Alle artikels zijn via de links gratis te lezen, tenzij aangegeven met *.
Extreemrechtse Frans-Spaanse entente *
Marion Maréchal, de nicht van Marine Le Pen (Rassemblement National) en kleindochter van Jean-Marie Le Pen, is voor vele extreemrechtse Fransen nu al de gedroomde presidentskandidate. De 31-jarige trok zich nochtans terug uit de partijpolitiek en werpt zich de laatste tijd op 'educatie en vorming'. In 2018 opende ze in Lyon het - niet door de Franse overheid erkende - Institut de sciences sociales, économiques et politiques. In oktober opent ze een tweede filiaal in Madrid. De bedoeling: een toekomstige 'gewortelde' rechts-conservatieve elite opleiden. Onderzoek van Médiacites toont dat de docenten vooral gerekruteerd worden in de meest rechtse en conservatieve kringen, maar ook uit de identitaire beweging en neo-Franquistische middens.
De school is bovendien gevestigd in het voormalige hoofdkwartier van de ultranationalistische Spaanse anti-migratiepartij Vox. Verschillende docenten hebben ook banden met die partij, die echter ontkent iets met de school te maken te hebben.
Klimaat presenteert vurige rekening
Nog steeds beschouwen velen klimaatopwarming als een toekomstig probleem, waar we ons nog kunnen op voorbereiden. De horizon ligt voor klimaatbeleid vaak ergens in 2030 of zelfs 2050. We lijken dus wel nog wat tijd te hebben. We doen er echter goed aan die jaartallen eerder te beschouwen als ultieme deadlines. Niet als startdatum voor het keren van de tanker, maar wel als het tijdstip waarop de tanker gedraaid moet zijn. Want de effecten en gevolgen van de klimaatcrisis dragen we nu al. Dat weten ze in het westen van Amerika, en de staat Californië in het bijzonder, maar al te goed. Klimaatopwarming is geen abstract begrip meer wanneer je huis, dorp en stad verzwolgen worden door de vlammen.
The New York Times ziet vandaag gebeuren waar klimatologen al jaren voor waarschuwen en vrezen: een cascade van rampen die elkaar versterken, uitlokken en/of versnellen. "Als je klimaatopwarming ontkent, kom eens kijken in Californië". De gouverneur windt geen doekjes meer om de catastrofe.
Vechten om vissen
"De Zuid-Chinese Zee is een randzee van de Grote Oceaan", leert Wikipedia ons. Dit klinkt misschien alsof het een onbeduidende poel is, maar met een oppervlakte van 3,5 miljoen vierkante kilometer en enkele honderden eilanden in zijn schoot, is het dat allesbehalve. Ingesloten tussen onder meer China, Vietnam, Indonesië en de Filipijnen, lopen de geopolitieke spanningen er al een tijd hoog op, met China en de VS in een hoofdrol. Het zijn lang niet enkel territoriale claims en militaire overwegingen die de spanning opdrijven. Bloomberg beschrijft ook hoe ook de visserij, waar 3,7 miljoen mensen in de regio van leven, nog een extra dimensie aan het conflict toevoegt.
In de zwaar overbeviste zee, waar de visbestanden razendsnel krimpen, wordt de strijd om de visgebieden steeds bitser, waardoor kleine vissers de zee niet eens meer op durven te varen. In hun technieken en strategieën om de militaire schepen van verschillende landen te ontwijken, worden ze echter steeds inventiever.
De luchtvaart ziet u
Wordt binnenkort automatisch gecheckt of we de juiste vaccinaties hebben gekregen als we op een vliegtuig stappen? De Europese luchtvaartsector is het idee van een enorme databank met gezondheidsgegevens van reizigers alleszins erg genegen. De coronacrisis gaf die droom nog een extra duwtje, beschrijft Follow The Money. Het doel is nobel: Europa (en de wereld) veiliger maken. Maar heiligt dat doel deze middelen? Binnen twee jaar treedt alvast een langverwacht Europees project in werking dat op dezelfde leest geschoeid is. Het zogenaamde Entry/Exit System registreert enkele biometrische gegevens van elke reiziger naar de Europese Unie en is een voorbode van een soort automatisch grenscontrolesysteem.
Voegen we daar binnenkort een nieuwe gegevenslaag aan toe die een medische check toe moet laten? Schiphol - en ook de Nederlandse overheid - zijn alvast fan.
