Dit is een gastbijdrage. Een Apache-lezer levert met dit stuk een bijdrage aan het maatschappelijk debat. De auteur schrijft in eigen naam en is verantwoordelijk voor de inhoud van de tekst.

Weigering maagdelijkheidsattesten is illiberaal feminisme

Louise Willocx
Foto Flickr Manuel Alarcon
Foto Flickr Manuel Alarcón
Foto Wikipedia2 (1 van 1).jpg
(Beeld: Wikipedia)

Wat mensenrechten betreft, lijken de artsen en Assita Kanko uit het oog te verliezen dat naast gendergelijkheid, ook ons familieleven en vrijheid van religie beschermd zijn. Ons samenlevingsmodel, dat individuele rechten en de samenhang van de maatschappij tracht te balanceren, gaat grofweg uit van een scheiding tussen de private en publieke sfeer. Een liberale democratie behoudt de ruimte om in de privésfeer te leven volgens onze eigen waarden, zelfs als dat volgens rolpatronen is die we liever niet zien. Zo niet, evolueren we van secularisme naar staatsatheïsme.

Gezondheidszorg

Deze arme vrouwen, werpt men op, kiezen helemaal niet voor een dergelijke rol in hun privéleven. Zij zijn ongelukkig en onderdrukt en wij kunnen ingrijpen via de gezondheidszorg. Als feministe houd ik evenmin van een ongelijke behandeling van mannen en vrouwen, die vrouwen dwingt een kuisere houding aan te nemen - een idee dat overal nog steeds te wijdverspreid is.

'Ik ben blij dat de vraag naar zulke attesten en maagdenvliesherstellingen afneemt, maar als feministe baart de oplossing om vrouwen medische diensten te ontzeggen me sterk zorgen'

Ik ben dus blij dat de vraag naar zulke attesten en maagdenvliesherstellingen afneemt. Echter: als feministe baart de oplossing om vrouwen medische diensten te ontzeggen me sterk zorgen.

De artsen verdedigen deze beslissing door te argumenteren dat ze het niet zien zitten om medisch niet-noodzakelijke diensten te verstrekken die niet 100% wetenschappelijk waterdicht zijn, louter om het privéleven van onze patiëntes beter te maken. Dat argument zou overtuigend geweest zijn als we niet leefden in een tijd van abortus, plastische chirurgie of ivf.

Democratische abortusoverwinning

De weigering onze gezondheidszorg in te schakelen voor vrouwenonderdrukking klinkt overtuigend op het eerste zicht. Echter: artsen en feministes die dit argument aanvoeren, vergeten een hele geschiedenis van controle op vrouwenlichamen via het excuus van 'gezondheidszorg'. Zo slaagt tot vandaag de dag de plaatselijke Orde van Geneesheren er in om in Ierland de recente democratische abortusoverwinning onderuit te halen.

'De medische vooruitgang dwingt steeds meer tot ethische beslissingen over wat wel of niet kan'

Zij die zo graag ethische oordelen vellen over welke medische diensten al dan niet aangeboden zouden moeten worden, zouden misschien eerst het basiswerk van de feministische maatschappijkritiek ter hand kunnen nemen, Michel Foucaults schrijven over de biopolitiek.

De medische vooruitgang dwingt steeds meer tot ethische beslissingen over wat wel of niet kan. Het is belangrijk dat men zich in dit debat bewust is van die geschiedenis en dat men het secularisme niet zijdelings onderuit haalt via de gezondheidszorg.

Hoewel ik het dus helemaal met de artsen eens ben dat we voor vrouwenrechten moeten strijden, doe ik dat, zoals het in een liberale democratie betaamt, liever met overtuigingskracht en geduld dan met dwang.

LEES OOK
Wouter Hillaert, Tom Viaene / 12-12-2012

De kunstenaar als publieke werker. Een gesprek met Henk Oosterling

Kunstenaars voelen zich verleid tot de stad, en de stad biedt hun maar wat graag een podium. Filosoof Henk Oosterling, auteur van Eco 3: Doendenken, stelt dat zowel de stad als de…
5743536262_44ceccdd1f_z
Geert Opsomer / 04-06-2012

Ja, maar niet zo!

Kan het nog wat worden met kunstenaars en hun onderzoek? Geert Opsomer houdt een vurig pleidooi voor het behoud van een zorgende omgeving waarin kunstenaars zich kunnen ontplooien…
52_Opsomer_Emma Vanhille380