Misschien werd u vanochtend ook wel wakker met het nieuws dat Francesco Schettino werd veroordeeld tot zestien jaar cel. Schettino was de kapitein van het cruiseschip Costa Concordia dat drie jaar terug kapseisde. Ook dat gebeurde voor een Italiaans eiland. Niet Lampedusa, maar Giglio. Daarbij kwamen 32 mensen om het leven. De kapitein werd veroordeeld tot zestien jaar cel.
Die dramatische gebeurtenis was wekenlang niet uit het nieuws weg te slaan. Het contrast met de berichtgeving over de wellicht meer dan 300 Afrikaanse doden die in gammele rubberbootjes voor de kust van Lampedusa omkwamen, kan moeilijk groter zijn. Mensen die op cruise gaan versus mensen die hun land ontvluchten op zoek naar een betere toekomst. Een cruiseschip versus gammele rubberbootjes. Maar ook: dagenlang pagina's vol foto's en tekst, versus een kort berichtje, weggestopt ergens diep in de krant.
De Morgen is de enige krant die op pagina 15 een kopstuk, inclusief duiding en reacties brengt over de ramp. De andere kranten doen dat niet en maken zich er simpel van af, met vaak korte berichtjes of een veredeld foto-onderschrift.
- De Morgen: 632 woorden, pagina 15
- Het Nieuwsblad: 272 woorden, pagina 18
- Het Laatste Nieuws: 249 woorden, pagina 12
- Het Belang van Limburg: 185 woorden, pagina 15
- Gazet van Antwerpen: 165 woorden, pagina 14
- De Tijd: 150 woorden, pagina 5
- De Standaard: 137 woorden, pagina 19
De gebrekkige aandacht wordt enkel schrijnender wanneer ze wordt afgezet tegen datgene wat kranten wél (vooraan) brengen. Die bloemlezing kan u zelf maken.
Het is ook niet de eerste keer dat er op zijn zachtst gezegd zeer uiteenlopend wordt bericht over gelijkaardige feiten. Toen bijna twee jaar terug meer dan 130 Somalische en Eritrese bootvluchtelingen omkwamen voor de kust van Lampedusa schreven we een helaas nogal gelijkaardig artikel.
Als we de vergelijking met toen maken, wordt de berichtgeving er overigens enkel cynischer op. Twee jaar terug waren er op zijn minst nog foto's op openingspagina's. Vandaag zijn 300 dode Afrikanen bijna overal slechts een kort berichtje waard.
De criteria om te beslissen hoeveel aandacht 300 doden precies waard zijn, kunnen moeilijk anders dan gruwelijk cynisch zijn. Het gaat om een gebeurtenis binnen de Europese Unie met een aantal dodelijke slachtoffers dat veel hoger ligt dan wat natuurrampen of terreuraanslagen in Europa aanrichten. Waarom tellen ze niet?
