Wat is er gebeurd in onze zorginstellingen? Op enkele weken tijd stierven er meer dan 4.500 mensen. Dat is meer dan de helft van het totaal aantal personen dat intussen overleed aan de gevolgen van Covid-19.
De voorbije weken legde Apache een aantal harde feiten op tafel die tot nadenken stemmen. Ze hebben vooral betrekking op het feit dat projectontwikkelaars, vastgoedfondsen en ondernemers honderden miljoenen euro’s verdienden aan de vergrijzing en de bijhorende zorg.
De komende weken en maanden zullen we dieper inzoomen op wat er de voorbije tien jaar precies gebeurde in onze woonzorgcentra
Die baten staan in schril contrast met de besparingen in een sector waar parallel beknibbeld werd op personeel, omkadering, medisch materiaal,… Zeg maar op zowat alles wat het kostenplaatje verzwaart.
De publicatie van ons eerste onderzoek zorgde achter de schermen voor een kleine paniekgolf. De belangen zijn dan ook groot. Veel mensen hebben veel geld verdiend aan alles wat met ‘zorgvastgoed’ heeft te maken. Op z’n minst op ethisch vlak roept dat grote vragen op.
Onderzoek
De bedoeling is om de komende weken en maanden dieper in te zoomen op wat er de voorbije tien jaar precies gebeurde. Van concrete bouwdossiers tot financiële carrousels: we zullen ze in kaart brengen en bloot leggen.
Daarbij rekenen we op uw hulp. Dit is een oproep aan personeel, directies, bewoners, betrokken familieleden, architecten, bouwheren, politici, … Mensen met het hart op de juiste plek, die van dichtbij beide kanten kunnen documenteren:
- de zorgkant die ondergefinancierd is,
- de financiële kant waarbij ‘the sky the limit’ leek te zijn
Kan de waanzinnig hoge dodentol in woonzorgcentra, zowel in de private als in de publieke woonzorgcentra, volledig verhaald worden op het recente verleden, of zijn er ook de voorbije maanden cruciale beslissingen (niet) genomen die daartoe hebben bijgedragen?
Zijn er onder de bewoners, maar ook onder het personeel slachtoffers gevallen die we hadden kunnen en moeten vermijden? Mensen die letterlijk het slachtoffer zijn geworden van de geldhonger?
Hoe kan ik meewerken?
- Informatie kan u ons bezorgen via dit mailadres: wzc@apache.be
- U kan informatie ook gewoon per post versturen naar:
Apache / wzc, Turnhoutsebaan 110, 2140 Borgerhout. - Eventueel kunnen documenten ook anoniem bezorgd worden via onze securedrop. Daarover vindt u informatie via deze link.
- U kan dit onderzoeksproject ook financieel mee ondersteunen zodat we extra journalisten kunnen vrijmaken om hier de tanden in te zetten.
We doen dit onderzoek samen met ons Franstalig zusterblad Médor. Ook dat is een coöperatieve nieuwsorganisatie. Médor breidt het onderzoek ook uit naar gezondheidswerkers in ziekenhuizen. Parallel leggen ze ook een soort virtueel memoriaal aan met persoonlijke getuigenissen. Daarmee willen ze eer betuigen aan gezondheidswerkers die de voorbije weken vooraan stonden in de strijd. Meer informatie over het onderzoek van Médor leest u hier.
Uitgelichte foto: Pikist
Apache is gegroeid uit De Werktitel, de eerste Vlaamse blog geschreven door professionele journalisten. De Werktitel zag op 14 oktober 2009 het levenslicht, Apache nam op 24 februari 2010 zijn plaats in. Maar het werk startte al in het voorjaar van 2009, toen een aantal journalisten de koppen bij elkaar staken en beslisten om zich in een avontuur te storten. Omdat degelijke, ongebonden journalistiek nodig is.
Word jij lid van Apache? Lees direct verder en steun onafhankelijke onderzoeksjournalistiek. Nu al vanaf 6,25 euro per maand.
Ja, ik word lid
Hebben jullie er al aan gedacht gewoon de vakbondssecretarissen verantwoordelijk voor de gezondheidssector te contacteren. Zij kunnen jullie 10-tallen getuigenissen en verhalen bezorgen van mensen uit de praktijk. Zo sluit je ook de betweters uit die over alles een mening hebben.
Ma (94 jaar oud) werd een jaar geleden na amputatie van een teen voor één week opgenomen in een wzc, één van de vleugels van een hospitaal… De dag voor ik haar zou afhalen en naar huis zou brengen kreeg ik een oproep. De huisartz was er bijgeroepen en om 15 uur was ze op weg naar de spoed. Been zwart tot aan de knie. Niemand had wat gezien tot dan… Het ( ander) hospitaal (van dezelfde groep) wou geen euthanasie alhoewel er geen hoop meer was. Amputatie tot aan de knie en sedatieven. Ze stierf enkele dagen later.
Enkele gedachten bij dit thema. (1) Een vergelijking met het aantal overlijdens aan COVID-19 in de ons omringende landen zou ook een goede insteek kunnen zijn en kan mogelijks helpen om na te gaan waarom er bij ons zoveel mensen zijn gestorven in de woonzorgcentra. (2) Een ander heikel punt is waarschijnlijk ook de oproep om de bewoners met een Clinical Frailty Scale score van 7, 8 en 9 in het woonzorgcentrum te houden terwijl deze woonzorgcentra mogelijks niet voldoende uitgerust waren om dat soort van noodzakelijke palliatieve zorg te kunnen geven (cf. het al dan niet aanwezig zijn van zuurstof)? (3) Het beleid heeft sinds lang steeds de klemtoon gelegd op het WOON-karakter van de woonzorgcentra terwijl daardoor het aspect ZORG meer naar de achtergrond werd geduwd? Daardoor was men ook niet uitgerust met het materiaal dat echt wel nodig was? Het toedienen van zuurstof is toch echt geen hoogtechnologische kunde die alleen in een ziekenhuis kan. Maar als die zuurstof niet voorzien is “in de muren” dan wordt het opeens wel een bijzonder pijnlijk gegeven. Hadden huisartsen dan alleen nog de optie om morfine toe te dienen waardoor mensen indirect sneller dood gingen?
Graag ook vergelijken met de sterfte in de woonzorgcentra in Wallonië. Is het daar even erg geweest?
Je doet een oproep voor info, maar ik kan dit artikel niet schenken aan personen die eventueel kunnen meewerken…
@Steven, de oproep staat niet achter de paywall, bedankt voor het delen !
Ook in de openbare WZC is het moeilijk werken. Onvoldoende personeel, geen geld om fatsoenlijk en voldoende materiaal te kopen. De overheid faalt in haar ouderenbeleid. Zorg mag niets kosten maar moet wel goed zijn.