Zuurverdiend gaan we het niet meteen noemen, maar De Bruyne leverde wel waar voor zijn geld en werd de golden boy van het Duitse profvoetbal. Een om zijn eigen dividend bezorgde aandeelhouder bleef maar struikelen over de meer dan 21 miljoen euro die de "aanschaf" van De Bruyne gekost had. De buzz dat hij er jaarlijks 4,5 miljoen verdiende werd onder de mat geveegd. Ach, we gunnen hem dat.
Half weekloon
Voor dat geld was Kev zelfs niet trouw. Hij tekende ondertussen bij Manchester City... voor nog meer geld. Hoeft hij niet langer met een Volkswagen diesel te rijden. Een hele opluchting, ecologisch bewust als Kevin wellicht is. Hij shopt ook "local" en schafte zich meteen in Sint-Pieters-Leeuw een nieuwe wagen aan, waarmee hij onder het oog van de pers naar de training van de Rode Duivels kwam. Wellicht een koopje. Mercedes-dealer Eurostar 2000 opende speciaal op zondag voor De Bruyne, die met een Mercedes G 63 AMG Crazy Color (kleur: Tomato Red) wegreed, een terreinwagen met een krachtige 5,5-liter V8-biturbomotor (571 pk) die 13,8 liter per 100 km verbruikt en van 0 naar 100km/u accelereert in 5,4 seconden. Volgens autogids.be is dit model verkrijgbaar vanaf 146.773 euro. Een half weekloon dus, voor De Bruyne. Ach, we gunnen hem dat.
Waarom vindt men steuntrekkers een luis in de pels en worden ze geen boterham gegund terwijl er opgestoken duimen de lucht ingaan als een twintiger een miljoenencontract tekent
Hij moet immers naar Manchester. Ik weet niet of u ooit al in de herboren mijnstad Manchester was? Aardige stad met mooi industrieel erfgoed en gratis musea, maar bevolkt met mensen waar ondanks de sociale promotie de kansarmoede nog in hun gezichten gegroefd staat. En toch hebben ze wellicht een serieuze pint gedronken om te vieren dat "ze" Kevin De Bruyne hebben binnengehaald. Ze gunnen hem dat.
Ik stel niet eens in vraag waarom voetballers met hun voeten zo exuberant veel geld moeten verdienen, meer dan ze met hun brein kunnen bevatten. Het heeft met vrije markt te maken. Ook de vraag hoe je zoveel kan verdienen met iets dat de halve wereld op straat speelt als ze net uit de luiers komen, is niet relevant. Kenners zeggen dat goeie, steengoeie voetballers erg schaars zijn. Zal dan wel. Maar de genoemde bedragen kan je nooit waard zijn. Dat is een opmerking die meteen over de tongen gaat, als we het over de verdiensten van CEO's en politici hebben. Daar moet dan meteen aan een laag plafond getimmerd worden. Als Coucke casht, dreigt een lynchpartij. Waar komt die dubbele norm vandaan? Waarom vindt men steuntrekkers een luis in de pels en worden ze geen boterham gegund terwijl er opgestoken duimen de lucht ingaan als een twintiger een miljoenencontract tekent. In een sector waar weliswaar veel geld in omgaat, maar tegelijk de risico's hoog zijn. Het blijft een corrupt spel. Omdat het aalmoes van die leefloners uit de zak van de belastingbetaler komt? Omdat ze er niet voor werken? Nu, voetballers werken voor 99% van hun inkomen ook niet omdat er daarvoor niet genoeg uren in een mensenleven zouden zijn. Bovendien wil je de steun die de overheid in de geldmachine van de voetbalwereld pompt niet op een hoop zien. Nee dat willen we echt niet, da's voor de nationale trots, voor de moraal.
Fiscale voordelen
In de Belgische eerste klasse verdien je minder dan in het buitenland. Ohhh, zo unfair. Daarom vindt iedereen het normaal dat de overheid profvoetballers van talloze fiscale voordelen laat genieten. Ze betalen slechts 33% belastingen, en hun sociale lasten worden berekend op het minimuminkomen van 17.000 euro op jaarbasis. We rekenen zelfs niet. Ook dat wordt hen gegund, want ze hebben een korte loopbaan en moeten hun geld op korte termijn verdienen. Ja, het huis waar u twintig jaar aan afbetaalt tegen een pak rente op een week? Dansers, korfballers, mensen in gevaarlijke beroepen in de industrie, prostituees hebben ook een korte loopbaan, maar daar kraait geen haan naar.
Dansers, korfballers, mensen in gevaarlijke beroepen in de industrie, prostituees hebben ook een korte loopbaan, maar daar kraait geen haan naar
Het blijft mij een raadsel waar die enorme mildheid voor grootverdienende straatschoppers vandaan komt. Ik kan alleen maar gokken op: HOOP. Ze geven hoop op ontsnapping uit de harde middelmaat. Het zijn gewone jongens die de macho-droom beleven en de supporter droomt mee. Terwijl een leefloner alleen maar ANGST belichaamt, angst dat miserie ons allemaal kan overkomen. Mensen nemen liever die dure verzekering tegen angst, en investeren in hoop. Hoe wanhopig kan je zijn.
