Alle artikels zijn via de links gratis te lezen, tenzij aangegeven met *.
Aircogekte
Na een week van warme dagen en zwoele nachten is het snakken naar afkoeling. Die vinden we niet altijd in de buurt, en daarom creëeren we die steeds vaker zelf. Op de opwarmende planeet, neemt overal de vraag toe naar airconditioning en andere koelingsystemen. En die verslinden energie.
In sommige metropolen in het Zuiden wordt in de heetste periodes soms meer dan de helft van de energieproductie voor koeling gebruikt. Om nog maar te zwijgen over de koelvloeistoffen in oudere en goedkopere toestellen: gassen met broeikaseffect. De schijnbare oplossing voor de toenemende hitte is zo eigenlijk mee de oorzaak ervan. De Groene Amsterdammer waarschuwt dat ook in onze meer noordelijke contreien het gebruik in de lift zit.
Gelukkig wordt er geëxperimenteerd met meer energiezuinig en klimaatvriendelijke koelingsystemen, maar ook met nieuwe bouwtechnieken. Al is het nog even wachten voor ze Koning Airco van zijn troon stoten.
De drooglegging van Vlaanderen
Met de recent aangekondigde Blue Deal wil Vlaams minister Zuhal Demir (N-VA) de strijd met de droogte aangaan. Ze trekt 75 miljoen euro uit voor investeringen in onder meer ontharding in steden, grote bufferbekkens en meer circulair watergebruik in industrie en landbouw. De taak waar we voorstaan is enorm, beschrijft MO* Magazine.
In 1950 had Vlaanderen nog 244.000 hectare natte natuur. Vandaag is er nog 68.000 hectare over. In goed 70 jaar tijd een inkrimping met zowat 75%. Om dat tij te keren, hebben we een paradigmashift nodig. Waar we de voorbije decennia alles in het werk stelden om regenwater zo snel mogelijk te laten afvloeien, hebben we nu nood aan waterbeheer dat zowat het tegenovergestelde bewerkstelligt.
Een compleet ander waterbeheer, dat voor een stuk terugkeert naar hoe het eeuwenlang gebeurde.
Een nieuw virus kweken
We moeten - ondanks Russische claims - wellicht nog even wachten op een uitgebreid getest en goedgekeurd vaccin tegen het coronavirus. Het is dus niet echt bepaald een leuke gedachte om nu al te denken aan het volgende dodelijke virus met pandemisch potentieel. Toch doen we dat maar beter nu al, schrijft Mother Jones.
Voor de waarschijnlijke bron van dergelijk nieuw virus hoeven we niet ver te zoeken. Het is namelijk dezelfde als van een eerdere pandemie, de varkensgriep. Ook die ontstond in de intensieve, industriële varkens- en pluimveeteelt. Die biedt namelijk de perfecte omstandigheden voor de ontwikkeling en verspreiding van nieuwe pathogenen waarmee ook mensen kunnen besmet geraken.
Slecht nieuws: hoewel de VS na de uitbraak van varkensgriep in 2009 een - al bij al beperkt - monitoringssysteem op poten zette, zit de mot er de laatste tijd serieus in. En laat varkens nu net een 'ideale' tussengastheer om griepvirussen op de mens over te brengen.
Duitse extreemrechtse groepen bereiden zich voor
Duitsland werd recent nog wakker geschud door de ontdekking van extreemrechtse tot neonazistische infiltratie bij Defensie. Dit fenomeen is niet uniek, toont The New York Times met het 'geval' Nordkreuz. De extreemrechtse groepering groeide uit een nationaal vertakt online chatnetwerk voor soldaten en anderen met de 'juiste' overtuiging.
De groep - waaronder een advocaat, een lokale politicus, enkele politieagenten en reservisten - had enkele jaren geleden het uiterst verontrustend plan opgevat om politieke tegenstanders op te pakken, te ontvoeren en uiteindelijk te vermoorden. Eén lid had al 30 lijkzakken gekocht, een bijkomende bestelling zou nog volgen. De groep werd opgerold voor het plan in werking kon treden.
Deze en andere rechtse extremisten bereiden zich allemaal voor op Dag X, de dag waarop de Duitse maatschappij implodeert en zij de natie zullen redden. De Duitse overheid is na jaren van onderschatting (eindelijk) wakker geschoten en probeert de groeperingen op te rollen. Geen evidentie wanneer de politiediensten zelf geïnfiltreerd zijn.
Racisme als symptoom en middel
De Black Lives Matter-beweging, maar ook het binnenlandse (de)kolonisatiedebat - met tegenwoordig ook zomerse Zwarte Piet-uitbarstingen, zetten de discussie over institutioneel racisme opnieuw centraal en op scherp. The New Yorker heeft aandacht voor een nieuw boek van Isabel Wilkerson die een interessante, historische theorie naar voren schuift.
Zij beschouwt racisme als een symptoom van en een middel om een verborgen systeem van sociale dominantie te stutten. Op basis van uiterlijke verschillen, waaronder huidskleur, wordt de waarde van mensen bepaald binnen een soort van kastensysteem. Dergelijk systeem kennen we al te goed uit India, met zijn dalits of 'untouchables', maar Wilkerson wijst op de gelijkenissen met het Amerikaanse systeem van 'white supremacy'.
Wilkerson wil daarmee vooral tonen hoe dergelijk systeem als 'natuurlijk' wordt gepercipieerd en het de laagsten op de ladder op die plaats kan en zelfs moet houden, zodat het systeem kan overleven. En dat racisme dus een systemische functie vervult, en niet louter 'persoonlijk' is.
