Toen die gigantische milieukost in 2019 aan het licht kwam – volgens het bedrijf naar aanleiding van een aangepaste berekeningswijze – werd 3M daar niet voor beboet. Integendeel, van de Vlaamse Regering kreeg 3M een ‘strategische ecologiesteun’ van 341.235 euro, bedoeld om een installatie te bouwen die de uitstoot beperkt.
Daar stopt het verhaal niet: 3M kreeg daarnaast in 2019 nog eens 217.661 euro ter ‘compensatie voor indirecte emissiekosten’. De Vlaamse Regering riep die subsidie in het leven om bepaalde ondernemingen te compenseren die een hoge elektriciteitsfactuur hebben omdat ze een hoge uitstoot van CO2 hebben. In 2020 kreeg 3M om dezelfde reden nog eens 561.156 euro subsidie.
Eeuwigdurende vergunning
De Vlaamse Regering worstelt, zeker in het geval van 3M, al een tijdje om het principe ‘de vervuiler betaalt’ gestand te doen. Dat geldt niet enkel voor de historische PFOS-vervuiling die het Zwijndrechtse bedrijf op zijn geweten heeft. Tot op vandaag heeft 3M een vergunning om tonnen van een aantal gevaarlijke stoffen die tot de groep PFAS behoren in de Schelde te lozen. Jarenlang loosde 3M ook illegaal FBSA, een andere stof uit de groep PFAS, in de Schelde.
Bovendien loost 3M niet enkel PFAS in de bodem en het oppervlaktewater, ook via de bedrijfsschoorstenen van het bedrijf vliegt een en ander in de lucht.
Op 16 juni publiceerde Apache een artikel waarin gedetailleerd wordt uitgelegd hoe 3M sinds jaar en dag grote hoeveelheden HFK-23 uitblaast, maar daar pas in 2019 melding van maakt in het kader van de omstreden ‘eeuwigdurende’ omgevingsvergunning die werd verleend door de provincie Antwerpen.
Twee dagen later stelde Vlaams parlementslid Tinne Rombouts (CD&V) een schriftelijke parlementaire vraag aan Vlaams minister van Financiën, Matthias Diependaele (N-VA) over de steunmaatregelen van de Vlaamse Regering voor 3M.
Terugvorderen
Uit het antwoord op die vraag blijkt dat 3M sinds 2013 ongeveer 5,13 miljoen euro aan subsidies ontving.
De Standaard pikte dat antwoord vandaag (15/9) op en vroeg bevoegd Vlaams minister Hilde Crevits (CD&V) waarvoor de specifieke ecologiesteun die 3M in 2019 ontving werd gevraagd. De steun, zo luidde het antwoord van Crevits, diende voor een installatie die broeikasgassen vermindert, met een belangrijk effect op de totale Vlaamse uitstoot.
Op die manier vertelde de minister maar de helft van het verhaal. Het klopt dat de installatie de uitstoot van broeikasgassen moet verminderen en dus bijdraagt aan schonere lucht, maar wat Crevits er niet bij vertelde, is dat 3M de jaren voordien ongestraft en zonder het te melden gigantische hoeveelheden HFK-23 de lucht in blies en zo jarenlang milieuschade aanrichtte.
Daarvoor werd het chemisch bedrijf bedankt met een Vlaamse subsidie van 341.235 euro. Dat er parallel via het Klimaatfonds nog een bijkomende subsidie aan 3M werd verleend van 217.661 euro, maakt de zaak enkel zuurder. Via dat klimaatfonds worden bedrijven gecompenseerd waarvan de elektriciteitsfactuur hoog uitvalt omwille van de hoge uitstoot van broeikasgassen.
Vlaams parlementslid Mieke Schauvliege (Groen) vraagt minister Crevits om de steun aan 3M terug te vorderen. Die laatste laat verstaan dat haar diensten zullen nagaan of er onterecht subsidies zijn uitgekeerd.
