Voor ik u verontwaardigd hardop hoor afvragen wat voor soort moeder ik eigenlijk ben: dat gokje wagen bedoel ik natuurlijk in figuurlijke zin. Ik wil niet verantwoordelijk zijn voor rouletteverslaving of iets dergelijks waarbij brave lieden hun zuurverdiende centjes erdoor jagen, ten prooi aan een onstuitbare dwang. Maar mijn hemel, wat zou het fijn zijn als vrouwen eens wat meer risico namen.
Gissen
Néém nu bijvoorbeeld dat ingangsexamen geneeskunde. Wat blijkt? Meisjesstudenten doen het daarbij stelselmatig slechter dan jongens. (De slaagkans van laatstgenoemden is 34% tegenover 23% bij meisjes) Niet omdat meisjes dommer zijn, of het sleutelbeen niet van het staartbeen kunnen onderscheiden. Daar heeft het niks mee te maken. Wel met het soort vragen. Die zijn zo moeilijk dat er twijfel ontstaat bij zowat elke vraag. En daar gaan beide sekses anders mee om.
Terwijl meisjes gewetensvol en behoedzaam wikken en wegen, weifelen en twijfelen, en daardoor, als het ware verlamd, uiteindelijk niks invullen, wagen jongens vaker een gok. Dat wil zeggen: ze weten er geen ene moer meer van, ze gissen maar raak. En dat loont. Zo zit de wereld nu eenmaal in elkaar.
To boldly go … etc. Wat wou ik graag dat vrouwen dat vaker deden. Een sprong in het duister wagen, zonder op voorhand de afgrond te monsteren. De ogen sluiten, diep ademhalen, en go. Niet dat eindeloze afwegen van voor en tegens, maar de bluts met de buil. Niks voorzichtigs, maar voor één keer ondoordacht.
Een sprong in het duister wagen, zonder op voorhand de afgrond te monsteren. De ogen sluiten, diep ademhalen, en go. Wat wou ik graag dat vrouwen dat vaker deden
Fake it
En nu we toch bezig zijn: bij gokken hoort ook bluffen. Staalhard liegen over de kaarten die je kreeg toebedeeld. Ook hierin zijn mannen beter. Ik heb het zo vaak zien gebeuren. “Gaat dit lukken?”, vraagt de chef als hij een moeilijke maar boeiende opdracht uitdeelt. Mannen zeggen bijna zonder uitzondering “Zeker”, en verzinnen vaardigheden ter plekke, terwijl vrouwen na minutieus gewetensonderzoek antwoorden: “Eerlijk? Ik heb dit nog nooit gedaan, en ik weet niet zeker of ik het kan”.
Gek word ik ervan. Daarom: fake it, baby (maar niet in bed). Leer eens gokken. Durf roekeloos te zijn. Leg die eeuwige twijfelaar, die perfectionist in je hoofd het zwijgen op. Er bestaan sowieso geen zekerheden in het leven, en het is niet het einde van de wereld als je de verkeerde keuze maakt. Net zoals niemand je nakijkt in het café als je naar het toilet sluipt met een gehavende legging of panty, zal ook geen publieke hoon, spot of vernedering je deel zijn als je fout gokt. Wie niet waagt, wint nooit.
En voor het geval mijn zoon dit leest en in lachen uitbarst: jij bent een jongen. Ik moest je wel voortdurend tot voorzichtigheid aanmanen.
