Gelukkig is de campagne nog niet begonnen

Peter Casteels
Peter Casteels - Column - Uitgelicht
Peter Casteels

Het is in België ook lastig om op een wervende manier aan politiek te doen. Deze week werd er binnen de regering Di Rupo verder gesteggeld over een hervorming van de financiële sector. Dat klinkt als een dossier voor cijferaars, maar het heeft alles in zich om een inspirerend verhaal op te leveren voor de verkiezingen. Eindelijk durven onze politici het aan om de aanstokers van de economische crisis waar we allemaal nu al jarenlang onder te lijden hebben aan te pakken. Eindelijk gaan ze de strijd aan met de machtige bankenlobby die elke verandering tegenhoudt.

Zo nam Johan Vande Lanotte het zondagavond, voor het naar binnengaan van de regeringsbesprekingen, op voor de mensen die meer dan 100.000 euro aan spaargeld hebben uitstaan. Ook zij mochten niet het slachtoffer worden van de ongeoorloofde risico’s van hitsige bankiers. Daar ging de Keizer voor zorgen. Wel zo lullig is het dan als de Europese Unie enkele dagen eerder een akkoord heeft bereikt over precies hetzelfde onderwerp: wat er moet gebeuren als banken failliet gaan. De nationale overheden behouden een zekere vrijheid, maar die is niet groot genoeg om het heroïsche verhaal te brengen zoals sp.a’ers dat graag zouden willen.

Opendebatcultuur

De federale regering is hoe dan ook geen dankbare plek om aan politiek te doen. Bas Heijne verwijst graag naar de ideologische strijd tussen de socialistische PvdA en de liberale VVD die vorig jaar de campagne beheerste maar onverhoeds moest worden gestaakt toen de twee partijen samen een regering vormden. Hier is het niet anders. Herbrond en wel staan sp.a, Open Vld en CD&V te trappelen om elkaar de tent uit te vechten, maar zolang ze allemaal gebonden zijn aan hetzelfde regeerakkoord, ligt dat lastig.

Daar hebben de partijen met de herinvoering van de opendebatcultuur van paars iets op gevonden. Inhoudelijke discussies worden niet in het parlement gevoerd, maar worden gehouden in het centrum van de regering wanneer alle camera’s op de kemphanen gericht staan. Zo was Gwendolyn Rutten vrijdag de hele dag kwijt met op Twitter tekeer te gaan tegen een voorstel van haar financiënminister Koen Geens (CD&V). Die wilde beleggers een belastingvoordeel geven op voorwaarde dat ze zich kenbaar maakten. Rutten wilde ’s avonds gerust naar de studio van Terzake komen om uit te leggen waarom ze dat een onzalig idee vond.

Niet met de maatregelen die ze nemen, maar met de voorstellen die ze weten tegen te houden, pakken de regeringspartijen liefst uit

Wapengekletter

Discussies binnen een regering zijn er altijd. Een regeerakkoord lost niet alle problemen op. Maar deze keer gaat het hard. In hetzelfde interview deed Rutten het voorstel van haar defensieminister Pieter De Crem om de huidige F16’s te vervangen zonder al te veel omwegen af als carrièreplanning van de goede man. Ook sp.a maakte dat punt. Die partij heeft er – om eens wat anders te noemen – nooit een geheim van gemaakt de (Europese) begrotingsregels, waar ze zich weliswaar aan houdt, overdreven streng te vinden. Pieter De Crem wil overigens gerust herhalen dat hij nog steeds tegen de verlaging van de btw op energie is.

De regering Di Rupo heeft geen verhaal. De drie traditionele partijen die er zitting in houden hebben hooguit een eigen ideologisch vertelsel herontdekt. Niet met de maatregelen die ze nemen, maar met de voorstellen die ze weten tegen te houden, pakken ze liefst uit. Het patroon van een minister die een ballonnetje oplaat om het daarna te zien worden afgeschoten door een collega of een partijvoorzitter is ondertussen zo vaak herhaald dat ordinaire roddelaars er een strategie zouden achter kunnen zien. Als Open Vld een keer wil scoren, is een sms’je naar Paul Magnette genoeg om hen een pleidooi voor een vermogensbelasting te doen houden. In ruil herneemt Gwendolyn Rutten haar voorstel voor mini-jobs. Elke week ideologisch wapengekletter in de kranten, en het kost helemaal niets. Heerlijk, toch?

LEES OOK
Anton Jäger / 16-09-2020

Politieke bewegingskoorts

De klassieke partijen vervellen alledrie tot 'bewegingen' of 'netwerken'. De partij is dood, lang leve de beweging? Een nieuw ‘techno-populistisch’ tijdperk dient zich aan.
POLITICS KERN MEETING PARTIES CHAIRMEN COVID-19
Bert Verhoye / 26-06-2019

Koro 26 juni 2019

Het rubriekje van Bert Verhoye waarin onze hysterische wereld geconfronteerd wordt met problemen, die geen problemen zijn.
Bert Verhoye
Bert Verhoye / 03-05-2019

Koro 3 mei 2019

Het rubriekje van Bert Verhoye waarin onze hysterische wereld wordt geconfronteerd met problemen die geen problemen zijn.
Bert Verhoye