Welzijnsstaat

Herman Loos
Herman Loos - Column - Uitgelicht
Herman Loos

Het gigantische winkelcentrum Le Méridien ten zuiden van Tarbes is een wonderlijke plaats. Niet enkel omdat je er een prachtig zicht hebt op de hoge Pyreneeëncols waar ik als cyclotoerist mijn zomerdagen al eens durf slijten, meer nog omdat het winkelcentrum bij uitstek een plaats is om de mens te observeren, de mens als mèns, in de pejoratieve betekenis van het woord, het vadsige kudderoofdier dat hongerig op zoek is naar de miskoop van zijn leven. Ik blijf er wel eens een kwartiertje zitten in een zeteltje ergens in de hall.

De taferelen die ik in Le Méridien aanschouw, zullen over nog eens een paar decennia erfgoed zijn. We zullen naar foto's van de zinloze koopkracht kijken zoals we nu hoofdschuddend kijken naar foto's van pleinen in stadscentra van ergens halverwege de jaren '80 - volgestouwd met veelkleurige auto's, achter de sanseveria's van een volkscafé kringelt de sigarettenrook. Mensen zullen weemoed hebben naar de tijd van de zinloze koopkracht, maar ik zal niet een van die mensen zijn.

Mooipraterij

Mijn lange leven is een levenslange oefening in het loslaten van alles wat mijn koopkracht bestendigt. Het heeft immers geen zin vast te houden aan zaken waar je niet gelukkig van wordt. Dat geldt nog niet een klein beetje voor onze welvaart: nooit was de algemene welvaart hoger maar toch is deze op geen enkele manier ten goede gekomen aan ons welzijn. We zijn jaloerse, bezitterige en verzuurde egoïsten die een zwak voor overconsumptie met een cynische zin voor mooipraterij koopkracht noemen.

Misschien moeten we ons idee van welvaart maar eens durven loslaten

Misschien moeten we ons idee van welvaart maar eens durven loslaten als we dan toch zo nodig moeten werken aan het herdenken van de welvaartsstaat. De idee dat de welvaart ligt in het behoud van de koopkracht is dringend aan herziening toe. Waar het echt om draait, is dat de samenleving geen bedrijf is en de mens geen productiefactor. Er is meer nodig dan een goed geoliede economie om een samenleving in stand te houden. Wat we nodig hebben is minder koopkracht maar meer verbeeldingskracht, we moeten verschuiven van een welvaartsstaat naar een welzijnsstaat waar mentale ademruimte de voorrang krijgt op het in balans houden van de boekhouding.

LEES OOK
Chris Van Camp / 17-07-2020

Kunst maakt de luchtwegen vrij, verstikking is nabij

“Kunst is een kwestie van mentale hygiëne, het is dat snuifje dat je luchtwegen vrijmaakt.“
blue 2
Bert Verhoye / 31-10-2018

Koro 31 oktober 2018

Het rubriekje van Bert Verhoye waarin onze hysterische wereld geconfronteerd wordt met problemen, die geen problemen zijn.
Bert Verhoye
Bert Verhoye / 12-10-2018

Koro 12 oktober 2018

Het rubriekje van Bert Verhoye waarin onze hysterische wereld geconfronteerd wordt met problemen, die geen problemen zijn.
bert-300x300-300x300