(…)
(…)
(…)
De titel Ambassadeur van het Geluk doet me denken aan The Voice of Europe. Het is vanuit Ertvelde niet ver stappen naar een plaats waar geen Europeaan een flauw idee heeft wie The Voice of Europe is en waaraan hij die titel te danken heeft – marketing, zelfoverschatting en een leger onkritische geesten. Leo Bormans is goeroe noch ambassadeur. Hij verkoopt boeken, praatjes, zichzelf. Dat is niet erg. Veel mensen verkopen boeken, praatjes, zichzelf. Vrienden die het beste met me voor hebben, beweren dat ik met wat goede wil ook boeken, praatjes en mezelf zou kunnen verkopen. Je schrijft goed genoeg, zeggen ze dan, je moet enkel een beetje geluk hebben.
De wereld en haar zogenaamde vrije markt zijn aan de luchtbakkers. Dat Leo Bormans een televisieprogramma twee minuten stillegt, so what? Ik heb dertig seconden op zijn bevel geglimlacht. Toen hij me tijdens die dertig seconden toebrulde aan iets negatiefs te denken, dacht ik aan mijn grootmoeder die zelfmoord pleegde toen ik elf was. Leo Bormans leerde me dat ik uitzonderlijk ben, de meeste mensen slagen er immers niet in aan iets negatiefs te denken als ze glimlachen. Dat Leo Bormans zich Ambassadeur van het Geluk noemt, dat hij zich de titel Geluksexpert aanmeet, het zal me verdommen. Dat een ernstige journalistiek dit soort nonsenstitels klakkeloos overneemt, dat is wat me mateloos ergert.
Dat een ernstige journalistiek dit soort nonsenstitels klakkeloos overneemt, dat is wat me mateloos ergert
Geluk als eindterm
In een brief aan zijn elfjarige dochtertje schrijft F. Scott Fitzgerald: “Het is fijn om te horen dat je gelukkig bent – hoewel ik nooit echt in geluk geloofd heb. In ellende overigens ook niet. Dat zijn dingen die je in het theater, de bioscoop of op de gedrukte pagina’s tegenkomt, in het ware leven zullen ze je nooit overkomen." Zo kunnen we de zoektocht naar geluk niet laten varen. Ik duim met Leo Bormans voor een oplossing à la belge: geluk wordt opgenomen in de eindtermen van het middelbaar onderwijs. Generaties abituriënten zullen op het eindexamen foutloos antwoorden: "Geluk is twee minuten in kwaliteitsvolle aandacht uit het raam kijken."
"Please don't put your life in the hands of a rock 'n' roll band," zong Oasis bijna twintig jaar geleden. Ik zou u aangaande de Ambassadeur van het Geluk hetzelfde willen aanraden.
