Ik kan me iets voorstellen bij de haat die moegetergde mensen in de oorlog tegen ‘de bezetter’ hadden. De bezetter rooft je land leeg en dwingt jou om met je voedselbonnen aan te schuiven voor wat klein grut. Zo’n gevoel heb ik bij de bankwereld. Ik word wakker, drink koffie en blader digitaal door de kranten.
Oh, de schuldgraad van de gezinnen neemt astronomische proporties aan. Dat klinkt als een serieuze familiale schipbreuk, toch? Maar wat blijkt, dat we gewoon “inspeelden” op de lage rente. Bovendien bestaat 81% van die schuld uit hypothecaire kredieten en moesten we ook gewoon meer lenen omdat de huizenprijzen bleven stijgen. Er is nauwelijks wanbetaling. Het spaargeld en de beleggingen van de burger overstijgen nog steeds de wassende schuld. Tot zover vals alarm.
Coco-aftrek
Ik word wél kotsmisselijk wanneer ik de conclusie van het artikel lees: het risico dat de toenemende schuld van de Belgische gezinnen de gezondheid van de banken en de hele economie in gevaar zal brengen, is voorlopig beperkt.
Wat klopt niet in het zinnetje? Of beter, dit is toch de wereld op zijn kop. Geheel volgens de regels van de synchroniciteit sijpelt er nog meer verontrustend banknieuws mijn stressvrije week in de Zeeuwse polder binnen. Hier in Nederland ligt Jeroen Dijsselbloem, voorzitter van de Eurogroep én minister van Financiën, onder vuur omdat hij de marionet blijkt van ING, Rabobank en ABN Amro. Iets over het erdoor jassen van een wet op de coco-aftrek. Ik wist dat ook niet, maar het gaat om uiterst risicovolle leningen aan banken tegen een heel hoge rentevoet. Zodra de bank echter in slechte papieren komt, is de lening onbestaande. Dat verlies moet men volgens het bovenvermelde clubje probleemloos kunnen aftrekken, zo niet zouden ze wel es de vinger op de knip kunnen houden als het over te verstrekken kredieten gaat.
Dit is niet meer lobbyen, dit is chantage en het zou strafbaar moeten zijn. Het voordeel van waanzinnige constructies, is echter dat men met een gezond boerenverstand gauw afhaakt. Dijsselbloem ontkent ten stelligste dat de banken hem de wet voorschrijven. Hij raadpleegde hen hoogstens als specialisten en schreef daarna zelf een “Nota van wijziging” die hij er zonder stemming van het parlement kon doorjagen. De wurgstrepen op zijn nek zijn nog zichtbaar.
Cash
De transparantie waar vadertje staat heil in ziet, is die van spiegelglas
Ik vrees dat we in België niet met de vinger naar Nederland moeten wijzen. Achterkamerpolitiek is een typisch Belgische aberratie. Laat ons er vanuit gaan dat de politiek ook in ons land nauwere banden heeft met de bankensector dan met de burger. Alsof het allemaal nog niet griezelig genoeg is, schieten ook de berichten over de toenemende ontmoediging om cash te gebruiken, als paddenstoelen uit de grond. Onnodig te zeggen dat als banken daar voor pleiten, de overheid er graag oor naar heeft. De transparantie waar vadertje staat heil in ziet, is die van spiegelglas. Zijn de mogelijkheden van cash al niet herleid tot zakgeld? Heeft de FOD al geen inzage in uw rekeningen?
Wanneer – uiteraard veroorzaakt door de lenende burger – de banken door gebrek aan reserves en met overschot van risico wéér over kop gaan – moet te allen prijze vermeden worden dat we alsnog ons geld uit de muur willen halen. De sok met geld wordt afgedaan als het oorkussen van de duivel. Om de nachtmerrie kort te houden, een cashloze maatschappij rolt de rode loper uit voor de negatieve rente, en maakt ons lijfeigenen van bank en staat.
