In deze podcast bekijken we hoe de algoritmes van sociale media bepaalde Russische en Chinese staatsmedia voortrekken. Zo blijkt uit ons onderzoek dat de berichtgeving over de oorlog in Oekraïne op YouTube in België gedomineerd wordt door Chinese en Turkse staatsmedia. We proberen te begrijpen hoe deze algoritmes werken en hoe ze de invloed versterken van buitenlandse propaganda op het Belgische en Europese publiek.
Dit artikel is een gevolg van onze deelname aan CrossOver, een project dat algoritmes van sociale media analyseert op zoek naar desinformatie.
Maar de blinde vlek is dat CrossOver eenzijdig en exclusief blijft kijken naar Rusland, China en Turkije. En de grootste invloed, de mainstream van de westerse politieke invloed buiten uw kritische beschouwing laat. Meer zelfs, op die manier neemt Crossover die westerse politieke invloed als norm over. “Manufacturing Consent” zoals Noam Chomsky dat in 1988 al heel raak heeft beschreven.
Het blijft toch een dwaas uitgangspunt om te verwachten dat andere visies dan de westerse zich zomaar zouden laten weg censureren zoals dat gebeurd is met RT.
En het blijft even dwaas om daarmee elke kritische visie op de westerse interventie in deze oorlog weg te poetsen door de andere visies te demoniseren.
Zie https://chomsky.info/20180919/ vanaf "And my own view, Ed and I slightly differed here, is that the media aren’t all that different from the general intellectual culture, the academic culture."
Chomsky ziet in dat ge vrijheid van denken hebt binnen een ideologische context zoals rabiaat anticommunisme.
Binnen de context dat het Westen moreel superieur is, dat wij de goeien zijn en Rusland en China machtige slechteriken, dat de critici van de mainstream fout zijn, kunnen onze journalisten en academici vrij denken. Elk artikel op deze site over de critici/tegenstanders van de vs demonstreert dat.
Het betitelen van Anthony Blinken als een rotzak of een stuk stront laat ik voor haar rekening. Maar ze heeft zeker wel een punt als ze schrijft :
"Het verbijstert nog steeds dat we in een wereld leven waarin onze heersers openlijk een journalist opsluiten omdat die de waarheid vertelde, om vervolgens zelfvoldaan te zeiken over de nood om autoritaire regimes te stoppen journalisten te vervolgen."
En meer specifiek over de journalistiek : "Het verschil is niet tussen partijdige en onpartijdige journalisten, maar tussen journalisten die eerlijk en transparant zijn over hun voorkeuren en journalisten die dat niet zijn. Er zijn geen onpartijdige journalisten. Er zijn geen onpartijdige mensen. Ofwel ben je daar eerlijk over, ofwel niet.
Natuurlijk zouden journalisten moeten proberen om zo eerlijk en oprecht te zijn als ze kunnen. Maar het is gewoon het summum van kinderlijke naïviteit om te geloven dat mainstream westerse journalisten dat doen.
Journalisten die het mainstream wereldbeeld steunen zijn net zo partijdig als journalisten van Russische of Chinese staatsmedia. Ze hebben een welbepaald perspectief en concrete interesses en agenda’s. Het probleem is dat het mainstream wereldbeeld zo genormaliseerd is dat het de onpartijdige realiteit lijkt".
"De enige reden waarom het mainstream wereldbeeld mainstream is, is omdat ‘s werelds machtigste mensen een ongelofelijke hoeveelheid geld erin gepompt hebben om deze mainstream te maken. Dat is de enige, enkele reden. Het is niet het meest gematigde perspectief, enkel het meest gesponsorde en verkochte perspectief."
"Alle journalisten hebben voorkeuren, alle journalisten hebben agenda’s."
Voor het volledige artikel : https://www.dewereldmorgen.be/artikel/2022/11/18/objectieve-journalisten-bestaan-niet-notities-vanop-de-rand-van-de-narratieve-matrix/