De voorbije weken liet Apache.be een hele reeks middenveldorganisaties, waaronder de vakbonden, aan het woord over hoe zij naar de vaderlandse media kijken. Het portret dat we op basis van die enquête konden schetsen, bevatte veel frustraties, maar ook begrip en enkele complimenten. Wie ontbraken, waren de werkgeversorganisaties. Hoe kijken Unizo, VBO en Voka naar de media die zij net als alle andere organisaties nodig hebben om aandacht te krijgen. Aan die drie werkgeversorganisaties stelden we precies dezelfde vragen als aan de andere middenveldorganisaties.
Zijn de antwoorden ook hetzelfde? Als het over de expertise gaat – de eerste vraag – is dat alvast wel het geval. Die expertise is er nog, maar de drie organisaties zien een nieuwe generatie journalisten die over steeds meer onderwerpen moet schrijven en zich minder kunnen specialiseren. Elin De Vits van het VBO zegt daarover: “Dat betekent dat we het niet vanzelfsprekend moeten vinden dat iedereen thuis is in ons jargon en vraagt meer toegankelijke communicatie en meer kader van ons. Het feit dat er meer generalisten zijn, betekent dat bepaalde nuances en inzichten die je alleen kunt hebben als je bepaalde dossiers tot in detail beheerst, verloren gaan in de berichtgeving, maar om dat nu te bestempelen als “problematisch” is een brug te ver. Het zorgt misschien wel voor een verschraling van de berichtgeving.”
Het maakt bovendien dat de belangenorganisaties anders moeten gaan werken. Björn Crul van Voka: “Van die jonge journalisten krijgen wij vragen die meer over research gaan dan echt over onze standpunten. Maar dat vinden we niet erg: we hebben daar de knowhow voor.”
Crul: Sinds Bart De Wever zijn fameuze uitspraak over Voka heeft gedaan, worden we daar nog steeds elke keer op aangesproken
Bekendheden
Met de toegankelijkheid die de werkgeversorganisaties hebben tot de media, valt het best mee. Sanderijn Van Leenhove: “Dat hangt af van thema tot thema, maar over het algemeen kan UNIZO zeker niet klagen wat betreft de media-aandacht.” Björn Crul wijst erop dat organisaties zoals Voka het moeilijker hebben om aandacht te krijgen. Persoonlijke contacten met journalisten zijn belangrijker dan algemene persberichten, en ook persoonlijkheden doen het beter dan het merk Voka. Crul: “Het wordt moeilijker om een opinie gepubliceerd te krijgen: kranten zijn meer naar bekendheden op zoek dan naar experten. Ze zien liever een stuk van onze CEO (Jo Libeer, pc) verschijnen dan van iemand van ons kenniscentrum. Dat vinden we jammer: die mensen beheersen hun domeinen als geen ander.”
Over de manier waarop er over hen bericht wordt, spreekt niemand een kwaad woord. Enkel Crul zit met een ongemakkelijkheid: “Sinds Bart De Wever zijn fameuze uitspraak over Voka heeft gedaan in 2011 (‘Voka is mijn echte baas’, pc), worden we daar nog steeds elke keer op aangesproken. We zijn nochtans een onafhankelijke instelling die met alle partijen in gesprek is.”
Protest
Hoe gaan de media om met het sociaal overleg, of in ieder geval met de discussies tussen werkgevers en werknemers? Sanderijn Van Leenhove meent dat ze vooral de tegenstellingen in de verf zetten: “Een conflict tussen vakbonden en werkgevers krijgt meer ruimte in een krant dan een compromis. Media worden ook vaak gebruikt om zaken aan te klagen, in plaats van iets aan de onderhandelingstafel uit te spreken.” En Elin De Vits ziet een klein nadeel bij televisie voor werkgeversorganisaties: “Daar zal je boodschap makkelijker aan bod komen als je bij de theorie ook de beelden aanreikt, wat misschien wel een voordeel is voor de vakbonden: manifestaties leveren sowieso beeldmateriaal op.”
Van Leenhove: Een conflict tussen vakbonden en werkgevers krijgt meer ruimte in een krant dan een compromis
Ook volgens Björn Crul zijn media vaak op zoek naar debatten die ze liefst zelf leiden: “Media gaan meer op zoek naar waar de discussie zit en hoe ze die misschien gaande kunnen houden. Jo Libeer had onlangs een opiniestuk over de cultuursector in De Standaard: tot negen dagen daarna is die krant daar antwoorden en meningen over blijven publiceren. Dat was vroeger ondenkbaar. Maar ik vind het een goede evolutie dat kranten hun eigen thema’s uitkiezen waarop ze zich profileren. Het moet alleen niet al te veel doorslaan natuurlijk.”
Sanderijn van Leenhove van UNIZO merkt dat de rol van consumenten steeds belangrijker wordt. Een onderwerp maakt enkel kans om gepubliceerd te raken als er een duidelijke link kan worden gelegd met het leven van consumenten of klanten. “Puur ondernemersnieuws, dat vindt moeilijker ingang.”, besluit ze.
Hier leest u de volledige interviews met UNIZO, VOKA en VBO