En terwijl dit net zich sluit, wordt onze aandacht afgeleid door 1001 verwarrende berichten over wat we al dan niet mogen eten. Who cares, straks is het koken gedaan en eten we wat de trog schaft.
Waarom wachten we op Griekse toestanden vooraleer we goed doordachte parallelle betaalsystemen opzetten? Er zijn hiaten genoeg in de wetgeving die mits wat juist gekozen jargon, lokale, kleinschalige transacties met alternatieve munten of ruildiensten legaal mogelijk maken. We moeten onthouden dat wij burgers geen enkele crisis op ons geweten hebben, integendeel. We mogen ons niet in de schuldhoek laten duwen en gaan best in survival modus, zoveel is zeker. De ultieme bedreiging is er één van binnenuit, onze maatschappij gaat ten onder aan een auto-immuunziekte die we ons op de hals haalden tijdens onveilige copulatie tussen bank en staat.
Chris Van Camp deed alles wat je schrijvend (voorlopig) ongestraft kan doen. Ze schreef columns voor Apache, De Morgen, Klara en Knack, theaterteksten en boeken.
Word jij lid van Apache? Lees direct verder en steun onafhankelijke onderzoeksjournalistiek. Nu al vanaf 6,25 euro per maand.
Ja, ik word lid
Sedert de Rothschilds de halve wereld het systeem van centrale banken hebben opgedrongen, eten de regeringen uit de hand van de banken. Dat was al zo in het Frankrijk van Napoleon in 1805. Waarom moeten soevereine naties geld lenen bij
private banken? Dat is de hamvraag. Waarom geeft de staat niet in eigen beheer geld uit en maakt het per wet verplicht om dit als betaalmiddel te gebruiken? Geen schuldenlast en geen eeuwige interesten te betalen. Klinkt naïef maar is het niet.
Geld is een ruilmiddel en daar heeft de staat geen zaken mee. De staat die in eigen beheer geld uitgeeft kennen we al sedert de assignaten van de Franse Revolutie. Wil je daar terug naar toe?
Waarom moeten soevereine staten geld lenen? Dat is de hamvraag.
Chris Van Camp hoort de klok maar weet de klepel niet hangen. De opdracht van de banken is om spaargeld om te zetten investeringen die de economische groei bevorderen. Vandaag zetten de banken spaargeld om in overheidsleningen die de economische groei afremmen. Hamvraag is of de overheid al dan niet het recht heeft om schulden te maken. Mogelijk wel, maar zeker niet om vandaag stemmen te kopen ten koste van burgers die vandaag nog niet geboren zijn. Een beschaafde maatschappij vereist daarom dat de politieke kaste en haar trawanten die dit mogelijk maken zwaar bestraft worden.
Beste Hugo,
“De opdracht van de banken is om spaargeld om te zetten in …”
Als je wil weten waar de klepel echt hangt, lees dan eens bv. “Money creation in the modern economy” van de Bank of England, of “Repeat after me, banks do not lend out reserves” van Standard & Poor’s, of …
Feit is dat banken geen spaargeld (lees : deposito”s) nodig hebben om “geld” te creëren. Deposito’s worden gecreëerd als boekhoudkundig noodzakelijke stap tijdens het proces van kredietverstrekking. En de dynamiek van dit proces is niet gedreven door de beschikbaarheid van deposito’s in de vorm van spaargelden.
Surf bv. naar positivemoney.org, of https://burgerinitiatiefonsgeld.nu/ , lees Bernard Lietaer of Margritt Kennedy, of … om de gevolgen van het huidige geldsysteem op mens en maatschappij te kennen. Chris Van Camp heeft het wel degelijk bij het rechte eind.
Banken hebben een reserveverplichting en daarom hebben ze wel spaargeld nodig om geld te creëren. De fout in het systeem is dat de reserveverplichting niet 100% is zodat de banken geld uit het niets kunnen creëren en dit zelfs moeten doen om te blijven voortbestaan. Dat overheden zulke systemen toestaan komt eenvoudigweg door het feit dat de overheden de grootste voordelen halen uit dit systeem. Ten koste van burgers en samenleving.
