De Standaard en Bart De Wever op ramkoers

Tom Cochez
Wever
(Foto N-VA)
Wever
(Foto N-VA)

 

Afgelopen weekend zei N-VA-voorzitter Bart De Wever dit op het middagnieuws van VTM:

Die krant en die journalisten publiceren ongeveer alles, als het maar tegen N-VA is. Die krant is ook de werkgever van Dyab Abou Jahjah, ik kan er niet meer over zeggen, ik lees die krant elke dag met stijgende verbazing, over welke onzin dat daar dikwijls instaat.

"Die krant" in het betoog van Bart De Wever is De Standaard, met voorsprong de grootste kwaliteitskrant die Vlaanderen rijk is. Dat de voorzitter van de, ook al met voorsprong, grootste partij van Vlaanderen zich op een dergelijke manier uitlaat over de journalistiek die De Standaard bedrijft, is op zijn minst een nieuwigheid in onze contreien, maar geen enkele (andere) krant leek erover te struikelen.

Anti-N-VA

Over de grote en vooral ongecontroleerde rol die media zichzelf toe-eigenen in het politiek bedrijf, valt vanuit democratisch oogpunt heel wat te zeggen, maar ook het omgekeerde geldt: politici horen niet in te grijpen op de redactionele lijn van een krant. Met uitspraken zoals hierboven is het allesbehalve gek dat net dat gevoel leeft op een redactie.

Daar komt bij dat Bart De Wever de schijn tegen heeft. De N-VA-voorzitter is niet aan zijn eerste mediaveldslag toe, zoals onderstaand lijstje met uitspraken leert:

Over de "haatdragende krant" Le Soir

Er is wel degelijk een probleem met Le Soir. Dat is een zeer haatdragende krant die haar ware gelaat af en toe laat zien. Ik wil geen interviews meer geven aan die krant. Ik wil er niks meer mee te maken hebben.

Over "politiek activist" Luc Van der Kelen (Het Laatste Nieuws)

Neem Luc Van der Kelen. Die man kan je met de beste wil van de wereld toch geen journalist meer noemen? Dat is een politiek activist pur sang. Hij heeft ooit in een column een halve oproep om me uit de weg te ruimen neergeschreven. Moet ik met zo’n man dan eens gaan eten om het uit te praten?

Over "de meeste media"

We moeten de moed hebben om door te zetten. Tegen de oppositie in. Tegen de vakbonden in. En tegen de meeste media in, die ons nu afschilderen als sociaal-economische sadisten, die voor hun plezier de mensen pijn doen.

Over "die man" Yves Desmet

Wat die man van De Morgen zegt is degoutant.

Over het boycotten van de debatten op ATV

ATV vindt het normaal dat deze debatten geleid worden door een moderator die er een sport van maakt om de N-VA te viseren en te schofferen.

Over "anti-N-VA-propagandist Stijn Tormans" in Knack

Stijn Tormans is een anti-N-VA-propagandist die zich vermomt als journalist. De vooringenomenheid in de vragen die Knack wou stellen, is toch wel heel duidelijk. Dat is een anti-N-VA pamflet. En de gebrekkige dossierkennis van de journalist is om te lachen.

Dyab Abu Jahjah

Het lijstje is ongetwijfeld onvolledig. En of De Wever met zijn uitspraken nu gelijk heeft of niet, feit is dat niemand anders - op het Vlaams Belang na - ooit een dergelijk brokkenparcours aflegde. Wanneer zowat elk medium de revue passeert, stelt zich uiteindelijk de vraag: is werkelijk iedereen tegen Bart De Wever. Zit de Vlaamse pers vol met anti-N-VA-propagandisten, politiek activisten, journalisten die ongeveer alles publiceren als het maar tegen N-VA is en mensen die er een sport van maken N-VA te schofferen? Of ziet de N-VA-voorzitter spoken?

Sinds enige tijd mogen ook De Standaard en "die journalisten" bijgeschreven worden op het lijstje met media en journalisten die door Bart De Wever openlijk worden uitgespuwd. Voor een krant waarvan de voorpagina nog niet zo gek lang geleden dagelijks getooid was met de leuze van de Vlaamse Beweging AVV-VVK, is dat verrassend. Of net niet: de roots van De Standaard zijn Vlaams en Katholiek. Veel van haar lezers zijn dat ook nog en stemmen N-VA. Zij worden geconfronteerd met een krant die zowel op haar opiniepagina's als in haar redactionele bijdragen geregeld stevig van leer trekt tegen N-VA. Een kritische De Standaard is voor N-VA bijgevolg veel pijnlijker dan een kritische De Morgen.

Een uitspraak als "De Standaard is ook de werkgever van Dyab Abou Jahjah, ik kan er niet meer over zeggen" is te gek voor woorden

De Standaard reageert niet op de nieuwe uitspraak van Bart De Wever. Uiteindelijk is zijn uithaal op VTM ook niet meer dan een openlijke vertaling van een conflict dat al maandenlang speelt tussen de krant en de N-VA. Luidop reageren zou de gespannen relaties enkel verder verzieken en de werking van de politieke redactie van de krant (nog) verder bemoeilijken. Interviews, reacties, opinies, ... een politieke redactie kan moeilijk zonder, zeker als het om de grootste partij van Vlaanderen gaat. Bart De Wever lijkt zich zeer goed bewust van zijn macht en aarzelt niet om die te gebruiken. Of dacht u dat het toeval was dat de N-VA-voorzitter afgelopen weekend met een uitgebreid interview in De Morgen stond?

