Hij ontmoedigde meteen daarna elke Indiana Jones die erachteraan wou gaan door te zeggen dat de muizen zich er wellicht tegoed aan hadden gedaan. Hopelijk voor die fijne knaagdiertjes was dat alvorens schimmel en vocht hadden toegeslagen. Debuyssere was vooral diensthoofd van de cel kunstwerken van Mobiel Brussel. Hij had zijn bureau blijkbaar in een hotel waar archiefdozen niet welkom waren. Wat moeten dat fijne jaren geweest zijn, een bureau met roomservice en kamermeisjes. Het zou me niet verwonderen moest een deel van het Brussels patrimonium ook zoek geraakt zijn. Toch even in de linnenkamer kijken.
Generaties geloofden dat George Orwell ons via de literatuur een vreselijk maar helaas steeds accurater toekomstbeeld had geschetst. Blijkt dat we de Belgische leeslamp op John Steinbeck moeten richten: Of Mice and Men. Ik moet Financial Times correspondent Duncan Robinson bijtreden wanneer hij sneert dat we onszelf hebben overtroffen. Ik vrees dat we de absurditeitsdrempel hebben overschreden en ons nu in de gevarenzone bevinden.
De helaasheid der dingen
Omdat deze Belgische grap een staaltje universele humor bleek, werden wij Belgen nog maar eens wereldwijd uitgelachen. En daar kon de rechtzetting van de huidige bestuurder van Brussel Mobiel niets meer aan veranderen. Goed, de plannen waren 'even kwijt'. Tja, de jaren negentig hé. Nu heb ik zelf ondervonden dat de eerste lading VSO-diploma’s die in Brussel centraal bewaard werden, ook spoorloos verdwenen. Toen ik een duplicaat nodig had, moest ik het doen met een soort verklaring op eer van mijn school. Man, man, man de roaring twenties waren er niks tegen.
Het zou wel een uitdrukking zijn, moest Van Overtveldt een blik op de schatkist werpen en rapporteren dat er alleen dode muizen in lagen omdat de laatste graantjes taxshiftgewijs aan 'de vetten' gevoederd werden
Maar nu blijken de plannen veilig in het Noordstation opgeslagen. En dat van die muizen, dat was 'spreekwoordelijk'. Ah, omdat de chaos nog niet groot genoeg was, komt er ook nog een Babelse verwarring in het spel. Sla me dood, ik ken de uitdrukking niet. Het lijkt me hoogstens een uitvlucht die luie lageschoolkinderen gebruiken wanneer ze vertikten hun huiswerk te maken. Sorry meester, de muizen hebben mijn opstel opgegeten. Het zou wel een uitdrukking zijn, moest Van Overtveldt een blik op de schatkist werpen en rapporteren dat er alleen dode muizen in lagen omdat de laatste graantjes taxshiftgewijs aan 'de vetten' gevoederd werden.
Hoe lang mag je blijven lachen met de helaasheid der dingen? Een Joke Schauvliege die na twee ministerposten bekent dat haar leuze ‘Als niemand tevreden is, dan heb ik mijn werk goed gedaan’ luidt. De Nationale Bank die, nadat de burger door de staat op alle niveaus werd uitgekleed tot op zijn onderbroek, doodleuk meldt dat het allemaal 'umsonst' was en we er slechter voorstaan dan onder Di Rupo. Een ouwe despoot die vrijspel krijgt bij de NMBS en zonder enig engagement inzake kwalitatieve dienstverlening de prijzen van de treinkaartjes de hoogte in mag jagen. Terwijl er in een klein stationnetje een spooktrein 12 kilometer zonder bestuurder rijdt.
Lachwekkend
De depressie van de straatsoldaat die het nut er niet van inziet om maar 5 uur te slapen en zijn gezin te ontberen om dag in dag uit een bakkerswinkel te staan bewaken. De nakende vuilnis-oorlog tussen Huts en de Saudi’s waarbij er eens goed gelachen gaat worden met het bij voorbaat verloren potje strippoker met het Antwerpse stadsbestuur en hun dienaars in de Vlaamse regering. De fiscus die maar niet achter Electrabel aan kan gaan, noch onterechte steun aan multinationals kan terugvorderen, maar die wel boetes van je loon gaat halen. En dan hebben we het nog niet over onze nucleaire grap die smeekt om een destructieve clou.
Hoe kan je als burger satire nog van ernstige berichtgeving onderscheiden? Dat doen we dan ook al een tijdje niet meer, want op Facebook deelt men nonsens-berichten van TV Olen als breaking news
Het is misschien allemaal lachwekkend, maar tegelijk is het angstaanjagend. Hoe kan je als burger satire nog van ernstige berichtgeving onderscheiden? Dat doen we dan ook al een tijdje niet meer, want op Facebook deelt men nonsens-berichten van TV Olen als 'breaking news'. Ik vraag me af hoeveel we nog kunnen slikken vooraleer anarchie of massale emigratie nog de enige opties lijken. De idiotie stapelt zich zo op dat een zinnig mens uit zelfbehoud moet afhaken. De gevolgen van het over verschillende niveaus versnipperde wanbeleid zijn stilaan niet meer te overzien. En wij doen niks dan ermee lachen. Misschien halen we straks, als we door een volgende generatie op het matje worden geroepen, er best die muizen weer bij en zeggen we dat ze ons brein hadden aangevreten.