Hugo,
Het is niet omdat commercïele banken een reserveverplichting hebben dat ze ook spaargeld nodig hebben om geld te creëren. In de praktijk vindt er eerst geldcreatie plaats, en vervolgens worden bestaande activa aangetrokken om aan de reserveverplichting te voldoen. Die vaststelling is belangrijk.
In haar reactie schrijft Chris Van Camp nergens dat de overheid zorg moet dragen voor de burger. Ze vestigt de aandacht op het feit we steeds meer vrijheden moeten inleveren, met toenemende afhankelijkheid van overheid en banken tot gevolg.
Ikzelf kan daar niet mee lachen, U waarschijnlijk ook niet, en Von Hayek destijds evenmin.
Hugo,
Die geïdealiseerde opdracht van de banken ken ik ook, maar de hamvraag is niet of de overheid schulden mag maken. De hamvraag is of ze zonder zorg voor de burger samen met de banken het net mogen sluiten dat ons verknecht aan een systeem en totaal afhankelijk maakt. Die klepel hangt nog boven die van fiscale onhebbelijkheden en ver boven de verloren ethiek.
Het net dat ons verknecht aan een systeem en dat ons totaal afhankelijk maakt is de overheidsgestuurde sociale zekerheid. Reeds voorspeld door Friedrich Hayek in zijn ‘Road to Serfdom’ uit 1944. En als we het toch over hamvragen hebben, waarom denk je dat de overheid zorg draagt (moet dragen) voor de burger? Welke overheid heeft ooit zorg gedragen voor de burger? De farao’s, de absolute monarchen, de dictators, de communisten, de nazi’s, de fascisten? Misschien de parlementaire democraten? Blijkt duidelijk niet uit jouw column.
‘Geld is een ruilmiddel en daar heeft de staat geen zaken mee’. Ah?
Dan heeft een private centrale bank er nog veel minder zaken mee, zou ik zeggen.
We zijn inderdaad verknecht door het systeem van centrale banken, ‘subcontractors’ van de Federal Reserve, een private bank opgericht door het Rothschild kartel.
‘Staatsassignaties’, ja waarom niet? Hyperinflatie wordt evenzeer veroorzaakt door centrale banken (Quantitative Easing)? De uitgifte van ‘assignaties’ moet in een democratisch bestel gecheckt worden door de verkozenen van het volk. Inflatie > 2% is ongewenst. De tijd van John Law is lang voorbij. Laat je dat over aan de centrale banken, dan lever je de bevolking (belastingbetalers) uit aan de grillen van de bankiers, die booms en busts veroorzaken naar believen.
Banken hebben nooit aan de verleiding kunnen weerstaan om frauduleus meer geld (bankbriefjes) uit te geven dan ze goud of zilver in hun reserves hadden. Dit leidde regelmatig tot faillissementen. Centrale banken werden opgericht om zich in te dekken tegen de mogelijke gevolgen van hun frauduleuze praktijken. In ruil voor het monopolie om geld te drukken dienden de centrale banken borg te staan voor hun leden. Centrale banken zijn bijgevolg misdaadkartels. De wereld zou er veel beter uitzien zonder centrale banken.
‘De wereld zou er veel beter uitzien zonder centrale banken’. Akkoord. Omdat zij de rentevoeten bepalen plaatsen de centrale banken teveel macht in de handen van hun aandeelhouders. Zo beschikken zij bv. over de wapens om een ‘soevereine’ natie als Griekenland te wurgen. Dit scenario heeft zich al tientallen keren afgespeeld. Argentinië is een goed voorbeeld.
1. Breng een marionet aan de macht die bereid is onbetaalbare leningen aan te gaan
2. Verhoog de interestvoet ( dank u, Moody ’s of Fitch): mes op de keel.
3. Koop staatsbedrijven, vastgoed en grondstoffen op tegen bodemprijzen.
4. Tel uit de winst
Er zijn twee fundamentele problemen met die ideale wereld van Vanerps.
