neefs, aan een vijftiental mensen is voorgelegd na “beschuldigingen van niet-politiek correct gedrag op sociale media”.
En wat met Ilse Annemans (Vlaams Belang-gemeenteraadslid in Dendermonde en voorzitster van de plaatselijke partijafdeling, AS) die Hitler liket op sociale media, en Katrina Langlet (Limburgse kandidate bij de parlementsverkiezingen in 2019, AS) die de Hitlergroet brengt?, vraagt De Zondag. Tom Van Grieken: “Ik doe niet mee aan de hysterie van media en politieke tegenstanders. Wij bepalen zélf onze lijn. En eerlijk (…): wie ligt hiervan wakker? Aan de keukentafel is dit geen onderwerp, hoor.”
Omdat het aan “de keukentafel” geen onderwerp is, houdt Tom Van Grieken geen verdere kuis in zijn partij. Het bloemen neerleggen aan het graf van een vrijwilliger voor de Waffen-SS stoort hem, alleen had Carrera Neefs er niet zo mee moeten uitpakken op Facebook en Instagram.
De kritiek van Bart De Wever op zijn collega-partijvoorzitter blijft dus overeind. Al zou De Wever geloofwaardiger klinken als hij ook het bloemen neerleggen door zijn N-VA-partijgenoten in Beveren zou veroordelen. En dat doet hij niet. Wat niet is, kan natuurlijk nog komen. Maar zou het komen? Welke journalist met toegang tot Bart De Wever stelt daarover vragen aan de N-VA-partijvoorzitter?
