"Eerst is er de zaak van de tarieven. Die zijn te laag, daar kunnen we het allemaal over eens zijn. Maar toch wil ik even nuanceren. De omschrijving die bij elk tarief staat, komt zwaarwichtiger over dan in realiteit. Zo is een 'ruim uitgewerkt interview en/of reportage die opvalt door hoge nieuwswaarde’ niet altijd ruim uitgewerkt, of opvallend door hoge nieuwswaarde. Vaak is dat gewoon een groot stuk, waar je niet noodzakelijk veel tijd in hoeft te steken.
"Veel freelancers voor Mediahuis moeten ook niet rond komen met de inkomsten die ze via dat bedrijf vergaren. Ik denk aan een pak regiocorrespondenten die lokale nieuwtjes in bijberoep vergaren. Beroepsjournalisten zullen steigeren en jammeren dat dit de teloorgang van hun beroep is. Oké, maar wie van hen zou zich geroepen voelen om de zoveelste burenruzie over een al dan niet te snoeien haag te beschrijven?
"Natuurlijk zou ik graag meer verdienen. Maar ik kom rond, elke maand. Al moet ik niet berekenen hoeveel ik per gewerkt uur verdien. Anders zou de moed in mijn schoenen zakken. En dat geldt ook voor journalisten in vaste loondienst."
Het werk neerleggen
"Een groter probleem, waar ik meer wakker van lig, zijn de vergoedingen in auteursrechten. Ik word 100 procent in auteursrechten uitbetaald. Niet omdat ik dat wil. Maar omdat ik moet. De uitgeverij geeft mij niet de keuze. Ik moet een factuur opstellen, volledig in auteursrechten. Waardoor ik geen andere optie heb dan dat zo aan te geven bij de fiscus. Want je kan niet X aanrekenen en Z aangeven.
"Ik ben mij er van bewust dat het niet mag. Ik ben mij er van bewust dat de belastingcontroleur hier elke dag voor de deur kan staan. En dan? Dan stop ik ermee. Als ik er al niet eerder mee stop. Want ik lig er wakker van. Duizenden euro's achterstallige belasting. Boetes van 50 procent. Daar weegt op een mens z'n gemoed. Dat brengt meer stress met zich mee dan de wurgende deadlines. De uitgeverij zal me niet missen. Voor elke journalist, staan er tien aspiranten te trappelen om in het veld te stappen. Ik raad het hen niet aan.
"Het ergste vind ik nog dat het niemand die bij machte is er iets aan te doen, iets kan schelen. Niet de fiscus, niet de uitgevers, niet de politiek. De VVJ doet iets, maar mijn inziens niet voldoende. Want als iemand moet beseffen wat voor een bloedbad, professioneel en persoonlijk, dit zal veroorzaken, moet het toch de journalistenbond zijn?
"Een redactie die onder dergelijke omstandigheden moet werken, had al lang het werk neergelegd. Dat lukt ons freelancers niet. Wij zijn niet verenigd, wij kunnen geen eenvormige vuist maken. En dat weten de uitgevers heel goed."
