Op 9 februari publiceerde The Guardian over de ADDE. Daarin werd op basis van een anonieme bron gesteld dat ADDE en IDDE ‘ter ziele zijn gegaan’. Begin september vernam Apache al van bronnen uit het Europees Parlement dat ADDE in vereffening zou zijn gegaan vanwege bankroet. Echter, uit nieuwe informatie blijkt dat ADDE in 2017 ‘in vereffening’ en ‘vrijwillige ontbinding’ ging en dat IDDE ‘in vereffening’ ging en wordt ‘ontbonden’. Het artikel hiernaast werd aangepast op basis van deze nieuwe informatie. Yasmine Dehaene, voormalig executive director van ADDE werd op vrijdag 23 februari gecontacteerd door Apache met vragen over de juridische en financiele situatie van IDDE en ADDE, maar wou niet reageren en verwees naar de vereffenaar voor verder commentaar.
De interne nota van het Europees Parlement die Apache nu kon inkijken, zegt dat ADD in 2017 in vereffening ging. Het project dat Nigel Farage en Mischael Modrikamen van de Belgische Parti Populaire voor ogen hadden, waarin eurosceptische populisten zich in één Europese partij zouden verenigen, bestaat niet meer. Hoe is het zover kunnen komen?
UKIP
ADDE en zijn verwante denktank IDDE werden in 2014 opgericht. Het UKIP wou een eigen Europese partij. En zoals echte eurosceptici dat vaak doen, wou het dat vanuit Brussel organiseren.
De Parti Populaire van de Brusselse advocaat-politicus Mischael Modrikamen, die vooral bekend werd als advocaat van de Fortisaandeelhouders tijdens de financiële crisis, bleek de ideale partner. De ADDE groeide snel uit tot een relatief grote partij. Het hele UKIP werd lid, de conservatief-rechtse ‘Zweden-Democraten’ werden lid, de Litouwse centrum partij ‘Orde en Rechtvaardigheid’ sloot zich aan, en natuurlijk werd ook de Parti Populaire lid.
Los daarvan zagen allerlei politici die persona non grata werden in de eigen partij hun kans schoon: Joelle Bergeron (voormalig lid van Front National en bijgestaan door voormalige Vlaams Belanger Koen Dillen) en Beatrix von Storch (AfD). In 2015 kregen partij en stichting meteen voor twee miljoen euro aan Europese subsidies. Maar toen ging het mis.
In maart 2016 berichtten Apache en het Nederlandse Follow The Money dat stichting IDDE de organisatoren van het Nederlandse Oekraïne-referendum financieel had geholpen een paginagrote advertentie te kopen. Uit een uitgelekte e-mail van de secretaris-generaal bleek dat dit waarschijnlijk niet legaal was en dat de autoriteiten het zouden onderzoeken.
In november 2016 barstten vervolgens enkele bommen. De donateurs aan de stichting bleken voor een groot deel geen echte donateurs te zijn, maar bedrijven die voor een ‘donatie’ een contract betaald met Europese subsidies terugkregen.
Een van de Zweedse donateurs vatte het gevat samen:
Wij werden gevraagd deze donatie te doen. Dan zouden wij er later een groter bedrag voor terugkrijgen. Dit voordeel was voor ons de enige reden om te doneren. Als mensen geld naar je gooien is het moeilijk om te duiken.
Los van de dubieuze donatiecircuits toonden verborgen camerabeelden van Apache ook dat twee kantoren van IDDE in Londen eigenlijk niet bestonden. IDDE was er niet geregistreerd en is er nooit geregistreerd geweest, ondanks vermelding in het Belgisch Staatsblad.
Doodvonnis
Wat later die maand tekende de hoogste ambtenaar van het Europees Parlement het doodsvonnis. In een nota gericht aan de leden van het bureau van het Europees Parlement beschreef hij in detail hoe ADDE en IDDE op niet reglementaire manier meer dan een half miljoen euro versluisden naar het Verenigd Koninkrijk en België.
UKIP gebruikte onder meer Europese subsidies voor zijn eigen kiescampagne in het Verenigd Koninkrijk, die slechts één parlementslid opleverde. De Parti Populaire in België zou onder meer de rekening voor haar eigen partijcongres hebben door geschoven naar ADDE. Er was ook sprake van belangenvermening tussen ADDE en de familie Modrikamen: de Freedom Media Group factureerde voor 36.300 euro aan ADDE. Dat bedrijf werd opgericht door Mischael Modrikamen. Zijn echtgenote, Yasmine Dehaene, was er bestuurder, maar tevens ook executive director van ADDE.
Het Europees Parlement vroeg uiteindelijk het geld terug en besliste om voor 2016 maar 40 procent (in plaats van de gebruikelijke 80 procent) van de subsidies voor te schieten op voorwaarde dat ADDE een bankgarantie kon voorleggen. Dat bleek uiteindelijk de doodsteek.