Eén: hij wil iets doen aan het bankensysteem BINNEN het kapitalistische systeem, maar dit bankensysteem is juist inherent aan het kapitalisme.
Twee: gesteld dat het mogelijk is zijn ideale wereld te realiseren; hoe gaat hij garanderen dat mensen met 50 miljard op de bankrekening niet meer te vertellen hebben dan bv. Vanerps zelf?
Voor Vanerps is er geen ideale wereld. Wel een betere wereld. Een wereld zonder idealisten en idealen zou al een veel betere wereld zijn. Kapitalisme is een zegen voor de mensheid. Kapitalisme heeft ons welvaart gebracht en heeft ons bevrijd uit armoede. Kapitalisme betekent sparen en investeren in meer en betere productie. Zonder kapitalisme alleen maar armoede en onderontwikkeling.
Vanerps garandeert helemaal niet dat mensen met 50 miljard op de bankrekening meer te vertellen hebben dan hijzelf, maar Vanerps beseft maar al te goed dat er tienduizenden mensen zijn die geen 50 miljard op hun bankrekening hebben en die toch meer te zeggen hebben dan hijzelf. Daarom is een betere wereld voor Vanerps een wereld die de (authentieke) mensenrechten respecteert en waarin bijgevolg zo weinig mogelijk mensen zo weinig mogelijk te vertellen hebben. Ongeacht de stand van hun bankrekening.
De tijd van het ‘sparen en investeren’ van de oude school is al lang voorbij hoor! Het systeem loopt enkel nog op schulden en een continue geldcreatie. Die biljoenen verdwijnen in de trechter van de consumptiemachine en van de aangroeiende staatsschulden. Aan het eind hiervan valt geen ‘meerwaarde’ te bespeuren. Er is geen opwaartse spiraal meer van stijgende welvaart. Net zo min gebruiken banken de deposito ’s van hun klanten om kredieten te verschaffen. Ook die tijd is lang voorbij. De onderliggende waarde voor een krediet is de schulderkentenis van de ontlener. Meer niet. Geen deposito, geen goud. Warme lucht!
Een wereld zonder idealisten, met enkel materialisten en opportunisten? Well, good luck to you, sir!
De tijd van sparen en investeren is inderdaad aan het verdwijnen. Samen met de welvaartsgroei. Dit allemaal dank zij het idealisme van de herverdelers. Geef mij maar wat meer materialisme, een wereld waar ik meer materiële welvaart kan verwerven door anderen meer materiële welvaart te bezorgen.
@Vanerps
De terugkeer naar een soort authentiek kapitalisme is een droom en bovendien reactionair. Historische feiten laten iets anders zien.
Een wending naar een authentiek kapitalisme à la Hayek, zoals u bepleit, reduceert het lastige begrip vrijheid tot één dimensie: een economische vrijheid.
Een maatschappij waar de economische vrijheid niet ingeperkt is, is een onvrijheid voor mensen met wat duizenden euro’s op de bank. Van slavernij gesproken… Want iemand met 50 miljard op de bank kan heel wat meer regelen en gewicht in de schaal leggen dan de Jan Modaals.
Maar kijk zelf eens terug in de geschiedenis! U zegt dat het kapitalisme een zegen is.
Het kapitalisme is gegroeid uit roof en onderdrukking. Op die grond heeft het een revolutie doorgevoerd, er is goud, zilver, …, weggesleept uit Zuid-Amerika. Dat gaf een belangrijke inflatie in Europa en daardoor kwamen de sociale verhoudingen onderdruk die dan meehielpen de productie te revolutioneren, om uit te monden in de industriële revolutie.
Nog later opnieuw een roof, door het kolonialisme.
Ondertussen was er geen sprake van een uitgebreide sociale zekerheid, maar wel een vrijwel onbeteugelde economische vrijheid. Kinderarbeid, verbod op vakbonden, werkhuizen … In naam was er ‘vrijheid’, in de praktijk: loonslavernij.
