Dit is een gastbijdrage. Een Apache-lezer levert met dit stuk een bijdrage aan het maatschappelijk debat. De auteur schrijft in eigen naam en is verantwoordelijk voor de inhoud van de tekst.

Het echte grote schandaal van de F-16's

Ludo De Brabander
(Bron: Uitpers)
 

In een intern kabinetsdocument (03/2015) lezen we: 'Deze vliegtuigen (de F-16’s) bieden niet de gepaste eigenschappen om een strategische vector te zijn die nucleaire bommen ongezien bij een opponent kan droppen (via een lage radar signatuur (stealth-karakter), via gerichte elektromagnetische tegenmaatregelen en via een capaciteit om mobiele radars te detecteren en te omzeilen). Dit kan enkel via ­gevechtsvliegtuigen van de vijfde generatie.’

(Bron: Uitpers)
Is deze vraag dan aan de orde: welk vliegtuig is geschikt voor transport van kernbommen? (Bron: Uitpers)

Aan de saga rond de vervanging van de gevechtsvliegtuigen lijkt dus nog lang geen eind gekomen. Minister van Defensie Vandeput zegt op Radio 1 dat er '‘tientallen’ voorbereidende nota’s’ circuleerden en dat alleen wat in de strategische nota staat, van tel is. Nochtans oordeelde de meerderheid van het aantal kandidaten dat ze geen kans maakten in de officiële procedure. Dat is wellicht de belangrijkste reden waarom Boeing en Gripen hebben afgehaakt en Dassault het probeerde buiten deze ‘oneerlijke’ procedure om.

Voorkeur voor F-35

Er is nog iets dat automatisch in de richting wijst, maar waarover het debat maar zeer magertjes wordt gevoerd. Het feit dat België in NAVO-verband met nucleaire taken zit opgezadeld, geeft Lockheed Martin een voordeel, omdat het bedrijf in het contract zit voor de modernisering van de B-61 kernbommen (in feite gaat het over een nieuwe B61-12 bom) die inderdaad door Belgische gevechtsvliegtuigen moeten worden getransporteerd. Het valt te betwijfelen dat de VS en/of Lockheed Martin zomaar de knowhow zal leveren die noodzakelijk is om vliegtuigen van de concurrentie uit te rusten voor nucleaire NAVO-taken.

Vraag is hoe zwaar de derde taak voor gevechtsvliegtuigen - naast bewaking van het luchtruim en inzet in militaire operaties - weegt. Wellicht veel zwaarder dan de regering wil toegeven

Vraag is nu hoe zwaar die derde taak voor gevechtsvliegtuigen (naast bewaking voor luchtruim en inzet in militaire operaties) weegt. Wellicht veel zwaarder dan de regering wil toegeven. Als ze het er al over wil hebben, want meestal luidt het standaard: ‘we bevestigen noch ontkennen dat er kernbommen in ons land liggen opgeslagen’. En zo vermijden opeenvolgende regeringen een vervelend debat.

Kernwapens: het echte schandaal

Het is wel duidelijk dat in tijden waar België met de vinger wordt gewezen voor het ‘veel te lage’ defensiebudget (op basis van het % BBP, want in werkelijkheid staat ons land in reële defensie-uitgaven op de 13e plaats op 28 NAVO-landen) uit de gevechtsvliegtuigen veel politieke munt kan worden geslagen.

Zoals: de keuze voor de F35 zal onze belangrijkste bondgenoot bekoren; ons land kan bovendien meteen zijn trouw bewijzen aan de nucleaire strategie van het NAVO-bondgenootschap; ons land gebruikt de gevechtsvliegtuigen al jaren als politieke pasmunt met de deelname aan alle mogelijke militaire operaties in het buitenland, zoals in Afghanistan, Libië, Irak, Syrië, ...

De heisa rond de gevechtsvliegtuigen brengt ons tot waar het eens grondig moet over gaan: de aanwezigheid van kernbommen op ons grondgebied en vooral ook hun potentiële inzetbaarheid die een Belgische opdracht is. Het debat daarover is quasi nihil.

Deze voorbereidende gelekte nota drukt ons nog maar eens met de neus op het echte grote schandaal:

  1. dat er dus voortdurend wordt gedacht in termen van de strategische mogelijkheid om kernbommen te droppen. Dat is niet meer of minder zich schuldig maken – ik wik mijn woorden – aan het plannen van een genocide;
  2. dat opeenvolgende regeringen officieel blijven weigeren om te verklaren dat er inzetbaren kernbommen in ons land staan opgeslagen die de veiligheid van de bevolking bedreigen, omdat er – in tegenstelling tot de kerncentrales – geen veiligheidsplannen bestaan in geval van een ongeluk;
  3. dat België in deze nota nogmaals openlijk aantoont dat ons land een loopje neemt met het internationaal recht. Het Non-Proliferatieverdrag (NPT) – waar ons land partij van is – stelt in artikel 2 duidelijk dat niet-kernwapenstaten geen kernwapens naar hun land mogen laten transfereren, noch de controle mogen krijgen over kernwapens, direct of indirect.

Nu het debat over de gevechtsvliegtuigen eindelijk op gang is gekomen, wordt het tijd voor het debat over de nucleaire strategie van de NAVO, de aanwezigheid van kernbommen in ons land en de Belgische overtreding van het NPT.

Dit artikel verscheen eerder in Uitpers, 11 april 2018.

LEES OOK
Karl van den Broeck / 06-12-2016

'Ik heb mijn minister nog niet betrapt op Vlaams-nationalistische reflexen'

In 2016 ontdekte België plots dat het nog een leger had, net op het moment dat het fors moet besparen en (weer) moet hervormen. Apache sprak met Chef Defensie generaal Marc…
Generaal Marc Compernol (midden): 'De regering heeft ons eigenlijk koud gepakt met de beslissing om de pensioenleeftijd op te trekken." (Foto RV)
Karl van den Broeck / 19-12-2013

Alleen De Crem mag hopen op compensatie voor Joint Strike Fighter

Het ging hard, vorige week, tussen minister van Defensie Pieter De Crem (CD&V) en kamerlid Vincent Van Quickenborne (Open Vld). De minister lag onder vuur omdat hij veertig nieuwe…
thumb De Crem