Kunst maakt de luchtwegen vrij, verstikking is nabij

Somberheid kleurt mijn dag. En dat is erg, want ik (over)leef op mijn positieve drive. “Er gebeuren toch fijne dingen in je leven”, hoor ik mensen zeggen. "Je boek doet het goed en je trekt ermee langs tuinen enzo”. Het voelt als erzats. Ik heb bloedarmoede van de soort die niet met wat ijzersupplementen valt om te buigen. Ik kom stilaan een substantieel element te kort om naar behoren te kunnen functioneren. Ik kan wel huilen terwijl ik dit tik: ik mis podiumkunst in mijn leven!