Farage verklaarde dat de twee geen relatie hadden, maar dat Ferrari bij hem was ingetrokken omdat ze in geldnood zat na de maatregelen van het Europees Parlement
Relatie
Het verhaal kreeg ook nog een staartje in de Britse populaire pers. Laure Ferrari, die directrice was van de IDDE, trok in maart dit jaar in bij Nigel Farage. Farage verklaarde dat de twee geen relatie hadden, maar dat Ferrari bij hem was ingetrokken omdat ze in geldnood zat na de maatregelen van het Europees Parlement. Farage’s echtgenote zei hierop dat Farage en zijzelf al twee jaar gescheiden levens leidden.
De interne nota van het Europees Parlement die Apache nu kon inkijken, zegt dat ADDE in 2017 in vereffening ging. De partij moest voor het financieel jaar 2016 de boekhouding inleveren bij het Europees Parlement, maar heeft dat niet gedaan.
De interne controleorganen van het Parlement hebben ook nog eens 299.720 euro gevonden aan uitgaven die niet stroken met de regels. Het Europees Parlement heeft dus besloten een ‘termination procedure’ te starten. ADDE en IDDE worden niet meer erkend als Europese partij en stichting en krijgen geen subsidies meer.
Voor UKIP en de Parti Populaire is dat een zware dobber. Omdat beide partijen in de nationale parlementen slecht (of niet) vertegenwoordigd zijn, hingen ze erg af van de Europese subsidies. Die vallen nu dus weg.
Apache vroeg Yasmine Dehaene om commentaar, maar ze reageerde niet op onze pogingen.
UPDATE
Mevrouw Yasmine Dehaene reageerde vorige week op geen enkele wijze op verschillende pogingen, zowel telefonisch als per sms, om haar te contacteren en meer duiding te geven. Hoewel we er wettelijk op geen enkele wijze toe gehouden zijn, publiceren we onderstaande reactie als een soort recht van antwoord. Dat doet echter op geen enkele wijze afbreuk aan de inhoud van het artikel. We hebben wel verkeerdelijk vermeld dat mevrouw Dehaene secretaris-generaal was van ADDE. Ze was executive director. Dat is aangepast in de tekst.
Op de vraag om het artikel offline te halen, zullen we niet ingaan.
Geachte Heer,
Ik heb kennis genomen van uw artikel van 28 september jl.
Ik nodig u uit om dit artikel onmiddellijk van de website Apache.be te verwijderen en wel om volgende redenen:
- Uw tekst staat vol onjuistheden die enkel tot doel hebben om bepaalde mensen te discrediteren, te beginnen met mezelf.
- De procedures werden strikt nageleefd en op geen enkel ogenblik heb ik inspraak gehad in het weerhouden van FMG als de beste kandidaat voor het geleverde werk. Een onafhankelijke “compliance officer” heeft de volledige procedure in handen genomen. De Raad van Bestuur heeft de beslissing genomen op basis van een volledig gedocumenteerd dossier. De selectie gebeurde op een doorzichtige en gemotiveerde manier en volledig in lijn met de geldige rechtsregels. De zaak is trouwens hangende voor de rechtbank.
- De ADDE heeft tijdens een Algemene Vergadering beslist om een vereffenaar aan te stellen en dit conform de wettelijke bepalingen.
- Ik was Executive Director en stond niet in om het nemen van beslissingen, enkel de Raad van Bestuur was hiervoor bevoegd.
- Als onderzoeksjournalist had u minstens het Belgisch Staatsblad kunnen lezen.
- Alle formaliteiten opgelegd door het Europees Parlement voor het jaar 2016 met inbegrip van het neerleggen van de jaarrekening werden nageleefd. Ernst & Young heeft trouwens de jaarrekening goedgekeurd.
- En inderdaad ik reageer niet op telefoontjes uit Polen …
- Het enige dat het Europees Parlement wenst te bekomen is dat de eurokritische partijen geen fondsen meer krijgen van het Europees Parlement. Dit is een politieke spel dat geenszins iets te maken heeft met misbruik van fondsen. Het verbaasd mij trouwens dat u hierover geen woord rept.
Het artikel heeft enkel tot doel mij in diskrediet te brengen.
U maakt zich derhalve schuldig aan laster en eerroof die mijn eer krenken en mij aan openbare verachting blootstellen (Artikel 443 SW).
Bij gebreke binnen de 12 uur dit artikel te verwijderen op uw website en Facebook pagina, ga ik u en Apache niet enkel dagvaarden voor de bevoegde rechtbank, maar zal ik tevens klacht neerleggen bij de Raad van Journalistiek en een strafrechtelijke klacht neerleggen.