Ziedaar, uw minimale Staat! Ja…, voor de ene minimaal, voor de andere maximaal.
Of meer recent: de zg. Aziatische tijgers (of de Keltische tijger) die op basis van een uitgebreide staatsinterventie zich geïndustrialiseerd hebben.
(Laat ons ook niet vergeten, het eigenste België; met de verwevenheid van de eertijdse holding Société Générale en de Belgische Staat. Een minimale Staat en alles komt goed?)
Of nu, bijna letterlijk vandaag. Het Duitse Lufthansa stapt naar de rechtbank om een staking te laten verbieden. Welke economische vrijheid gaat primeren? De vrijheid van de kapitalisten bij Lufthansa of die van piloten en cabinepersoneel?
U bepleit niet enkel een fictie, u pleit ook voor een door en door reactionair productiesysteem.
Kapitalisme is een systeem waarbij productie niet onmiddellijk geconsumeerd wordt maar gespaard en geïnvesteerd in productieverbeterende middelen. Een kapitalistisch systeem is evenwel geen garantie voor een maatschappij zonder criminaliteit. Het is evenwel een ongelooflijke blunder om criminaliteit in een kapitalistische maatschappij toe te schrijven aan het kapitalisme. Een schrijnwerker die investeert in betere machines, daardoor goedkoper kan werken, meer klanten aantrekt en meer personeel aanwerft is een rasechte kapitalist, geen crimineel.
Slavernij en kinderarbeid zijn niet de gevolgen van het kapitalisme. Wel integendeel. Slavernij en kinderarbeid zijn afgeschaft door het kapitalisme. Slaven en kinderen kunnen nooit concurreren met werknemers die de beschikking hebben over moderne machines.
Sociale vooruitgang is zowat uitsluitend te danken aan de inventiviteit van de kapitalisten, de werkgevers : betaald verlof, kindergeld, hospitalisatieverzekeringen, bedrijfspensioenen, bedrijfswagens, tankkaarten en nog veel meer.
Op deze Apache-site staat een advertentie die ons terecht vertelt dat je maar iets kan veranderen als je weet waar het fout loopt.
Onder dit motto wil ik verwijzen naar een tekst over geld. Een oude tekst, maar nog geldig want het gaat over geld en kapitalisme. En al is het kapitalisme geëvolueerd, het is nog altijd een kapitalisme.
In die tekst kan je elementen lezen over “het geld”, die vandaag nog immer spelen. Zodat we weten hoe “geld werkt” en waar het fout loopt. Zaken uit deze tekst worden later hernomen in de drie boeken van Marx over “Das Kapital”. Maar het is niet zo omvangrijk. Het volume is ongeveer een kleine brochure, een 10 bladzijden. Dus doenbaar, ook voor wie nauwelijks tijd heeft.
Met als bonus dat je meteen iets leest dat de werkelijkheid analyseert en beschrijft zoals de werkelijkheid is.
Zie “Beschouwing over geld”:
https://www.marxists.org/nederlands/marx-engels/1851/1851beschouwing.htm
Het eerste deel van ‘Das Kapital’ verscheen in 1867. Het tweede deel in 1885, twee jaar na de dood van Karl Marx. Het derde deel werd door Friedrich Engels uitgegeven in 1894, elf jaar na de dood van Marx. Dit derde deel is het voornaamste en vooral het laatste hoofdstuk dat slechts één bladzijde bedraagt. Hieruit blijkt dat Marx inzag dat hij er totaal naast zat.
“In a nutshell, the proposal extends the Swiss Federation’s existing exclusive right to create coins and notes, to also include deposits.With the full power of new money creation exclusively in the hands of the Swiss National Bank, the commercial banks would no longer have the power to create money through lending.
The Swiss National Bank’s primary role becomes the management of the money supply relative to the productive economy, while the decision concerning how new money is introduced debt free into the economy would reside with the government”, reads the official website of the initiative.