Nu durft de vervroegde inval van de herfst onze neus voor historische gebeurtenissen al eens te verstoppen, maar toch vond Apache feilloos de weg naar het epicentrum van de Kempense Omwenteling om aldaar, als enige beelden te schieten. Vooralsnog werken de lokale Robespierres middels ex-partijleden van CD&V, Sp.a en N-VA, maar het lachen vergaat ons straks ongetwijfeld als de Grobbendonkse guillotines overuren draaien.
Gewerveld
Dergelijke fundamentele angsten deelt Van Meensel met zijn partijvoorzitter. Bart De Wever is de laatste tijd van heel veel bang. Vanzelfsprekend van communisten, maar bijvoorbeeld ook van de Turnhoutsebaan of van de gedachte dat, godbetert, iemand anders zijn partij zou leiden.
De voorbije week kwam daar de angst voor zijn eigen partijprogramma bovenop. Nog voor Laurette Onkelinx haar vertrek uit de politiek aankondigde, liet Bart De Wever al via Het Laatste Nieuws weten dat er over de communautaire bestaansreden van zijn partij in de toekomst zedig moet en zal gezwegen worden.
Fijn voor iedereen, zou je denken. Toch lezen sommigen in het feit dat zelfs gestaalde kaakslag-Vlamingen als Jan Jambon en Peter De Roover breed grijnzend hun diepste wezen verloochenen, al langer het bewijs dat de ware Vlaming niet tot de gewervelde dieren kan worden gerekend. In ons diepste wezen zijn we allemaal tsjeven.
Twee derde
Maar terug naar de roskam. Niet dat we Laurette Onkelinx en Bart De Wever als een span schurftige paarden willen wegzetten, maar op de roskam lijken ze geen van beiden tuk. Al dient gezegd dat ze er elk op hun eigen wijze mee omgaan.
Het Vlaamse volk wil van geen Vlaanderen weten? Dan krijgt het verhalen over veiligheid en identiteit! Terwijl de Belgische Staat via de machtsdepartementen waar N-VA haar federale ministers heeft neergepoot in sneltreinvaart wordt versterkt, broedt de leeuw op een list zonder weerga: met dank aan veiligheid en identiteit zal N-VA straks een tweederdemeerderheid behalen en het versterkte België alsnog doen barsten.
Bart De Wever is de laatste tijd van heel veel bang
Gelukkig bleek deze week nogmaals dat de partij met types als Johan Van Overtveldt en Philippe Muyters over de juiste mensen beschikt om de mathematische mogelijkheid van zo'n tweederdemeerderheid perfect te becijferen.
Francken Theo
Tegelijk beschikt N-VA ook over types als Francken Theo aan wie je de vers geordonneerde partijstrategie geen twee keer moet uitleggen. Francken Theo sprong geheid in het gelid en gaat mensen opkuisen. Dat hadden alle linkiewinkies natuurlijk verkeerd begrepen. Theo bedoelde geen mensen, maar iets onbestemd anders. Wat precies werd niet helemaal duidelijk.
Het overkomt Theo wel vaker. Ongeveer dagelijks eigenlijk.
En dat mag raar heten voor een partij die zoveel investeert in communicatie. 140 tekens is natuurlijk weinig, maar voor iemand als Francken Theo is het duidelijk veel te veel.
Dergelijke Franckensiaanse misverstanden doen wat denken aan de manier waarop Donald Trump president is geworden. Een nieuwe studie, uitgevoerd aan Harvard University, werpt een interessant licht op de mediadynamiek die The Donald in het Witte Huis bracht. Een mediadynamiek waarvan we eerder al enkele elementen herkenden.
140 tekens is weinig, maar voor iemand als Francken Theo is het duidelijk veel te veel
Maggie
Vooralsnog niet in het Witte Huis maar wel federaal minister is Maggie De Block. Onze collega's van Médor brachten deze week aan het licht dat er iets schort met de geheimhouding rond de terugbetalingsmodaliteiten voor weesgeneesmiddelen. Of begrijpt u waarom een geneesmiddel dat helpt bij stoppen met roken in de categorie weesgeneesmiddelen terecht komt om op die manier de prijs geheim te maken?
Overigens lijkt Maggie De Block ook in andere dossiers niet ongevoelig voor lobbyisten. En terwijl Maggie de kraan opendraait, wil Kris Peeters ze terug dichtdraaien. Een dynamiek die wel vaker speelt in de schoot van de beste regering in 25 jaar.
Provincie
Intussen in de Provincies is, behalve een manier om een overgang te maken in deze Week van Apache, ook de naam van een nieuw dossier waarin we kijken naar de kleine en grote schnabbels op het minst bekende politieke niveau dat ons land rijk is.
Verder vernemen we dat ze ook bij de Europese Commissie Apache lezen. Om niet te zeggen dat onze berichtgeving Europa flink op kosten jaagt: de illegale partijfinanciering van Europese partijen wordt opgelost door de Europese partijen straks meer subsidies te geven.
En zo wordt u door Apache twee keer gepluimd voor de prijs van één. Als betalend lid, maar ook als Europees belastingbetaler!
Niettemin zo durven wij hopen, tot genoegen
