Op zondag serveert Apache een eigen kijk op de voorbije week actualiteit. Deze week over geluk, mest, tanden en wolven.
Deze week leerden we dat wolven schapen doodbijten. Het is te zeggen, dat wisten wij al. Toch bleken verschillende van onze collega’s enigszins te schrikken van dit nochtans uitvoerig beschreven fenomeen. We begrijpen dat het voor sommigen verrassend is dat een pas in Vlaanderen gearriveerde wolf zijn eigen boontjes dopt en niet zodra hij de grens oversteekt onze sociale zekerheid gaat belasten.
Er werd ons deze week natuurlijk iets anders verteld. Wolf Naya zal ongetwijfeld de uitzondering zijn die de regel bevestigt. Het is dat de partij van de schaduwpremier al een Vlaamse leeuw heeft, of we wisten al welk dier de partij zou kiezen.
Honden en mest
Naya mag weliswaar blij zijn dat ze vooralsnog als wolf door het leven gaat. We onderzochten zelf hoe het vele van haar historische afstammelingen vergaat, en het is niets om vrolijk van te worden. We gaan zo slecht met honden om dat we iedereen in Europa de loef afsteken. Waar een klein land groots in kan zijn.
Mest. Ja, ook daar zijn we groots in. Het is te zeggen, in het aan onze laars lappen van de regels. Apache opende de beerput en stelde vast dat bijna de helft van alle gecontroleerde Vlaamse boeren zich niet voegt.
Het is natuurlijk niet zo dat enkel wij, Vlamingen er de kantjes aflopen. Tenminste, als we het doen, doen we het niet altijd alleen. In dit geval kunnen de Vlaamse tandartsen een centje bijverdienen dankzij de massale import van minderwaardige Chinese tanden. Een tandje bijsteken was nooit zo lucratief.
Haar op de tanden hebben is dan weer af te raden. Om meerdere redenen, maar in Koksijde vooral omdat je dan de burgemeester achter je aan dreigt te krijgen. Nee, Koksijde is geen Gestapo-gemeente, zegt de burgemeester. Dat je dit moet benadrukken, is weliswaar geen al te best teken. In Noord-Korea noemen ze zichzelf ook steeds heel erg stellig democratisch.
Geluk bij een ongeluk
Soit. Ook in een democratie kan er al eens iets fout lopen. Gelukkig maar, zouden we bijna durven zeggen. U moet weten dat wij beroepsmatig nogal afhankelijk zijn van die occasionele foutjes. Al stapelen ze zich in Mechelen ondertussen wel heel erg hoog op. Gelukkig kon er ook iemand van de fout profiteren. Een geluk bij een ongeluk, zoiets.
Ook bij Carrefour hopen ze op dat geluk bij een ongeluk. Meer dan 1.000 mensen zullen wellicht op zoek moeten naar een andere job. Gelukkig kopen we nu allemaal massaal bij bol.com of Amazon en liggen de jobs ook elders in dit tranendal voor het grijpen: geluk is de kunst een boeket te maken van de bloemen waar je bij kunt.
De toekomst lacht ons toe, maar dat wist u natuurlijk al.
