De volgende pandemie, het echec van Corbyn, en Big Government in Azië

Jan Walraven
rooster-in-brown-wooden-coop-1459451
Foto: Artem Beliaikin (Pexels)

Alle artikels zijn via de links gratis te lezen, tenzij aangegeven met *.

Wachten op de volgende pandemie?

Nu we overspoeld worden met veelbelovend nieuws over coronavaccins, zien velen al licht aan het eind van de tunnel. Hoewel de coronacrisis nog niet direct ten einde zal zijn, waarschuwt De Correspondent al voor de volgende dodelijke pandemie. De vogelgriep steekt ook hier opnieuw de kop op. Honderdduizenden vogels gingen er al aan dood. Gelukkig is het een variant die niet gevaarlijk is voor mensen. Twee dodelijke virussen tegelijk overwinnen, zou echt wel van het goede te veel zijn. We mogen echter niet op onze lauweren rusten. Een nieuwe variant van de vogelgriep die wél dodelijk is voor mensen, is geen vergezocht idee. Als dat gebeurt, dan zal de Europese veehouderij er waarschijnlijk voor iets tussenzitten.

Dodelijke virussen, die van dier op mens overspringen, ontstonden in het verleden al vaker in grote stallen. Laat de trend in de veehouderij nu net zijn om die stallen steeds groter te bouwen.

rooster-in-brown-wooden-coop-1459451
Foto: Artem Beliaikin (Pexels)

Government wordt big in Azië

Om "de grootste economische crisis sinds de jaren 30" te lijf te gaan, hebben leiders van Aziatische landen in totaal al voor maar liefst 7 biljoen dollar aan noodmaatregelen aangekondigd, schrijft Nikkei Asia. Keynes en FDR zijn dus helemaal terug van nooit echt weggeweest. Zal de coronacrisis zorgen voor een breuk met de traditie van een kleine overheid waar landen als Maleisië en Singapore prat op gaan? De huidige situatie maakt er alleszins ruimte voor. Er zijn al de vele noodmaatregelen, maar ook het feit dat lenen zelden zo goedkoop was. En er is vooral de stijgende vraag naar staatsinterventie, op vlak van gezondheidszorg, maar ook om ongelijkheid en klimaatopwarming aan te pakken.

Welvaartsstaten naar Europees model moeten we niet direct verwachten, maar het is duidelijk dat ook in Azië nagedacht zal worden over de rol van de staat. En dat de soberheidsgedachte stilaan losgelaten wordt.

Wat er misliep met Labour onder Jeremy Corbyn

Dat Jeremy Corbyn, een vaak als grijze muis omschreven parlementslid uit Noord-Londen, tot leider van Labour werd verkozen, deed in 2015 wereldwijd de monden openvallen. Dat hij bij de verkiezingen van 2017 met Labour het hoogste percentage stemmen binnenhaalde sinds Tony Blair in 1997, was een nog grotere verrassing. Corbyn schopte het in tegenstelling tot Blair niet tot premier. In 2019 was het helemaal gedaan met de pret. Corbyn verloor (zwaar) de verkiezingen van Boris Johnson. Dat de traditionele 'red wall' in het noorden in elkaar stuikte, deed wellicht nog het meeste pijn. Waar liep het mis? London Review of Books analyseert de opkomst en vooral de neergang van het Corbyn-project aan de hand van twee recente boeken.

Die schetsen een soms ontluisterend beeld van het gebrek aan leiderschap en zelfs de politieke desinteresse van Corbyn, maar evengoed van de zware breuklijnen en de sabotage binnen de partij. Of Corbyns opvolger Keir Starmer de socialisten wel op één lijn zal krijgen, is maar de vraag.

49164994527_3a7f11a065_k
Jeremy Corbyn voert campagne in Londen (Foto: CC BY 2.0 UK Labour Party) (CC BY 2.0 UK Labour Party)

Gedwongen eedaflegging

Er zijn wel meerdere landen die in aanmerkingen komen voor de bedenkelijke titel 'het Noord-Korea van Afrika'. Rwanda is er een van. BBC kreeg beelden uit 2017 in handen die tonen hoe Rwandezen uit de Britse diaspora een eed van trouw zweren aan de heersende partij, het Front patriotique rwandais van Paul Kagame. De ceremonie zou blijkbaar 'gebruikelijk' zijn en is volgens Rwandezen uit de diaspora een manier om angst te zaaien en gehoorzaamheid af te dwingen.

BBC tekent verschillende verhalen op van Rwandezen die in het buitenland verblijven die tonen dat de loyauteit aan het regime met harde hand wordt afgedwongen. Tot bedreigingen en zelfs ontvoeringen van familieleden in Rwanda toe.

Amerikaanse rioleringscrisis

Recent kaartte Pano aan dat in Vlaanderen nog steeds 400.000 woningen niet zijn aangesloten op de riolering. In de Verenigde Staten is het probleem nog wat groter: minstens een op de vijf woningen is niet aangesloten op de gemeentelijke riolering. The New Yorker beschrijft tot welke problemen dat leidt in de Black Belt in de zuidelijke staat Alabama. Een VN-rapporteur noemde het in 2017 ongezien voor een ontwikkeld land als de VS.

In Alabama is het verplicht om zelf voor een systeem te zorgen dat rioolwater verwerkt als je huis niet aangesloten is op het gemeentelijke net. De boetes zijn hoog, maar de prijs van zo'n systeem is nog hoger. Voor mensen in armoede - en zo zijn er veel in de Black Belt - is het vaak onbetaalbaar. Of hoe een verhaal over riolering eigenlijk een kroniek van ongelijkheid is.

LEES OOK
Jan Walraven / 23-05-2020

De klauwen van Big Tech, te veel schulden, en gehackte groenten

Big Tech profiteert van de coronacrisis, regeringen maken ongeziene schulden, en boerderijen lopen het risico om gehackt te worden. Dit alles en meer in de Keuze van Apache.
nasa-Q1p7bh3SHj8-unsplash
Jan Walraven / 16-02-2019

De keuze van Apache #33

Drama bij de Amerikaanse marine, 's nachts jagen op deelsteps in Brussel, de waarheid over Big Oil en nog veel meer in de tweewekelijkse keuze van Apache.
_DSC7939