Landmijn

Maar heeft Bart De Wever dan geen punt? Ontpopte De Standaard zich het voorbije jaar tot een soort anti-N-VA krant? Ongetwijfeld zijn er kritische stemmen. Zowel op de opiniepagina's als redactioneel. Mensen als Marc Reynebeau, Paul Goossens en Dyab Abu Jahjah staan niet meteen te boek als fervente supporters van N-VA en krijgen van De Standaard ook ruim baan om hun visie te uiten. Net zoals Bart De Wever dat vroeger in zijn vaste column zélf mocht doen in De Standaard (en eerder in De Morgen). Een uitspraak als "De Standaard is ook de werkgever van Dyab Abou Jahjah, ik kan er niet meer over zeggen" is dan ook te gek voor woorden. Het zou omgekeerd impliceren dat De Standaard ook lange tijd de werkgever was van Bart De Wever zelf.

Daarnaast zitten een aantal eerder marketing gedreven beslissingen van de krant de N-VA bijzonder hoog. Het afdrukken van de tekst van "Landmijn" - Jouw land is niet mijn land, want jouw land is een landmijn - van Daan bijvoorbeeld.

Maar ook sommige duidelijk afgewogen redactionele keuzes zijn de N-VA-voorzitter een doorn in het oog. Zo was er indertijd de fameuze uitspraak van De Wever over het niet kunnen van regenboog T-shirts voor Antwerpse ambtenaren met een loketfunctie. De krant plaatste die uitspraak, los van veel context, op pagina één. Dat was ongetwijfeld vooral bedoeld om extra lezers naar de weekendkrant te trekken en niet meteen om Bart De Wever te schofferen, maar de uitspraak bleef de N-VA-voorzitter, tot zijn groot ongenoegen, lange tijd achtervolgen.

Hakken in het zand

Misschien nog het meest last heeft N-VA echter van de redactionele bijdragen die De Standaard over N-VA brengt. Die zijn volgens de partij alles behalve feitelijk, vaak opiniërend en uitgesproken anti-N-VA. Dat het daarbij om klassieke Wetstraatstukken gaat met vaak veel gespin en een soms flou onderscheid tussen berichtgeving, analyse en opinie, is een kritiek die niet enkel bij N-VA te horen valt, maar het is allerminst zo dat enkel N-VA op die manier wordt aangepakt. Het is, afhankelijk van de bron, een euvel dan wel een kwaliteit van wel meer Wetstraatjournalisten.

Misschien nog het meest last heeft N-VA van de redactionele bijdragen die De Standaard over N-VA brengt. Die zijn volgens de partij alles behalve feitelijk, vaak opiniërend en uitgesproken anti-N-VA

Alleszins kan het nooit een reden zijn om met oorlogstaal, met in de ogen van de achterban goedbekkende feitelijke onjuistheden en een soort eenzijdige totale boycot van de krant terug te slaan. Al was het maar omdat de klacht op die manier een self-fulfilling prophecy dreigt te worden. De kans dat een redactie, geconfronteerd met dergelijke aanpak, de hakken in het zand zet, met als gevolg dat de objectiviteit structureel in het gedrang komt, is niet onbestaande.

Afgaand op zijn uitspraak afgelopen weekend is Bart De Wever er heilig van overtuigd dat De Standaard dat punt al mijlenver voorbij is. Of stuurt hij er bewust op aan? Polarisatie werkt immers. Zo valt er moeilijk naast te kijken dat de N-VA-voorzitter, ondanks zijn verstoorde relatie met "de media", maar met de vingers moet knippen of er draaft een peloton journalisten op.  Misschien dat net daarom de talrijke verzoeningsgesprekken tussen De Standaard en Bart De Wever de voorbije maanden niets opleverden. Hoogstens een tijdelijke, voorzichtige dooi. Maar die heeft intussen opnieuw plaats gemaakt voor een ijselijke stilte.

LEES OOK
Steven Vanden Bussche / 28-03-2024

Filip Dewinter assisteerde Russisch desinformatiekanaal

Voice of Europe schakelde Dewinter in bij interview met voormalige Tsjechische president.
Dewinter in gesprek met Václav Klaus
Jan Stevens / 28-03-2024

Stad Antwerpen dekt krediet van 42 miljoen euro voor steenrijke bouwpromotor

Een krediet van 42 miljoen euro voor luxehotel Botanic Sanctuary wordt gedekt door de stad via een hypotheek.
De gevel van het luxehotel Botanic Sanctuary Antwerp op de Elzenveldsite.
Tom Cochez, Jan Antonissen / 27-03-2024

Wat Filip Dewinter echt over Koen Metsu vertelde

Het onnavolgbare bochtenwerk van Dewinter over zijn werk voor de Chinese spion Changchun Shao.
Filip Dewinter en Koen Metsu (rechts) tijdens een debat in de Kamer in 2019.